Με βάση το αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο της χώρας μας για την Ενέργεια και το Κλίμα, η Ελλάδα θα ξεπεράσει κατά 23% τον στόχο μείωσης εκπομπών αερίων θερμοκηπίου που της αναλογεί για το 2030, σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ε.Ε.
Τη δήλωση αυτή έκανε ο γενικός γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πέτρος Βαρελίδης.στο πλαίσιο της 23ης Συνόδου των Συμβαλλομένων Μερών (COP 23) της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την Προστασία του Θαλάσσιου και Παράκτιου Περιβάλλοντος της Μεσογείου (Σύμβασης της Βαρκελώνης), η οποία έλαβε χώρα στο Πορτορόζ της Σλοβενίας (5-8/12), πραγματοποιήθηκε (7/12) η Υπουργική Σύνοδος.
Κατά την παρέμβασή του ο κ. Βαρελίδης αναφέρθηκε στη σημασία του σεβασμού της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας ως αναγκαία προϋπόθεση, προκειμένου η Μεσόγειος να είναι μια θάλασσα που ενώνει τις χώρες της περιοχής.
Ο Γενικός Γραμματέας επανέλαβε τη δέσμευση του Έλληνα Πρωθυπουργού για ανακήρυξη του 10% των εθνικών μας χωρικών υδάτων ως περιοχών απαγόρευσης της αλιείας (no-take zones) μέχρι το 2030 και επισήμανε ότι η χώρα μας, αξιοποιώντας κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, έως το 2026, θα δημιουργήσει ένα καινοτόμο σύστημα για την αποτελεσματική επιτήρηση των θαλασσίων, προστατευόμενων περιοχών.
Ως προς την πράσινη μετάβαση, τόνισε ότι με βάση το αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο της χώρας μας για την Ενέργεια και το Κλίμα, η Ελλάδα θα ξεπεράσει κατά 23% τον στόχο μείωσης εκπομπών αερίων θερμοκηπίου που της αναλογεί για το 2030, σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ε.Ε.
Κλείνοντας, έκανε λόγο για τη διοργάνωση από τη χώρα μας του 9ου Διεθνούς Συνεδρίου «Our Ocean» στην Αθήνα (16-17.4.2024), το οποίο -μεταξύ άλλων- θα εστιάσει στην πράσινη μετάβαση στη Μεσόγειο, καλώντας τις χώρες και εταίρους της περιοχής για την ενεργό συμμετοχή τους.
Σημειώνεται πως κατά τη Σύνοδο υιοθετήθηκε η Υπουργική Διακήρυξη, με την οποία τα Συμβαλλόμενα Μέρη επιβεβαιώνουν τη δέσμευσή τους για δράσεις προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος, στο πλαίσιο αντιμετώπισης της τριπλής παγκόσμιας κρίσης: της κλιματικής αλλαγής, της απώλειας βιοποικιλότητας και της ρύπανσης -κυρίως από πλαστικά, με έμφαση στην απανθρακοποίηση οικονομικών τομέων, που σχετίζονται με τον θαλάσσιο χώρο.