Την πεποίθησή του ότι το μέλλον της εργασίας μπορεί να είναι λαμπρό, καταθέτει με άρθρο του στην εφημερίδα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, ο νομπελίστας οικονομολόγος Χριστόφορος Πισσαρίδης.
Ο κυπριακής καταγωγής καθηγητής του LSE, στοχάζεται πάνω στο θέμα της εργασίας την εποχή των ρομπότ. «Υπάρχουν πολλές εκτιμήσεις στην οικονομική βιβλιογραφία, σχετικά με το πόσοι εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους από τις μηχανές τα επόμενα 20-30 χρόνια, που συγκλίνουν σε ποσοστά μεταξύ 10 και 30%» σημειώνει. Όπως προσθέτει όμως, η ρομποτική επανάσταση δεν θα αφαιρέσει μόνο θέσεις εργασίας από τους ανθρώπους. Παράλληλα θα δημιουργήσει και νέες. «Οι νέες τεχνολογίες καταστρέφουν τις θέσεις εργασίας σε ορισμένους τομείς και δημιουργούν ευκαιρίες απασχόλησης σε άλλους» σημειώνει χαρακτηριστικά.
Έχει λοιπόν μέλλον η εργασία; «Η προσωπική μου άποψη είναι ότι φυσικά έχει μέλλον, το οποίο μπορεί να είναι ακόμη καλύτερο από την παρούσα κατάσταση» απαντά. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει να εκπληρωθούν μια σειρά από προϋποθέσεις. «Σε ανώτατο τεχνικό επίπεδο, οι χώρες θα χρειαστούν, αφενός καλά πανεπιστήμια τεχνικού προσανατολισμού, αφετέρου αγαστή συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίων και βιομηχανίας» σημειώνει. Έπειτα, «στόχος πρέπει να είναι η βελτίωση του σχολικού προγράμματος σπουδών και της διά βίου μάθησης, η παροχή αποτελεσματικών προγραμμάτων για την αγορά εργασίας, καθώς και η κοινωνική στήριξη των εργαζομένων κατά τη μετάβαση από τις παλιές στις νέες θέσεις εργασίας».
«Όσον αφορά τη βιομηχανία αναψυχής και τεχνών, απαραίτητη είναι η υποστήριξη από το κράτος των δημιουργικών επαγγελμάτων και του τουριστικού τομέα, καθώς και η σύνδεση του τουρισμού με την προστασία του περιβάλλοντος, τη χρηστή διαχείριση φυσικών πόρων, όπως το θαλάσσιο περιβάλλον, και τη διατήρηση της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς» τονίζει ακόμη ο Χριστόφορος Πισσαρίδης, ενώ προβλέπει ότι η αγορά θα ανοίξει σε τρεις τομείς:
«Πρώτον, θα υπάρξουν περισσότερες θέσεις για μηχανικούς, ερευνητές και ειδικούς πληροφορικής για την ανάπτυξη, εφαρμογή και συντήρηση των νέων τεχνολογιών. Δεύτερον, νέα καθήκοντα και θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν στις μεγάλες επιχειρήσεις, στη θέση αυτών που αντικαθίστανται από τις μηχανές, με στόχο τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Τρίτον, ένας μεγάλος αριθμός νέων θέσεων εργασίας, θα δημιουργηθεί στην οικονομία των υπηρεσιών» γράφει.
«Με τη βοήθεια ‘έξυπνων πολιτικών’ και μέσω της αλλαγής νοοτροπίας σχετικά με θέσεις εργασίας σε τομείς όπως η υγειονομική περίθαλψη ή η αναψυχή, κρίνω πως το μέλλον της εργασίας μπορεί να είναι λαμπρό» καταλήγει στο άρθρο του ο κ. Πισσαρίδης.
