Υπόμνημα προς την υπουργό Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου, κατέθεσαν 52 πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, καταγγέλλοντας εργοδοτικές αυθαιρεσίες και ζητώντας την ενεργοποίηση ψηφισμένων διατάξεων και τη θεσμοθέτηση της ηλεκτρονικής κάρτας εργασίας, στην οποία θα καταγράφεται το ωράριο του εργαζομένου, «γεγονός που θα διευκολύνει το έργο των ελεγκτικών οργάνων τόσο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), όσο και του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), που θα εντοπίζουν την παράβαση ή και εργασία που δεν έχει δηλωθεί καθόλου».
Στο υπόμνημα, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις περιγράφουν την έκταση που έχουν λάβει σε βάρος των δικαιωμάτων τους, αλλά και της υγείας τους, «οι εργοδοτικές πρακτικές επιβολής πρόσθετης εργασίας ταυτόχρονα με απειλές για απόλυση σε περίπτωση καταγγελίας της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, παρά το γεγονός ότι, πριν από μερικά χρόνια, ψηφίστηκε ειδική διάταξη για τη δήλωση της υπερεργασίας/υπερωρίας (αρθ. 36 Ν. 4488/2017). Παρά το σημαντικό περιεχόμενο της διάταξης αυτής, η κατάσταση γίνεται ολοένα και χειρότερη, δεδομένου ότι παραμένει ανεφάρμοστη, μέχρι να εκδοθεί η σχετική υπουργική απόφαση».
«Το τελευταίο διάστημα, πληθαίνουν οι καταγγελίες προς τα Σωματεία μας από ιδιωτικούς υπαλλήλους–μέλη των οργανώσεών μας για μη δήλωση και αναγνώριση της αμοιβής συναδέλφων-ισσών μας για τις ώρες υπερεργασίας και υπερωρίας από εργοδότες, ειδικά μετά την αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού στα 650 ευρώ.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, καταγγέλλουν ότι μειώθηκαν οι ώρες ημερήσιας απασχόλησής τους πλασματικά από τις 8 ώρες στις 6 ή και λιγότερο, ενώ στην πραγματικότητα συνεχίζουν να απασχολούνται 8ωρο-12ωρο, ενώ, κατά την εξόφληση της μηνιαίας μισθοδοσίας, δεν υπολογίζονται και δεν καταβάλλονται καθόλου ή μερικώς οι πρόσθετες ώρες απασχόλησης, υπερεργασίας και υπερωρίας τους. Το πρόβλημα δε εντοπίζεται, κυρίως, σε κινητές δραστηριότητες και στο προσωπικό που απασχολείται σε τρίτες επιχειρήσεις π.χ. εργολαβικές εταιρείες καθαρισμού, φύλαξης, κλπ. Μάλιστα, πολλά από τα μέλη μας προσφεύγουν ανεπιτυχώς στις επιθεωρήσεις εργασίας και τα δικαστήρια, προκειμένου να τους καταβληθούν οι δεδουλευμένες αποδοχές για τις πρόσθετες ώρες εργασίας, καθώς δεν υπάρχει ισχυρό αποδεικτικό υλικό (π.χ. κάρτα εργασίας) για την υπερεργασιακή–υπερωριακή απασχόλησή τους» επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, στο υπόμνημα.
