Επιτακτικά ζητά ο ΣΕΒ τον εκσυγχρονισμό επιχειρήσεων, με την υιοθέτηση σύγχρονων συστημάτων επιχειρησιακής διοίκησης, ανθρώπινου δυναμικού και κατάλληλων πληροφοριακών συστημάτων, ώστε να επανέλθουν σε συνθήκες διατηρήσιμης ανάπτυξης, όπως υπογραμμίζει πρόσφατη έρευνά του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, σχετικά με τις επιδόσεις των επιχειρήσεων στα πεδία της εξωστρέφειας, της απασχόλησης, της καινοτομίας και της επίδρασης της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης.
Όπως αναφέρει η έρευνα, οι επιχειρήσεις που ήδη εφαρμόζουν συστήματα επιχειρησιακής διοίκησης, ανθρώπινου δυναμικού και χρησιμοποιούν τα κατάλληλα πληροφορικά συστήματα, έχουν πολύ καλύτερες επιδόσεις έναντι των υπολοίπων επιχειρήσεων.
Ο ΣΕΒ σημειώνει ότι έχουν καλύτερες επιδόσεις στις εξαγωγές, την παραγωγή καινοτομίας προϊόντων/υπηρεσιών, αυξάνουν σε μεγαλύτερο βαθμό την απασχόληση και αντιλαμβάνονται ταχύτερα τις αλλαγές του εξωτερικού περιβάλλοντος στην σημερινή εποχή της 4 ης Βιομηχανικής Επανάστασης (Industry 4.0).
Ο απαραίτητος εκσυγχρονισμός των επιχειρήσεων προϋποθέτει κυρίως, τη δέσμευση της διοίκησης και αλλαγή νοοτροπίας σε όλα τα επίπεδα αλλά, λόγω της αλματώδους εξέλιξης των τεχνολογιών, δεν απαιτεί επενδύσεις ιδιαίτερα υψηλού κόστους όπως ενδεχομένως συνέβαινε στο παρελθόν.
Επίδραση της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης
Από το συσχετισμό του βαθμού εκσυγχρονισμού των επιχειρήσεων, από πλευράς συστημικής διοίκησης, με την επίδραση σε αυτές της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης (Industry 4.0) προκύπτουν τα εξής:
- Με βάση την καθολική παραδοχή ότι ο ψηφιακός μετασχηματισμός των επιχειρήσεων είναι απαραίτητη προϋπόθεση επιβίωσης στο άμεσο μέλλον διαπιστώθηκε ότι, οι επιχειρήσεις που πληρούν τις προϋποθέσεις σε νέα συστήματα επιχειρησιακής διοίκησης, ανθρώπινου δυναμικού και πληροφορικών συστημάτων αξιολογούν ότι επηρεάζονται ήδη/στα επόμενα 3 χρόνια σε ποσοστό 73,8% - δηλαδή αντιλαμβάνονται και ενσωματώνουν ταχύτερα τις αλλαγές τους περιβάλλοντος.
- Αντίθετα, οι επιχειρήσεις της που πληρούν μια από τις προϋποθέσεις θεωρούν ότι κατά κύριο λόγο θα επηρεαστούν μετά από 3 χρόνια ή καθόλου σε ποσοστό 72,9% δηλαδή ακριβώς το αντίστροφο των καλύτερων επιχειρήσεων.
Εν συνεχεία, η έρευνα τονίζει: «Η χαώδης αυτή διαφορά, αποτέλεσμα της έλλειψης ικανότητας των επιχειρήσεων με απουσία συστημάτων διοίκησης να αντιληφθούν και να αντιδράσουν στις αλλαγές, νομοτελειακά θα διευρύνει το υπάρχον χάσμα παραγωγικότητας. Ακριβώς αυτή είναι και η πρόκληση για το σύνολο των επιχειρήσεων στη χώρα. Το πώς δηλαδή, αφ’ ενός μεν θα καλύψουν ταχύτατα την υφιστάμενη υστέρηση τους έναντι ανταγωνιστικών επιχειρήσεων εκτός Ελλάδας, αφ’ ετέρου δε το πως θα διαχειριστούν αποτελεσματικά τις σημερινές τεχνολογικές εξελίξεις, ώστε να βελτιώσουν τη διεθνώς ανταγωνιστική τους θέση».
Εν συνεχεία, σημειώνεται ότι λόγω της αλματώδους εξέλιξης των τεχνολογιών, η υιοθέτηση σύγχρονων συστημάτων επιχειρησιακής διοίκησης δεν απαιτεί ιδιαίτερα υψηλές επενδύσεις, αλλά προϋποθέτει κυρίως τη δέσμευση της διοίκησης και αλλαγή νοοτροπίας σε όλα τα επίπεδα.
