Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ είναι καθοριστικές όχι μόνον για τα δύο κόμματα, αλλά και για τη μελλοντική διαμόρφωση του χώρου της κεντροαριστεράς. Ισορροπίες ανατρέπονται, συσχετισμοί δυνάμεων αλλάζουν – και οι αλλαγές αυτές θα αποτυπωθούν σύντομα και στις δημοσκοπήσεις.
Μετά την “κόκκινη κάρτα” στον Κασσελάκη ο ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει σε κινούμενη άμμο και κανένας δεν μπορεί να προβλέψει μέχρι πού μπορεί να φτάσει και με τι “αποσκευές”.
Σε σταθερό έδαφος φαίνεται να κινείται το ΠΑΣΟΚ. Μετά την επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην προεδρία, όλοι οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι ομνύουν στην ενότητα, δηλώντας πρόθυμοι να συστρατευθούν στην προσπάθεια για να ξαναγίνει το κόμμα κυβερνώσα παράταξη και δεύτερος πυλώνας στο νέο διπολικό σύστημα
Ανεξάρτητα λοιπόν από τις εσωτερικές διαιρέσεις και τις αντιπαλότητες που μπορεί να δημιούργησε η εσωκομματική μάχη για την ηγεσία, το ΠΑΣΟΚ επιτυγχάνει τον βασικό πολιτικό του στόχο, ή βρίσκεται σε καλό δρόμο για να τον επιτύχει -τουλάχιστον αυτό πιστεύουν στη Χαριλάου Τρικούπη.
Οσο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν “βρίσκει τον δρόμο του” και παραμένει στα πρόθυρα νέας πολυδιάσπασης, το ΠΑΣΟΚ θα κερδίζει έδαφος, επεκτείνοντας την εμβέλεια του στην εκλογική βάση της κεντροαριστεράς. Υπό μία προϋπόθεση: Οτι θα διατηρηθεί και θα ενισχυθεί η συνοχή του κόμματος, οικοδομούμενη πάνω σε ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο στόχων και πολιτικής στρατηγικής.
Κομβικό σημείο για την συνοχή του ΠΑΣΟΚ σε επίπεδο ηγεσίας – η οποία θα έχει περισσότερο συλλογικό χαρακτήρα μετά τη σημερινή προεδρική εκλογή, θα είναι η στρατηγική συμμαχιών και συνεργασιών.
Με τους τωρινούς συσχετισμούς πολιτικής-εκλογικής δύναμης το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να εμφανιστεί ως διεκδικητής της εξουσίας και ως εναλλακτική επιλογή διακυβέρνησης. Θα χρειαστεί να “ανοίξει την πόρτα” σε συνεργασίες. Οχι βέβαια εκλογικές, αλλά βασισμένες σε προγραμματικές συγκλίσεις και σε στόχους κυβερνητικής πολιτικής.
Δεν μπορεί να το κάνει όσο ο ΣΥΡΙΖΑ παραπαίει και ώσπου να διαμορφωθεί το διάδοχο σχήμα στο αριστερό άκρο του κεντροαριστερού χώρου. Προς το παρόν μπορεί να αρκείται σε διακηρύξεις προθέσεων και σε κάποιες κινήσεις που θα τις επιβεβαιώνουν εμπράκτως.