Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ εξέλεξε νέο πρόεδρο του κόμματος τον... παλιό Νίκο Ανδρουλάκη, με αποφασιστική συμβολή κομματικων και επικοινωνιακών μηχανισμών, που προσπάθησαν να εμφανίσουν τον εσωκομματικό του αντίπαλο Χάρη Δούκα ως “αριστερόστροφο”, ευεπίφορο στην ιδέα συνεργασίας με τον παραπαίοντα ΣΥΡΙΖΑ.
Συγκεντρώνοντας 59,92% των ψήφων, ο αμφισβητηθείς πρόεδρος επιβεβαιώνει την κυριαρχία του στο κόμμα, αντιπροσωπεύοντας τη συνέχεια, τη σταθερότητα και την προοπτική μιάς αυτόνομης πορείας με στόχο την επάνοδο στην εξουσία.
Το εκλογικό αποτέλεσμα δίνει προσωρινά(;) τέλος σε μιά περίοδο αμφισβήτησης και εσωτερικών αντιπαραθέσεων, με αντικείμενο την πολιτική στρατηγική και τη γενικότερη φυσιογνωμία του κόμματος. Μία νέα σελίδα ανοίγει για το ΠΑΣΟΚ, που φιλοδοξεί πλέον βάσιμα να πάρει τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση και να εμφανιστεί ως εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, επωφελούμενο και από τη φυσιολογική φθορά της ΝΔ.
Η στάση απέναντι στη ΝΔ
Το εκλογικό αποτέλεσμα και οι αλλαγές που δρομολογεί στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ είναι βέβαια καθοριστικής σημασίας για ολόκληρη την κεντροαριστερά, όπου θα ενταθούν οι διεργασίες για την συγκρότηση-ανάδειξη νέου ισχυρού πόλου ικανού να υποκαταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ενδιαφέρει βέβαια και την ΝΔ. Στο Μαξίμου λένε ότι θα περιμένουν να δουν αν το ΠΑΣΟΚ θ' αρχίσει να εμφανίζει ανοδική δυναμική στις δημοσκοπήσεις και κατά πόσο θα αλλάξουν η ρητορική του και η γενικότερη παρουσία του στη Βουλή.
Εκτιμούν πάντως ότι εάν με τον Ανδρουλάκη στην προεδρία, δεν πρόκειται να αλλάξει η στάση του ΠΑΣΟΚ απέναντι στην κυβέρνηση, ούτε θα γίνουν βήματα προσέγγισης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πολλά θα εξαρτηθούν και από τη σύνθεση της ηγετικής ομάδας που θα διαμορφωθεί.
Ζητούμενο η ενότητα
Το μεγάλο στοίχημα για το ΠΑΣΟΚ είναι τώρα ποιά πορεία θα ακολουθήσει το κόμμα από την επόμενη μέρα. Αν θα υπάρξει ανανέωση σε πρόσωπα, ιδέες και πολιτική στρατηγική, ή αν θα έχουμε μία “αναπαλαίωση” με πινελιές εκσυγχρονισμού. Εν πάση περιπτώσει, πρώτο ζητούμενο θα είναι η εσωτερική συνοχή και η επίτευξη συναινέσεων σε βασικά ζητήματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής.
Μετά τις χθεσινές εσωκομματικές εκλογές όλοι οι διεκδικήσαντες την προεδρία του κόμματος έσπευσαν να δηλώσουν “πίστη” στον επανεκλεγέντα πρόεδρο, έτοιμοι να συστρατευθούν στον κοινό αγώνα για να ξαναγίνει το ΠΑΣΟΚ “μεγάλο” και να διεκδικήσει τη διακυβέρνηση της χώρας.
Η στρατηγική συνεργασιών
Ομως η πληθώρα των υποψηφίων προέδρων και τα αποτελέσματα των δύο γύρων προεδρικών εκλογών δείχνουν ότι στο ΠΑΣΟΚ, από τη βάση ώς τα ηγετικά κλιμάκια υπάρχουν ρεύματα με μεγάλες διαφορές απόψεων, ομάδες με αποκλίνοντες στόχους και ιεραρχήσεις, δυνάμεις που θα θελήσουν να εκφραστούν.
Αναλυτές εκτιμούν ότι κομβικό σημείο για την συνοχή του ΠΑΣΟΚ σε επίπεδο ηγεσίας – η οποία θα έχει περισσότερο συλλογικό χαρακτήρα μετά την προεδρική εκλογή, θα είναι η στρατηγική συμμαχιών και συνεργασιών.
Στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν ότι η προϊούσα αποσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ τους φέρνει σε πλεονεκτική θέση στη διαδικασία ανάδειξης της ηγεμονεύουσας αντιπολιτευτικής δύναμης, που μπορεί να αντιπαρατεθεί στη ΝΔ και να αποτελέσει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
Ανεβαίνει ο πήχυς
“Τα δύσκολα είναι πίσω μας”, είπε ο Νίκος Ανδρουλάκης πριν ανοίξουν οι κάλπες, διαβεβαιώνοντας περίπου ότι για το ΠΑΣΟΚ ανοίγεται τώρα ένα “πεδίο δόξης λαμπρόν”, ένας δρόμος με κατάληξη την εξουσία.
Ομως, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Τα δύσκολα για το ΠΑΣΟΚ και για τον ίδιο είναι μπροστά. Μετά την επανεκλογή Ανδρουλάκη και με την αναμενόμενη συγκρότηση νέας ηγετικής ομάδας με ευρεία εκπροσώπηση τάσεων απόψεων, ο πήχυς των προσδοκιών ανεβαίνει. Οι εκλογικοί (και οι δημοσκοπικοί) στόχοι αναπροσαρμόζονται, δεδομένου μάλιστα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραλύει, ενώ η κυβέρνηση βρίσκεται σε προϊούσα φθορά.
Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί πλέον να είναι ικανοποιημένο με μιά μικρή άνοδο των δημοσκοπικών ποσοστών του. Η εκλογική του βάση απαιτεί όχι μόνον υψηλότερα δημοσκοπικά ποσοστά, αλλά ενεργό πολιτική δράση, με πρωτοβουλίες, προτάσεις και προγράμματα για τα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας, για την οικονομία, την απασχόληση το στεγαστικό κλπ.
Η νέα ηγετική ομάδα υπό τον Νίκο Ανδρουλάκη θα επωμισθεί μειάλα βάρη και πολιτικές ευθύνες. Και θα βρίσκει συνεχώς μπροστά της τις καινούργιες “βαρονίες” που συγκροτούνται μέσα στο ΠΑΣΟΚ,
