Μετά την Ουκρανία, τα Βαλκάνια θα γίνουν το θέατρο μιας νέας αντιπαράθεσης Ανατολής – Δύσης; Η Ρωσία επενδύει και πάλι στην περιοχή, τόσο για εμπορικούς όσο και για γεωπολιτικούς λόγους. Όμως, ακόμα και αν συντηρήσει την επιρροή που ασκεί παραδοσιακά στα Βαλκάνια η Μόσχα, δεν μπορεί να τρέφει ελπίδες σε μια περιοχή που στρέφεται όλο και περισσότερο προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Σερβία, το Κόσοβο, το Μαυροβούνιο και η (πρώην Γιουγκοσλαβική) Δημοκρατία της Μακεδονίας, βρίσκονται σε μια «ζώνη πυρός» μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης. Από όλες τις ανοικτές πληγές η πιο χέουσα είναι το Μαυροβούνιο. Το Μαυροβούνιο, το οποίο έχει ένα στρατό από μόνο 2.000 στρατιώτες, είναι ένας απίθανος στρατηγικός προάγγελος των αμερικανο-ρωσικών σχέσεων. Αλλά υπάρχουν πολλοί παράγοντες στο παιχνίδι. Κατ’ αρχήν, η ρωσική στρατηγική σκέψη ήταν πάντα απασχολημένη με τα λιμάνια στα θερμά ύδατα. Ένα φιλικό λιμάνι στην Αδριατική θα ήταν χρήσιμο, αλλά οι Αρχές του Μαυροβουνίου απέρριψαν την ιδέα μόλις ξεκίνησαν να μελετούν την ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Επίσης η Ρωσία έχει -ή τουλάχιστον είχε- βαθείς οικονομικούς δεσμούς στην όμορφη αυτή χώρα-θέρετρο. Μέχρι το 2013, η Ρωσία είχε γίνει ο μεγαλύτερος επενδυτής στην αγορά ακινήτων του Μαυροβουνίου και στη βαριά βιομηχανία της. Αλλά οι επιχειρηματικές σχέσεις έχουν επιδεινωθεί ραγδαία. Ο Ρώσος ολιγάρχης του αλουμινίου, Oleg Deripaska, τώρα μηνύει την κυβέρνηση του Μαυροβουνίου για εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για μια επένδυση στη χώρα που δεν πήγε καλά. Ομοίως, η ρωσική εμμονή με τα ακίνητα του Μαυροβουνίου έχει αρχίσει να φθίνει. Με λίγα λόγια, η Μόσχα βλέπει το Μαυροβούνιο τόσο ως ένα στρατηγικά πολύτιμο όσο και αναιδές νεόκοπο [κράτος], που έχει μπερδέψει τη μύτη του στα θέματα της ρωσικής αρκούδας, ενώ υποκλίνεται μπροστά στο ΝΑΤΟ και την Ουάσιγκτον.
ΠΗΓΗ:premium.paratiritis.gr
