Το ψήσιμο του οβελία την ημέρα του Πάσχα αποτελεί μια μακρόχρονη ελληνική παράδοση, αλλά τα τελευταία χρόνια τείνει να εκφυλιστεί από διάφορες… συνταγές που κυκλοφορούν, οι οποίες καταστρέφουν το τελικό αποτέλεσμα.
Η διαδικασία του ψησίματος είναι εξαιρετικά απλή και ο οβελίας (στη σούβλα) χρειάζεται αυστηρά τρία μόνο υλικά. Αρνί ή κατσίκι, αλάτι και πιπέρι. Τίποτα άλλο!
Οι πειραματισμοί και οι «γκουρμεδιές» που είναι της μόδας, κρατήστε τις για τις άλλες μέρες του χρόνου και ειδικά αν έχετε καλεσμένους και δεν θέλετε να τους απογοητεύσετε. Δηλαδή:
- Δεν χρειάζεται ούτε επάλειψη με λάδι απέξω , γιατί το αρνί έχει λίπος και θα ψηθεί κανονικά. Για το κατσίκι, αν δεν είναι παχύ, θα χρειαστεί να το τυλίξετε με την "μπόλια".
- Δεν χρειάζεται διάφορα μυρωδικά όπως δεντρολίβανο, ρίγανη, θυμάρι κ.λπ.
- Δεν χρειάζεται να βάλουμε τυριά στο εσωτερικό. Αν, αν, αν πετύχει, θα μπορεί να φαγωθεί μόνο για λίγο μετά το ψήσιμο. Κατόπιν, αυτό που θα μείνει, δεν θα τρώγεται!
- Δεν χρειάζεται να βάλουμε πατάτες στο εσωτερικό του, γιατί θα καταστραφεί το αρνί. Οι πατάτες μπορούν να ψηθούν στον φούρνο.
Κοντολογίς το αρνί ή το κατσίκι στη σούβλα χρειάζεται μόνο αλάτι και πιπέρι. Τα υπόλοιπα υλικά και γενικά οι «γκουρμεδιές» μπορούν να χρησιμοποιούνται όλες τις άλλες μέρες του χρόνου, στο αρνάκι ή στο κατσικάκι που ψήνουμε στον φούρνο της κουζίνας.
Αν το αρνί ή το κατσίκι σε κάποιους μυρίζουν, δεν φταίει η όσφρησή τους ή η γεύση τους. Μυρίζουν όταν δεν τρέφονται σωστά ή δεν έχουν συντηρηθεί σωστά.
Το καλό αρνί ή κατσίκι ΔΕΝ μυρίζει και το έχουν φάει και άτομα που μέχρι πρότινος τα απεχθάνονταν λόγω μυρωδιάς.
Πού θα βρούμε τέτοια αρνιά και κατσίκια; Από ορεινές περιοχές, π.χ. Αιτωλοαρνανία.
Πώς και πού αλατίζουμε το αρνί
Αφού προμηθευτούμε το αρνί ή το κατσίκι, αναμειγνύουμε χοντρό αλάτι και πιπέρι σε ένα μπολ. Ρίχνουμε μια χούφτα το αλατοπίπερο στο εσωτερικό και το ράβουμε με κλωστή και σακοράφα.
Δεν τελειώσαμε. Κατόπιν, κάνουμε με το μαχαίρι ένα «σταυρό» στα δύο μπούτια του αρνιού, προς το μέρος της κοιλιάς και ρίχνουμε αλατοπίπερο. Με τον τρόπο αυτό, τα μπούτια του αρνιού, που έχουν και το περισσότερο κρέας, δεν θα βγούν άνοστα, αλλά ολόκληρα θα αλατιστούν σωστά καθώς θα περιστρέφονται.
Επίσης κάνουμε μια τομή με το μαχαίρι στο εσωτερικό της σπάλας του αρνιού, στην πλάτη που λένε και ρίχνουμε αλατοπίπερο. Αυτό βοηθάει ώστε να αλατιστεί σωστά το μπροστινό μέρος του αρνιού.
Τέλος αλατίζουμε, εξωτερικό, τον λαιμό του αρνιού, όπως και το στόμα, για να αλατιστεί το κεφάλι, για τους φαν του είδους.
Το σωστό ψήσιμο
Στο ψήσιμο, ο βασικός κανόνας είναι να μην βάζουμε μεγάλη φωτιά στη μέση του αρνιού, αλλά κυρίως θέλει δυνατή φωτιά στα μπούτια και στο μπροστινό μέρος.
Για να μην «ντουμανιάσετε» από την τσίκνα, τα κάρβουνα δεν μπαίνουν ποτέ κάτω από το αρνί. Μπαίνουν δεξιά και αριστερά. Έτσι, το λίπος που λιώνει, δεν καίγεται ώστε να καπνίζει το χώρο, ούτε φυσικά καπνίζεται το αρνί!
Δεν θα χρειαστούμε αλουμινόχαρτο κλ.π. εάν απομακρύνουμε τα κάρβουνα από την κοιλιά.
Επίσης δεν χρειάζεται να αλλάζουμε θέσεις στο αρνί, στην ψησταριά, (πάνω ή κάτω). Μπορούμε να το έχουμε στην τελευταία ή στη μεσαία θέση και να πλησιάζουμε και να απομακρύνουμε, ανάλογα, τα κάρβουνα.
Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, γιατί ρόλο παίζει η θερμότητα που δέχεται το αρνί ανάλογα με την απόσταση από τη φωτιά.
Πότε είναι έτοιμο; Όταν αρχίζουν και χωρίζουν τα κόκκαλα στα πίσω και μπροστινά πόδια και όταν τρυπάει στα πλευρά, με τη δύναμη του δείκτη του χεριού μας.
Φυσικά δεν το τρυπάμε, με μαχαίρια ή πηρούνια και δεν τραβάμε τις λαχταριστές πέτσες, όσο ψήνεται, γιατί θα στεγνώσει.
Καλή Ανάσταση!
