Ζήτημα πρόωρων εκλογών επιχειρεί να θέσει επί τάπητος ο ισχυρός άνδρας του ΔΟΛ, ο εκδότης του Βήματος και των Νέων, ο Σταύρος Ψυχάρης, με άρθρο του στο Βήμα της Κυριακής. Ο Σταύρος Ψυχάρης αν και αναγνωρίζει την απροθυμία πολιτών και πολιτικού προσωπικού για κάτι τέτοιο, εν τούτοις βλέπει ισχυρή την πιθανότητα «ατυχήματος» το οποίο θα οδηγήσει εν τέλει σε προσφυγή στις κάλπες. Η θέση αυτή αποτελεί ανατροπή των όσων ο ίδιος υποστήριζε επί σειρά ετών, για την ανάγκη πολιτικής συνεννόησης και την αποφυγή εκλογών, τουλάχιστον όσο κυβερνούσε ο Αντώνης Σαμαράς.
Δεν είναι ο πρώτος που ανασύρει το συγκεκριμένο σενάριο, η παρέμβασή του είναι ωστόσο καταλυτική, καθώς διατυπώνεται μερικές ώρες πριν την έναρξη των διαπραγματεύσεων και ενώ η κυβέρνηση έχει πολλά ανοιχτά μέτωπα, μεταξύ των οποίων και αυτό της αδειοδότησης των καναλιών.
Ο Σταύρος Ψυχάρης αν και θέτει το σενάριο των πρόωρων εκλογών, απορρίπτει για «τεχνικούς λόγους» το ενδεχόμενο οικουμενικής κυβέρνησης, δεν υπεισέρχεται σε συζητήσεις για κυβέρνηση τεχνοκρατών και φαίνεται να προσπαθεί να επιβάλλει νέα πολιτική ατζέντα.
Όπως συνηθίζει ο Σταύρος Ψυχάρης δεν τοποθετείται ειδησεογραφικά αλλά σημειολογικά και αλληγορικά. Ο στόχος του, ως αρθρογράφου, δεν είναι η πρόβλεψη της συγκυρίας αλλά η ουσιαστική παρέμβαση στις εξελίξεις για ίδιον όφελος.
Για όσους γνωρίζουν τον στομφώδη τρόπο γραφής του και το γραφικό συνοθήλευμα αρχαΐζουσας με καθαρεύουσα ώστε να αποκτήσει το κείμενο ιδιαίτερη χροιά και χαρακτήρα, αντιλαμβάνονται ότι το συγκεκριμένο, έχει περιορισμένη έκταση και εντελώς διαφορετικό ύφος και στυλ. Διατηρεί μόνο τον επαγωγικό του χαρακτήρα και όχι την πολιτική λογική του.
Τελικά το άρθρο-παρέμβαση εστιάζεται στην έλλειψη χρόνου για τον σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης, υποστηρίζοντας ότι η προσφυγή στις κάλπες μπορεί να δώσει αμεσότερη λύση.
Το ερώτημα που ανακύπτει όμως είναι το εξής: Πόσο διαφορετικό μπορεί να είναι το αποτέλεσμα των εκλογών τώρα, από των προηγούμενων; Υπάρχει ενδεχόμενο πλήρους ανατροπής συσχετισμών που θα έδινε πρώτο ρόλο στη Νέα Δημοκρατία και ικανό ποσοστό σε ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι για να συγκροτηθεί μια ευρύτερη κεντροδεξιά κυβέρνηση;
Με δεδομένο ότι ο υιός, Ανδρέας Ψυχάρης, ήταν βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, η πολιτική τοποθέτηση του πατέρα, Σταύρου Ψυχάρη, επιχειρεί να αναβιώσει το σχήμα μιας κεντροδεξιάς κυβέρνησης, τάση που κυριαρχεί και στην Ευρώπη, ακόμη.
Συμπερασματικά, η παρέμβαση του Σταύρου Ψυχάρη, αν και δεν μοιάζει για δική του, φαίνεται ότι επιχειρεί να κάψει το σενάριο της Οικουμενικής κυβέρνησης με τεχνοκράτη πρωθυπουργό, το οποίο κυκλοφορεί έντονα, αναδεικνύοντας ως μοναδική λύση σε περίπτωση ατυχήματος τις εκλογές.
Προκήρυξη εκλογών όμως συνεπάγεται διάλυση της Βουλής, ταφόπλακα στο κυβερνητικό έργο, μπλόκο στη διαδικασία αδειοδότησης των καναλιών και το πάγωμα σειράς άλλων παρεμβάσεων, ακόμα και τον έλεγχο των λιστών φοροδιαφυγής.
Με δεδομένο ότι το κοινό που απευθύνεται το άρθρο του Σταύρου Ψυχάρη δεν είναι μαζικό, αλλά το ελιτιστικό, δηλαδή οι αναγνώστες του είναι το ίδιο το πολιτικό προσωπικό, εντός και εκτός της χώρας και οι ισχυροί επιχειρηματίες, η άποψη αυτή φαίνεται ότι στόχο έχει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ο Σταύρος Ψυχάρης, ο Γιώργος Μπόμπολας και ο Βαρδής Βαρδινογιάννης έχουν τοποθετήσεις στο Mega Channel, της εισηγμένης Τηλέτυπος, ενώ ο κ. Βαρδινογιάννης ελέγχει και το Star.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του άρθρου του Σταύρου Ψυχάρη από το Βήμα:
«Δύο λέξεις κρέμονται πάνω από τα ελληνικά κόμματα σαν αγχόνη: πρόωρες εκλογές!
Ολα τα κόμματα της Βουλής με δηλώσεις αποδοκιμάζουν κάθε σκέψη για πρόωρες εκλογές.
Οι πολίτες, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, είναι απρόθυμοι να ξαναπάνε στις κάλπες, απογοητευμένοι προφανώς από την απόδοση και τη μετεκλογική συμπεριφορά των πολιτικών κομμάτων.
Το οξύμωρο της υποθέσεως είναι ότι οι πολιτικοί αρχηγοί αποκλείουν την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, ακόμη και αν θρυμματιστεί η κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Στην προκειμένη περίπτωση μοιάζει να έχουμε το αντίθετο της δεδηλωμένης με τα κόμματα να αρνούνται να σχηματίσουν κυβέρνηση (οιασδήποτε μορφής και συνεργασίας).
Είναι καταφανές ότι μπορεί να υπάρξει εμπλοκή στην πολιτική ζωή, ακυβερνησία, που θα οδηγούσε την ελληνική οικονομία σε ανήκεστο βλάβη. Ας σημειωθεί ότι οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε οκτώ κόμματα απαιτούν ενδεχομένως περισσότερο χρόνο απ’ όσον χρειάζεται η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Με λίγα λόγια, το επιχείρημα ότι οι πρόωρες εκλογές είναι εξαιρετικά χρονοβόρες ανατρέπεται από τη μελέτη όλων των «τεχνικών» δεδομένων.
Ούτε ο κ. Τσίπρας, που θα ήθελε συναίνεση όλων των άλλων με συμμετοχή τους σε ουσιαστικό imperium, ούτε οι μαξιμαλιστικές απόψεις του κ. Λεβέντη ούτε η φαντασία του κ. Θεοδωράκη μπορούν να δώσουν λύση.
Η Δημοκρατία όμως δεν έχει αδιέξοδα: εκλογές! Γιατί όχι;»
