Τρεις μεγάλες χώρες έχουν βαθιά οικονομικά και πολιτικά προβλήματα, χειρότερα από αυτά που συνειδητοποιούμε, αναφέρει ο αρθρογράφος του MarketWatch Paul Brandus. Ο αρθρογράφος μιλάει για τη Ρωσία, την Κίνα και τη Σαουδική Αραβία.
Η Κίνα, η Ρωσία και η Σαουδική Αραβία μοιράζονται μερικά πολύ δυσάρεστα χαρακτηριστικά. Στην Κίνα τα πράγματα έχουν πάρει τον κακό δρόμο. Η οικονομία της κατρακυλά συντρίβοντας το παγκόσμιο εμπόριο βασικών προϊόντων, και στέλνοντας τις χρηματοπιστωτικές αγορές σε ελεύθερη πτώση. Η Κίνα υποσχέθηκε μεταρρυθμίσεις οι οποίες όμως έχουν ξεθωριάσει υπό το βάρος της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας. Η απάντηση του προέδρου Xi Jinping μέχρι στιγμής ήταν να αυξήσει την καταστολή και τον εκφοβισμό. Οι θεαματικές ημέρες της Κίνας έχουν περάσει. Δέκα εκατομμύρια άνθρωποι εισέρχονταν στην αγορά εργασίας κάθε χρόνο, αλλά φέτος κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί.
Όσο για τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία, το κοινό που έχουν φυσικά είναι τα προβλήματα με το πετρέλαιο. Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτές οι δύο χώρες δεν έχουν διαφοροποιημένες οικονομίες. Η οικονομική σταθερότητά τους εξαρτάται από την πολιτική τους απέναντι στο αργό. Το περασμένο καλοκαίρι, η ρωσιή κεντρική τράπεζα προέβλεψε ότι η οικονομία της Ρωσίας θα καταρρεύσει 6%, αν το πετρέλαιο πέσει στα 40 δολ. το βαρέλι. Η τιμή είναι σήμερα στα 34 δολ. (Brent). Πολύ κακή εξέλιξη γιατί εκτός από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, η Ρωσία εξάγει μόνο βότκα και όπλα.
Το 67-70% του ΑΕΠ της Ρωσίας εξαρτάται από το πετρέλαιο, υπολογίζει ο Andrey Movchan, διευθυντής του Carnegie Moscow Center. Χωρίς τα έσοδα από το πετρέλαιο, η Μόσχα δεν μπορεί να πληρώσει τις εισαγωγές της, γεγονός που εξηγεί τη μείωση της αξία του νομίσματος και τη συρρίκνωση των συναλλαγματικών διαθεσίμων. Ποιος πληρώνει το τίμημα; Οι εργαζόμενοι, οι οποίοι σε ορισμένες εταιρείες του ιδιωτικού τομέα έχουν να πληρωθούν για μήνες. Υπάρχουν επίσης απεργίες από φορτηγατζήδες μεγάλων αποστάσεων οι οποίοι διαμαρτύρονται για τα οδικά τέλη και τη διαφθορά.
Σχετικά με τη Σαουδική Αραβία, δεν την άγγιξε η Αραβική Άνοιξη που ανέτρεψε τις κυβερνήσεις σε τουλάχιστον τέσσερις χώρες και προκάλεσε βίαιες εξεγέρσεις σε πολλές άλλες. Διότι εδώ και χρόνια, η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας έχει χρησιμοποιήσει τα έσοδα από το πετρέλαιο για να πληρώνει τους πολίτες της. Έχουν δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δωρεάν εκπαίδευση, κανένα φόρο εισοδήματος και συντάξεις το (90% των Σαουδαράβων εργάζονται για την κυβέρνηση).
Αυτές οι παροχές δεν αποτελούσαν πρόβλημα, όταν οι τιμές του πετρελαίου ήταν υψηλές, Οι αναλυτές της CIA λένε το πετρέλαιο καλύπτει το 80% του προϋπολογισμού της Σαουδικής κυβέρνησης, το 45% του ΑΕΠ, και το 90% των εσόδων από τις εξαγωγές. Όταν το πετρέλαιο πέφτει κάτω από 29 δολ. δεν χρειάζεται να έχει κανείς ταλέντο στα μαθηματικά για να καταλάβει τι πρόκειται να συμβεί αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί. Η κυβέρνηση εκτόξευσε τον Ιανουάριο στα ύψη την τιμή της βενζίνης στη χώρα, κατά 50% (αν και είναι ακόμα πολύ χαμηλή) και υπάρχει λόγος για τη σταδιακή κατάργηση διαφόρων παροχών διότι απλά δεν μπορούν να καλυφθούν λόγω της χαμηλής τιμής του αργού. Με τον πληθυσμό της Σαουδικής Αραβίας στη μέγιστη εύφλεκτη ηλικία (σχεδόν οι μισοί από τα 27 εκατομμύρια πολίτες της είναι ηλικίας 24 ετών ή νεότεροι) η χώρα εξελίσσεται σε πυριτιδαποθήκη.
Κίνα, Ρωσία και Σαουδική Αραβία έχουν προσπαθήσει να αποσπάσουν την προσοχή των πολιτών τους, με σκληρές ενέργειες στο εξωτερικό: Η Ρωσία στην Ουκρανία και τη Συρία, η Κίνα με την επέκταση στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, και οι Σαουδάραβες με πόλεμο μέσω αντιπροσώπων τους με το Ιράν. Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης ρίχνουν λάδι στη φωτιά του εθνικισμού. Όμως οι τρεις αυτές χώρες μπορεί να αποτελέσουν πηγές αστάθειας, κάτι που πρέπει να προσέξουν οι επενδυτές.
