Τσουχτερά πρόστιμα και φόρους πάνω από 300.000 ευρώ επέβαλε η Εφορία σε φορολογούμενο, τον οποίο εντόπισαν οι ελεγκτικές αρχές να έχει λάβει χρηματικά ποσά σε μετρητά και όχι μέσω τραπεζικών λογαριασμών, για τα έτη 2011, 2012, 2013 και 2016.
Παρότι είχε περάσει η πενταετία για την επιβολή φόρων και προστίμων από την ΑΑΔΕ, εντούτοις η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε πως οι συγκεκριμένες κινήσεις δεν παραγράφονται στην πενταετία, αλλά ο χρόνος παραγραφής είναι η δεκαετία.
Η ετυμηγορία της ΔΕΔ αποτελεί «δεδικασμένο» και φυσικά ισχύει και για άλλες παρόμοιες υποθέσεις, οι οποίες μπορούν να ελεγχθούν από την Εφορία και μετά από 5 και μέχρι 10 χρόνια.
Όπως περιγράφεται στην απόφαση της ΔΕΔ η υπόθεση αφορά φορολογούμενο ο οποίος για τα έτη 2011, 2012, 2013 και 2016 δεν είχε δηλώσει κανένα εισόδημα και για την κάλυψη των προσωπικών του δαπανών διαβίωσης είχε επικαλεστεί αναλώσεις κεφαλαίων προηγούμενων ετών.
Όμως, έπεσε στην τσιμπίδα των φορολογικών αρχών, καθώς, το Γραφείο Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, ζήτησε από το 2ο ΕΛΚΕ Αττικής, να τον ελέγξει και πράγματι εκδόθηκε εντολή ελέγχου το 2022 για τις χρήσεις 2011, 2012, 2013 και 2016.
Με βάση τις διαπιστώσεις των ελεγκτών, ο φορολογούμενος στα συγκεκριμένα ελεγχόμενα έτη δεν είχε δηλώσει κανένα εισόδημα και στις σχετικές φορολογικές δηλώσεις είχε επικαλεστεί για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης αναλώσεις κεφαλαίων προηγούμενων ετών, ενώ εμφανιζόταν να είναι Νόμιμος Εκπρόσωπος των αλλοδαπών εταιρειών ιδιοκτησίας ακινήτων.
Από την έρευνα που διατάχθηκε βάσει της Παραγγελίας του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, διαπιστώθηκε ότι μια γυναίκα μίσθωσε ακίνητα των εν λόγω εταιρειών, και εξόφλησε τα μισθώματα εκδίδοντας επιταγές, οι οποίες παραλαμβάνονταν από συνεργάτες του φορολογούμενου και εν συνεχεία κατατίθεντο στους προσωπικούς λογαριασμούς των προσώπων αυτών. Έπειτα από τμηματικές αναλήψεις, τα χρηματικά αυτά ποσά κατέληγαν σε μετρητά στον ελεγχόμενο φορολογούμενο.
Τα ποσά που διαπιστώθηκε ότι είχαν καταβληθεί σε μετρητά στον εν λόγω φορολογούμενο ανέρχονταν σε 132.000 ευρώ για το έτος 2011, σε 135.960 ευρώ για το έτος 2012, σε 132.492,56 ευρώ για το έτος 2013 και σε 25.000 ευρώ για το έτος 2016.
Όχι παραγραφή
Η εφορία θεώρησε πως οι καταβολές μετρητών αποτελούν «συμπληρωματικά στοιχεία» που παρατείνουν από 5 σε 10 χρόνια την περίοδο παραγραφής των συγκεκριμένων υποθέσεων.
Στο πλαίσιο αυτό το 2ο ΕΛ.ΚΕ. εξέδωσε τις προβλεπόμενες πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα έτη 2011, 2012 και 2013, καθώς και για το 2016, το οποίο το 2022 που έγινε ο έλεγχος, δεν είχε παραγραφεί.
Ο εν λόγω φορολογούμενος ισχυρίστηκε απέναντι στην Εφορία ότι οι υποθέσεις αυτές είχαν παραγραφεί λόγω παρέλευσης της προβλεπόμενης πενταετούς περιόδου, ότι τα ποσά ήταν γνωστής προέλευσης και είχαν φορολογηθεί ήδη στα ονόματα των εταιρειών που τα απέκτησαν ως εισοδήματα και ότι με τις πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου θα φορολογούνταν εις διπλούν.
Ο... λογαριασμός
Ωστόσο σύμφωνα με το 2ο ΕΛΚΕ, ο φορολογούμενος δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία και οι ελεγκτές του καταλόγισαν τον Δεκέμβριο του 2022 τα ακόλουθα ποσά για κάθε έτος:
- 2011: Χρεωστικό ποσό φόρου 46.820 ευρώ, πλέον ειδική εισφορά αλληλεγγύης ποσού 5.280 ευρώ, πλέον πρόσθετο φόρο ποσού 56.184 ευρώ, ήτοι συνολικό ποσό 108.284.
- 2012: Χρεωστικό ποσό φόρου 48.602 ευρώ, πλέον ειδική εισφορά αλληλεγγύης ποσού 4.650,40 ευρώ, πλέον πρόσθετου φόρου ποσού 58.322,40 ευρώ, ήτοι συνολικό ποσό 111.574,80 ευρώ.
- 2013: Χρεωστικό ποσό φόρου 40.222,54 ευρώ, πλέον ειδική εισφορά αλληλεγγύης ποσού 5.128,70 ευρώ, πλέον πρόσθετου φόρου ποσού 48.267,05 ευρώ, ήτοι συνολικό ποσό 93.618,29 ευρώ.
- 2016: Χρεωστικό ποσό φόρου 8.250 ευρώ, πλέον ειδική εισφορά αλληλεγγύης ποσού 1.250 ευρώ, πλέον πρόσθετου φόρου ποσού 4.125 ευρώ, ήτοι συνολικό ποσό 13.625 ευρώ.
Ο φορολογούμενος με ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε στη Δ.Ε.Δ. ζήτησε την ακύρωση των ως άνω πράξεων ισχυριζόμενος, μεταξύ άλλων, ότι οι υποθέσεις του έχουν παραγραφεί και πως ως ο μοναδικός διαχειριστής των εταιρειών, λάμβανε τα χρήματα από τα μισθώματα, προκειμένου να εξυπηρετεί διαχειριστικές ανάγκες των ως άνω νομικών προσώπων στην ημεδαπή και τα ποσά αυτά δεν αποτελούν εισόδημά του, αλλά εισόδημα των νομικών προσώπων για τα οποία τα ως άνω νομικά πρόσωπα φορολογούνταν καθ' όλη την διάρκεια της ελεγχόμενης περιόδου και έχουν ελεγχθεί φορολογικά για τα εισοδήματά τους.
Η απόφαση
Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την προσφυγή τονίζοντας αυτό που έχει ευρύτερη σημασία ότι παράταση της προθεσμίας παραγραφής από πενταετία σε δεκαετία μπορεί να επέλθει εφόσον διαπιστωθεί ανακρίβεια της φορολογικής δήλωσης με βάση τα περιερχόμενα στην φορολογική αρχή «συμπληρωματικά στοιχεία» από το φορολογούμενο ή τρίτα πρόσωπα ή άλλες δημόσιες αρχές ή στο πλαίσιο διενεργηθέντος φορολογικού ελέγχου.
Η ανακρίβεια της δήλωσης εφόσον προκύπτει από τέτοια «συμπληρωματικά στοιχεία» τα οποία περιέρχονται στη φορολογική αρχή μετά την προθεσμία της πενταετούς παραγραφής, επιτρέπει τη δυνατότητα εκδόσεως φύλλου ελέγχου (αρχικού ή συμπληρωματικού), καθώς η προθεσμία παραγραφής γίνεται δεκαετής.
Σημειώνει επίσης ότι, ενώ δεν αποτελούν συμπληρωματικά στοιχεία αυτά που αφορούν στις κινήσεις των τραπεζικών λογαριασμών του φορολογούμενου στην ημεδαπή, καθώς αυτά θα μπορούσε να τα είχε ελέγξει η φορολογική αρχή μέσα στην κανονική πενταετή προθεσμία παραγραφής. Ωστόσο, υπογραμμίζει και τα ακόλουθα:
- Στην περίπτωση του συγκεκριμένου φορολογούμενου, αφενός τα χρήματα δίνονταν σ’ αυτόν από τρίτα άτομα τοις μετρητοίς και δεν διαπιστώνεται να έχουν αναληφθεί από τραπεζικούς λογαριασμούς των ως άνω εταιρειών, αφετέρου και ο ίδιος ο φορολογούμενος τόσο κατά τον έλεγχο όσο και με την υπό κρίση ενδικοφανή προσφυγή δεν προσκομίζει κανένα στοιχείο που να τεκμηριώνει τους ισχυρισμούς του περί πληρωμής δαπανών των ως άνω εταιρειών.
- Δεν τίθεται θέμα παραγραφής καθώς τα στοιχεία που αφορούσαν σε καταβολές μετρητών στον προσφεύγοντα περιήλθαν στην ελεγκτική αρχή το έτος 2022 κατόπιν διεξοδικής έρευνας που διενήργησε η Διεύθυνση Ερευνών Οικονομικού Εγκλήματος στα πλαίσια εισαγγελικής παραγγελίας αφορούν σε νέα στοιχεία μη δηλωθέντος από την πλευρά του προσφεύγοντος εισοδήματος, τα οποία δεν μπορούσαν να ήταν σε γνώση της φορολογικής αρχής και ως εκ τούτου έχουν εφαρμογή για τα έτη 2011, 2012 και 2013 οι διατάξεις της νομοθεσίας περί δεκαετούς παραγραφής ενώ για το φορολογικό έτος 2016 ο έλεγχος διενεργήθηκε εντός της πενταετούς παραγραφής.