Η επιδείνωση της κρίσης στη Συρία αναγκάζει τη διεθνή κοινότητα να επανεξετάσει τις κυρώσεις προς την κυβέρνηση του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν σχετικά με την Ουκρανία. Αυτό προτείνουν άλλωστε ανώτεροι αξιωματούχοι από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Υπήρξαν σαφείς ενδείξεις μιας διαδικασίας ειρήνευσης πρόσφατα", δήλωσε ο Simon Quijano-Evans, επικεφαλής στρατηγικός αναλυτής αναδυόμενων αγορών της Commerzbank AG. "Φαίνεται ότι όλες οι πλευρές αρχίζουν να πιέζουν πιο έντονα για μια επίλυση του γεωπολιτική χάους που υπάρχει αυτή τη στιγμή."
Από το 2014, η προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, έφεραν περιορισμούς και απαγορεύσεις προς τον μεγαλύτερο εξαγωγέα πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ευρώπη, κάτι που ξεκίνησε από την Ομάδα των Οκτώ.
Υπέρ τους τέλους της ρωσικής απομόνωσης, είναι η Γερμανία και η Γαλλία, που έχουν χάσει την υπομονή τους με την αδυναμία της Ουκρανίας να ανταποκριθεί στις δικές της υποχρεώσεις μιας ειρηνευτικής συμφωνίας.
Ακόμη και ο αμερικανός υπουργός εξωτερικών Τζον Κέρι χρησιμοποίησε το Νταβός της Ελβετίας, για να αυξήσει το ενδεχόμενο οι ΗΠΑ να εξετάσουν την άρση των κυρώσεων εντός του τρέχοντος έτους, με την προϋπόθεση ότι η λεγόμενη συμφωνία του Μινσκ θα εφαρμοστεί.
Επίσης ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, έγραψε στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung που δημοσιεύθηκε χθες ότι η ΕΕ θα πρέπει να σφυρηλατήσει στενότερους δεσμούς με τη Ρωσία για να βοηθήσει στην επίλυση του εμφυλίου πολέμου στη Συρία και τη μείωση της έντασης στη Μέση Ανατολή μεταξύ σουνιτών και σιιτών μουσουλμάνων.
"Ο Τζον Κέρι κρατά το κλειδί για το ενδεχόμενο άρσης των κυρώσεων, αλλά η Ρωσία πρέπει να κάνει ορισμένα πράγματα, όπως το να συνεργάζονται στην περίπτωση της Ουκρανίας και της Συρίας, και στη συνέχεια οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να ανατρέψουν κάποιες κυρώσεις," δήλωσε ο Mark Katz, καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο George Mason.
Η Ευρώπη έχει μακροχρόνια εξάρτηση από την προμήθεια φυσικού αερίου της Ρωσίας και αγωνίζεται να αντιμετωπίσει τα πλήθη των μεταναστών που έρχονται από τη Συρία αλλά και άλλες χώρες. Με τις ειρηνευτικές συνομιλίες να ξεκινούν στις 29 Ιανουαρίου, η Ρωσία αποτελεί βασικό παράγοντα σε αυτό το τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Η Ρωσία ποτέ δεν είχε αποκλειστεί πλήρως από τις διεθνείς υποθέσεις και έπαιξε έναν κρίσιμο ρόλο στις συνομιλίες τον περασμένο Ιούλιο. Οδήγησε σε μια συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν - οι σχέσεις του Ιράν με τη Δύση είναι κακές. Όμως στη Συρία, ο Πούτιν υποστήριξε στρατιωτικά το καθεστώς του Bashar al-Assad, τον οποίο οι ΗΠΑ και η Γαλλία έχουν προσπαθήσει να ρίξουν από την εξουσία.
Η προτεραιότητα της Δύσης είναι η Συρία ενώ η προτεραιότητα της Ρωσίας είναι η Ουκρανία. Θα μπορούσε λοιπόν να γίνει μια συμφωνία κατά την οποία ο Πούτιν δίνει την επιρροή του στη Συρία κάνοντας ένα ντιλ για την Ουκρανία. Αυτό θα ήταν ελκυστική για τη Δύση η οποία έχει πρόβλημα με τον ισλαμικό φονταμενταλισμό και όχι με τη Ρωσία.
Ο δρόμος για την αποκατάσταση όμως δεν είναι χωρίς εμπόδια. Στις 21 Ιανουαρίου, μια έκθεση του Ηνωμένου Βασιλείου έκρινε ότι ο Πούτιν "μάλλον" ενέκρινε τη δολοφονία του πρώην Ρώσου κατασκόπου Αλεξάντερ Λιτβινένκο από δύο πράκτορες της κυβέρνησης πριν από μια δεκαετία. Και ο Adam Szubin, ο οποίος εποπτεύει το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ κυρώσεις, είπε στο BBC Panorama, ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα επικαιρότητας, ότι ο Πούτιν είναι διεφθαρμένος.
