Επαγγελματίας γλίτωσε το τέλος επιτηδεύματος για τα έτη 2012-13, μετά από προσφυγή που υπέβαλε στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, η οποία δεκτή.
Η απόφαση της ΔΕΔ, έχει πλέον γενική εφαρμογή και αποτελεί κατά κάποιο τρόπο «δεδικασμένο» για άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις επαγγελματιών που έχουν χρεωθεί, άδικα με τέλος επιτηδεύματος.
Παράλληλα η ΔΕΔ, με το σκεπτικό της απόφασης κωδικοποιεί και το νομοθετικό πλαίσιο που ισχύει για το τέλος επιτηδεύματος και τις προϋποθέσεις για τη διαγραφή του, αν δεν έχει πληρωθεί, ή την επιστροφή του.
Ειδικότερα, στα εκκαθαριστικά σημειώματα των συγκεκριμένων ετών, συμπεριλήφθηκε και τέλος επιτηδεύματος, ήτοι 500 ευρώ για 2012 και 650 ευρώ για το 2013. Όμως ο φορολογούμενος υπέβαλε αίτημα εκπρόθεσμης διακοπής της δραστηριότητάς του και η Εφορία του έσβησε το τέλος επιτηδεύματος που του είχε καταλογιστεί για τη διετία 2012-2013.
Ο προσφεύγων υπέβαλε εκπρόθεσμα στις 13-10-2015 δήλωση διακοπής εργασιών φυσικού προσώπου, με ημερομηνία διακοπής την 31-12-1998, αφού έκτοτε δεν είχε δραστηριότητα.
Παράλληλα ζήτησε από την εφορία να του διαγραφεί το τέλος επιτηδεύματος που καταλογίστηκε για τα έτη 2012 και 2013. Η υπόθεση έφτασε Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, η οποία ακύρωσε τον καταλογισμό του τέλους επιτηδεύματος για τα δύο έτη.
Όπως αναφέρει η ΔΕΔ, στο σκεπτικό της απόφασης με την οποία ακύρωσε το τέλος, «η μη άσκηση δραστηριότητας αναγνωρίζεται μόνο με υποβληθείσα δήλωση διακοπής εργασιών στη Δ.Ο.Υ., ακόμη κι αν αυτή υποβλήθηκε εκπρόθεσμα.
Πιο συγκεκριμένα, με την ΠΟΛ.1149/2012 εγκύκλιο του ΥΠΟΙΚ είχε διευκρινισθεί, αναφορικά με την επιβολή τέλους επιτηδεύματος οικονομικού έτους 2012, ότι στις περιπτώσεις που έχει ήδη υποβληθεί ή θα υποβληθεί φορολογική δήλωση, χωρίς να έχει προηγηθεί εκπρόθεσμη διακοπή δραστηριότητας και κατ' επέκταση έχει ήδη επιβληθεί τέλος επιτηδεύματος, οι φορολογούμενοι μπορούν, εφόσον πραγματοποιήσουν εκπρόθεσμη διακοπή της δραστηριότητάς τους, να υποβάλλουν στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. αίτηση διαγραφής του βεβαιωθέντος ποσού.
Τούτο διότι με την εκπρόθεσμη διακοπή εργασιών το φυσικό πρόσωπο παύει να είναι επιτηδευματίας αναδρομικά σε χρόνο προγενέστερο της επιβολής τέλους επιτηδεύματος και ως εκ τούτου δε νοείται επιβολή τέλους επιτηδεύματος σε μη επιτηδευματία.
Η ΔΕΔ προσθέτει ότι κατά την πάγια πρακτική της Διοίκησης, εφόσον γίνει δεκτή από την Φορολογική Διοίκηση η εκπρόθεσμη διακοπή της επιχείρησης του αιτούντα, καταρχήν ενημερώνεται το Μητρώο της Δ.Ο.Υ., προκειμένου να μην βεβαιώνεται τέλος επιτηδεύματος στο εξής και εν συνεχεία ο φορολογούμενος ζητάει από το τμήμα Εισοδήματος της Δ.Ο.Υ. την διαγραφή των ποσών που έχουν βεβαιωθεί λόγω της μη έγκαιρης διακοπής επιτηδεύματος.
