Σε επικαιροποίηση των βασικών μακροοικονομικών σεναρίων της προχώρησε με έκθεσή της η Morningstar DBRS, παρέχοντας την εκτίμησή της για την τρέχουσα συναίνεση της αγοράς και αντλώντας από τις μέσες προβλέψεις διαφόρων εξωτερικών παραγόντων. Ο οίκος αξιολόγησης αναμένει ανάπτυξη 1,6% στην Ελλάδα φέτος από 1,5% προηγουμένως.
Η Morningstar DBRS, επίσης, μειώνει την εκτίμηση της για την άνοδο του ΑΕΠ και το 2025, στο 2,2% από 2,4%. Αναφορικά με την ανεργία, η εκτίμηση της Morningstar DBRS δίνει φέτος πτώση στο 10,1% ή 0,3% χαμηλότερα σε σχέση με την εκτίμηση του Μαρτίου για το 2024 και 9,2% το 2025 ή 0,3% χαμηλότερα από την προγενέστερη εκτίμησή.
Ειδικότερα, οι προβλέψεις της DBRS για την ανάπτυξη για όλες σχεδόν τις μεγάλες οικονομίες έχουν γενικά βελτιωθεί τους τελευταίους τρεις μήνες. Η διάμεση πρόβλεψη για την ανάπτυξη των ΗΠΑ το 2024 έχει αναβαθμιστεί σε 2,4%. Η καναδική οικονομία αντιμετωπίζει περισσότερους αντίθετους ανέμους, αλλά οι προβλέψεις έχουν επίσης βελτιωθεί ελαφρώς στο 1,0%.
Οι μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες παρουσιάζουν αδύναμες προοπτικές ανάπτυξης, αλλά οι μέσες προβλέψεις για το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία, την Ιταλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία έχουν όλες σημειώσει άνοδο από την επικαιροποίησή μας τον Μάρτιο. Οι προβλέψεις για την Κίνα έχουν επίσης βελτιωθεί κατά 0,4 ποσοστιαίες μονάδες στο 5,0%, ενώ οι προβλέψεις για την ανάπτυξη στην Ιαπωνία έχουν υποχωρήσει κατά 0,3 ποσοστιαίες μονάδες στο 0,4%.
Οι προοπτικές συναίνεσης για το 2025 παραμένουν σχετικά θετικές, με την ανάπτυξη να αναμένεται να επιβραδυνθεί στις ΗΠΑ και την Κίνα, αλλά να επιταχυνθεί στην Ευρώπη και την Ιαπωνία.
Οι συνεχιζόμενες γεωπολιτικές εντάσεις, η αβεβαιότητα για τις εκλογές σε βασικές οικονομίες και οι παραμένοντες κίνδυνοι από τα εμπορικά ακίνητα θα μπορούσαν να προκαλέσουν περαιτέρω επιδείνωση των προοπτικών καθώς εισερχόμαστε στο δεύτερο εξάμηνο του έτους. Ορισμένες κεντρικές τράπεζες έχουν αρχίσει να χαλαρώνουν και άλλες είναι έτοιμες να μειώσουν τα επιτόκια αν χρειαστεί.
Παρ’ όλα αυτά, η δυναμική του πληθωρισμού μπορεί να εξακολουθεί να καθορίζεται εν μέρει από τους περιορισμούς της προσφοράς, ιδίως όσον αφορά το κόστος της στέγασης.
Η αύξηση του εργατικού δυναμικού έχει συμβάλει στην αύξηση της ανεργίας παρά τη συνεχή αύξηση της απασχόλησης στις περισσότερες μεγάλες οικονομίες. Η αγορά εργασίας των ΗΠΑ παρέμεινε αρκετά ισχυρή, με την αύξηση της μισθωτής απασχόλησης να ανέρχεται κατά μέσο όρο σε 250 χιλ. ανά μήνα (κινητός μέσος όρος 6 εκατ. ευρώ), ακόμη και όταν το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε στο 4%.
Η καναδική απασχόληση ακολούθησε παρόμοια δυναμική, με τις ισχυρές μεταναστευτικές ροές να συμβάλλουν στην αύξηση της ζήτησης για κατοικίες και υπηρεσίες. Τα ποσοστά ανεργίας αυξάνονται στη Βόρεια Ευρώπη, αλλά εξακολουθούν να μειώνονται στην Ιταλία, την Ισπανία και άλλα μέρη της Νότιας Ευρώπης.
Τα σχετικά υψηλά πραγματικά επιτόκια είναι πιθανό να συμβάλουν σε μια συνεχή άμβλυνση των αγορών εργασίας, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις το επίπεδο της ανεργίας θα παραμείνει κοντά ή κάτω από τους ιστορικούς μέσους όρους.
