Υψηλούς φόρους και πρόστιμα επιβάλει η Εφορία στις συναλλαγές με κρυπτονομίσματα, με αποτέλεσμα να αιφνιδιάζονται χιλιάδες φορολογούμενοι, οι οποίοι αναζητούν πλέον τη δικαίωσή τους στα φορολογικά δικαστήρια.
Ο λόγος είναι, πως δεν έχει ακόμη ενσωματωθεί στην ελληνική φορολογική νομοθεσία η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία τα cryptos πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κανονικό νόμισμα.
Ενώ από το 2019 η ΑΑΔΕ είχε περιλάβει στο Επιχειρησιακό της Σχέδιο πως θα προτείνει τη θεσμοθέτηση της φορολόγησης των κρυπτονομισμάτων και ως επένδυση χαρτοφυλακίου, αλλά και να δέχεται πληρωμές φόρων με cryptos, εντούτοις ακόμη δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα και όσοι τα χρησιμοποιούν στις συναλλαγές τους κινδυνεύουν με πρόστιμα.
Η αντιμετώπιση αυτή των cryptos γίνεται παρά το γεγονός ότι υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία (CE 264/14) τα κρυπτονομίσματα είναι και συγκαταλέγονται στα νομίσματα.
Υπενθυμίζεται ότι, όπως έχει αποκαλύψει το Σin, πρόσφατα η εφορία απέρριψε την αιτιολόγηση τεκμηρίου αγοράς ακινήτου σε φορολογούμενο και του καταλόγισε φόρους και πρόστιμα ύψους δεκάδων χιλιάδων ευρώ.
Η τελευταία περίπτωση, αφορά σε επιχείρηση ανταλλαγής νομισμάτων, (ανταλλακτήριο) στο οποίο επιβλήθηκε ΦΠΑ στις προμήθειες που έλαβε από συναλλαγές με κρυπτονομίσματα.
Ο φορολογικός έλεγχος καταλόγισε στην εν λόγω εταιρεία ΦΠΑ 24% σε προμήθειες από συναλλαγές σε κρυπτονομίσματα ύψους 52.728,56 ευρώ ήτοι ποσό ύψους 12.654,88 ευρώ.
Η Εφορία απέρριψε τις αιτιάσεις της εταιρείας η οποία στη συνέχεια προσέφυγε στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών. Η ΔΕΔ απέρριψε με τη σειρά της την προσφυγή της, αλλά ενδιαφέρον έχει σκεπτικό της απόρριψης.
Τι υποστηρίζει η Εφορία
Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών στην απορριπτική της απόφαση αναφέρει μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
- Επειδή, σύμφωνα με το Ν.4734/2020, ο οποίος τροποποίησε το Ν.4557/2018, ενσωματώνοντας την υπ’ αριθ. 843/2018 οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως «Εικονικά νομίσματα» ορίζεται «η ψηφιακή αναπαράσταση αξίας που δεν εκδίδεται από κεντρική τράπεζα ή δημόσια αρχή, ούτε έχει την εγγύησή τους, δεν συνδέεται κατ’ ανάγκη με νομίμως κυκλοφορούν νόμισμα και δεν διαθέτει το νομικό καθεστώς νομίσματος ή χρήματος, όμως γίνεται αποδεκτή από φυσικά ή νομικά πρόσωπα ως μέσο συναλλαγής και μπορεί να μεταφέρεται, να αποθηκεύεται ή να διακινείται ηλεκτρονικά».
- Επειδή, σύμφωνα με τα ανωτέρω προκύπτει ότι τα κρυπτονομίσματα (ψηφιακά και εικονικά), δεν έχουν λάβει τη νόμιμη αναγνώριση τους με πράξη της πολιτείας (με νόμο), με αποτέλεσμα να μην εντάσσονται στα επίσημα νομίσματα που γίνονται αναγκαστικά αποδεκτά στις συναλλαγές εντός της ελληνικής και ευρωπαϊκής επικράτειας.
- Τα κρυπτονομίσματα για τα οποία η προσφεύγουσα αναφέρει ότι παρέχει υπηρεσίες ανταλλακτηρίου, δεν αποτελούν νόμιμο μέσο πληρωμής, ορθώς ο έλεγχος έκρινε ότι το σύνολο των καθαρών προμηθειών ύψους 52.728,68 €, όπως αυτό προέκυψε από τα δεδομένα των ισοζυγίων άλλα και ταυτοποιήθηκε από την κίνηση του τραπεζικού λογαριασμού ύψους 52.728,56€ (σύνολο προμηθειών 58.494,94€ μείον τις συναλλαγματικές διαφορές 5.776,26€) που εισέπραξε σαν προμήθεια από πώληση σε κρυπτονόμισμα η προσφεύγουσα, είναι έσοδα που υπόκεινται σε Φ.Π.Α..
- Επειδή, περαιτέρω, αναφορικά με την απόφαση του Δικαστηρίου με αριθ. CE 264/ 14 που επικαλείται η προσφεύγουσα, ότι τα κρυπτονομίσματα είναι και συγκαταλέγονται στα νομίσματα, βάσει της διάταξης(…) με το σκεπτικό της 2006/ 112 ΕΚ άρθρο 135, παράγραφος 1, στοιχείο β' , του Συμβουλίου περί κοινό σύστημα προστιθέμενης αξίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρ. σελ 18 αρ. 3.2(Οδηγία σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας 2006/ 112 της ΕΕ και ρητά απαλλάσσονται του Φ.Π.Α., αναφέρουμε ότι η ανωτέρω απόφαση δεν έχει ενσωματωθεί στο εσωτερικό δίκαιο της Ελλάδας και δεν υπάρχει αντίστοιχη διάταξη που να δεσμεύει την φορολογική διοίκηση.
- Ύστερα από τα ανωτέρω, ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας ότι ο τρόπος λειτουργίας του παρόχου υπηρεσιών ανταλλαγής νομισμάτων με προμήθεια, είναι μια δραστηριότητα όπως τα ανταλλακτήρια συναλλάγματος, απορρίπτεται ως αβάσιμος, καθώς το bitcoin θεωρείται ψηφιακή μονάδα αξίας, η οποία μπορεί να ανταλλάσσεται ηλεκτρονικά και όχι νόμισμα, δηλαδή δεν είναι αποδεκτό μέσο συναλλαγής και άρα δεν είναι συνάλλαγμα. Συνεπώς, οι εν λόγω συναλλαγές δεν εμπίπτουν στο απαλλακτικό καθεστώς συναλλαγών του άρθρου 22 του Ν.2859/2000 (Κώδικας Φ.Π.Α.).
Πλέον για την εταιρεία, η προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια είναι μονόδρομος, τα οποία και θα κρίνουν ποριστικά την υπόθεση που απασχολεί εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες που επενδύουν σε κρυπτονομίσματα.
