Επικρίσεις Φάιμαν που χαρακτηρίζει "καθαρό κυνισμό" τις αποφάσεις της χθεσινής συνόδου των τεσσάρων χωρών της αποκαλούμενης "Ομάδας του Βίζεγκραντ" (Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβακία και Τσεχία) στην Πράγα, για την ανακοπή της προσφυγικής ροής με την περιχαράκωση της Διαδρομής των Βαλκανίων ,ακόμη και με κλείσιμο των συνόρων της ΠΓΔΜ και της Βουλγαρίας προς την Ελλάδα.
Σε δηλώσεις του, ο ομοσπονδιακός καγκελάριος της Αυστρίας, Βέρνερ Φάιμαν, που δημοσιεύει σήμερα η μεγαλύτερης κυκλοφορίας αυστριακή εφημερίδα "Κρόνεν Τσάιτουνγκ", ο καγκελάριος τονίζει πως δεν είναι δυνατόν οι χώρες αυτές να μην αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, να μπλοκάρουν με τη στάση τους μία δίκαιη κατανομή των προσφύγων και να προκαλούν μία καθυστέρηση στα σχέδια της ΕΕ για την αντιμετώπιση του προσφυγικού ρεύματος.
Αυτή η Ομάδα δεν πρέπει τώρα να πανηγυρίζει, ότι συμφωνούμε σε μία διασφάλιση των συνόρων στην ΠΓΔΜ, γιατί αυτό δεν πρόκειται να γράψει μία ένδοξη σελίδα στα βιβλία της ιστορίας, σημειώνει ο Βέρνερ Φάιμαν, διερωτώμενος στη συνέχεια για το «τί θα γίνει όταν τον Μάιο θα πεινούν στο συνοριακό φράχτη της ΠΓΔΜ 100.000 πρόσφυγες, άραγε θα πανηγυρίζουμε και τότε ακόμη τη σκληρότητα του Ούγγρου πρωθυπουργού».
Σύμφωνα με τον καγκελάριο, είναι σαφές πως η Αυστρία πρέπει να προετοιμαστεί για ένα επόμενο κύμα προσφύγων διότι, όπως αναφέρει, η ΠΓΔΜ μετά από κάποια στιγμή δεν θα μπορεί να αντέξει την πίεση, και θα καταφθάνουν πάλι στα αυστριακά σύνορα περισσότεροι αιτούντες άσυλο, και ως εκ τούτου θα πρέπει να υπάρξει ήδη από τώρα κατά το δυνατόν καλύτερη προετοιμασία της αστυνομίας και του στρατού.
Ο Αυστριακός καγκελάριος και αρχηγός των Σοσιαλδημοκρατών γίνεται σαφέστερος και απέναντι στο εσωτερικό του κόμματός του -το οποίο έχει διατυπώσει επιφυλάξεις ως προς την αυστηροποίηση της στάσης της κυβέρνησης στο θέμα της υποδοχής προσφύγων στη χώρα-, σημειώνοντας χαρακτηριστικά πως «όταν ένας καπετάνιος έχει ένα παγόβουνο μπροστά στο καράβι του, δεν ωφελεί να κρατήσει την πορεία του, γι αυτό πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, και αυτό γίνεται σε μία δημοκρατία, ότι δηλαδή μερικές φορές κανείς πρέπει να κάνει κάτι, το οποίο σίγουρα δεν το θέλει».
