Θύελλα αντιδράσεων έχει προκληθεί από την υπόθεση βιασμού και δολοφονίας μιας 19χρονης στην Γερμανία από Αφγανό υπήκοο, ο οποίος το 2013 είχε συλληφθεί στην Ελλάδα γιατί επιτέθηκε σε 20χρονη φοιτήτρια στην περιοχή Μουράγια της Κέρκυρας, τη χτύπησε για να της αρπάξει την τσάντα και την πέταξε στον γκρεμό. Ο Αφγανός φέρεται πως αποφυλακίστηκε με νόμο που ψηφίστηκε το 2015, επί υπουργίας Νίκου Παρασκευόπουλου. Τα γερμανικά ΜΜΕ κάνουν λόγο για κραυγαλέα αποτυχία των ελληνικών αρχών.
Ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, Χαράλαμπος Αθανασίου, σε δήλωσή του, διευκρινίζει ότι η αποφυλάκιση έγινε με βάση το νόμο Παρασκευόπουλου.
«Καμία σχέση δεν έχουν οι προηγούμενες ρυθμίσεις, που θεσμοθετήθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, και όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας, με αυτές του νόμου Παρασκευόπουλου», τονίζει ο πρώην υπουργός και εξηγεί πώς και γιατί έγινε η συγκεκριμένη αποφυλάκιση.
Η υπόθεση άλλωστε έχει και πολιτικές προεκτάσεις καθώς η γερμανική κυβέρνηση φαίνεται άκρως ενοχλημένη από το γεγονός ότι ο Αφγανός δράστης που φέρεται να βίασε και να σκότωσε κόρη αξιωματούχου της ΕΕ είχε περάσει από την Ελλάδα, είχε συλληφθεί και αποφυλακιστεί.
Αναλυτικά η δήλωση Αθανασίου:
«Για ακόμα μια φορά επιχειρείται η διαστρέβλωση της αλήθειας από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προκειμένου να εμφανισθεί η συγκεκριμένη ρύθμιση ως φυσική συνέχεια παλαιότερων ρυθμίσεων προηγούμενων κυβερνήσεων και φυσικά να αποποιηθεί των ευθυνών της, για διατάξεις που η ίδια νομοθέτησε και εφάρμοσε επί υπουργίας του κ. Παρασκευόπουλου και με σύμβουλο τον κ. Πάνο Λάμπρου.
Μπροστά στη γενική κατακραυγή, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, η κυβέρνηση υποχωρεί από τη θριαμβολογία για το δήθεν μεταρρυθμιστικό έργο της, που οδήγησε στην αποσυμφόρηση των φυλακών, όπως κατά κόρον έκανε κατά το προηγούμενο έτος. Πλέον η επιχειρηματολογία της είναι διαφορετική και ακολουθεί την κλασική προπαγανδιστική λογική της εξίσωσης προς τα κάτω: “Μα τα ίδια κάνανε και οι προηγούμενοι”.
Το έχουμε επισημάνει στο παρελθόν και δεν θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε: Καμία σχέση δεν έχουν οι προηγούμενες ρυθμίσεις, που θεσμοθετήθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, και όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας, με αυτές του νόμου Παρασκευόπουλου, για τους εξής λόγους:
Με το Ν. 4274/2014 απολύθηκαν, κάτω από αυστηρές προϋποθέσεις, όσοι εξέτιαν, κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού, ποινή κάθειρξης μέχρι δέκα ετών και είχαν εκτίσει τα 2/5 της ποινής τους.
Ρητά εξαιρούντο από τη ρύθμιση αυτή όσοι είχαν καταδικασθεί για συγκεκριμένα κακουργήματα με μεγάλη κοινωνική απαξία, όπως ανθρωποκτονίες, εγκλήματα κατά της γενετήσιας ζωής, ληστείες κ.α.
Με το νόμο Παρασκευόπουλου (Ν. 4322/2015) απολύθηκαν καταδικασθέντες αδιακρίτως των κακουργημάτων που είχαν διαπράξει (δηλ. και για ανθρωποκτονίες, ληστείες, αποπλανήσεις ανηλίκων, πορνογραφίες κλπ). Σε αυτήν τη περίπτωση εμπίπτει και η περίπτωση του εγκληματία Αφγανού, ο οποίος με το Ν. 4274/2014 δεν θα απολύετο των φυλακών.
Επιπλέον, με τον ίδιο νόμο Παρασκευόπουλου (4322/2015) απολύθηκαν και όσοι εξέτιαν ποινή κάθειρξης άνω των δέκα ετών (10-20 έτη), ρύθμιση που για πρώτη φορά εισήχθη στο ποινικό σύστημά μας.
Τέλος, οι ρυθμίσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων καταλάμβαναν μόνο όσους είχαν τις νόμιμες προϋποθέσεις κατά την έναρξη ισχύος τους και κανέναν άλλον. Επομένως, το εύρος τους ήταν πολύ περιορισμένο. Αντιθέτως, οι ρυθμίσεις του νόμου Παρασκευόπουλου θα διαρκέσουν συνολικά 28 μήνες, καθώς με το άρθρο δέκατο πέμπτο του Ν.4411/2016 κρίθηκαν τόσο πετυχημένες ώστε η ισχύς του επεκτάθηκε μέχρι τα τέλη Αυγούστου 2017.
Η Νέα Δημοκρατία εξ αρχής επέκρινε με θάρρος, επιχειρήματα και επιμονή τις ρυθμίσεις του νόμου Παρασκευόπουλου, προβλέποντας τα αποτελέσματά τους, όπως άλλωστε και όλες οι Δικαστικές Ενώσεις, όταν ακόμα η κυβέρνηση πανηγύριζε για τη δήθεν μοντέρνα και αποτελεσματική σωφρονιστική και αντεγκληματική πολιτική της. Σήμερα, με μεγάλη λύπη, δικαιωθήκαμε όλοι αυτοί που αντιδρούσαμε σθεναρά σε αυτές τις ρυθμίσεις, εντούτοις όμως δεν πανηγυρίζουμε, γιατί τις συνέπειες τις πληρώνουν αθώοι άνθρωποι, δυστυχώς ακόμα και εκτός Ελλάδος. Προτείνουμε δε στην κυβέρνηση, εφόσον σαφώς δεν έχει το θάρρος να υπερασπισθεί πια τις επιλογές της, που η ίδια η πραγματικότητα τις διέψευσε, τουλάχιστον να σωπαίνει, να μην λασπολογεί και να μην παραπλανεί το λαό, εξισώνοντας νομοθετικές ρυθμίσεις που ούτε πρωτοετής φοιτητής νομικής δεν μπορεί να συσχετίσει.
Φτάνει πια με τα ψέματα και την προπαγάνδα. Ο Ελληνικός λαός έχει πλέον αντιληφθεί με ποιους έχει να κάνει».
