«Όταν κοιτάς τη Γη μας από ψηλά τρομάζεις. Βλέπεις ότι η εξαφάνιση των δασών συνεχίζεται αμείωτα. Οι παγετώνες συνεχίζουν να μειώνονται. Ανακάλυψα ότι οι παγετώνες που ήξερα από τα νιάτα μου στη Νέα Ζηλανδία, πριν από περισσότερα από 20 χρόνια, σήμερα έχουν γίνει σήμερα πολύ μικρότεροι. Όταν κοιτάζεις τέτοια πράγματα από ψηλά, τότε πραγματικά τρομάζεις».
Ο Γερμανός αστροναύτης και γεωφυσικός Αλεξάντερ Γκέρστ επέστρεψε πριν λίγες μέρες στη Γη μετά από σχεδόν 200 μέρες παραμονή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και μιλάει στη γερμανική εφημερίδα Die Zeit για όσα έζησε εκεί πάνω...
«Η φρίκη μπορεί να είναι λανθασμένη λέξη επειδή περιέχει κάτι το αιφνίδιο που δεν έχεις ξανακούσει. Αλλά για μένα η αύξηση της ξηρασίας που είδα στη Γη ήταν κάτι το εντελώς νέο. Όταν είδα καφέ την Ευρώπη στα μέσα του καλοκαιριού πραγματικά φοβήθηκα λίγο. Θα ήθελα να περιγράψω πολλά- πολλά πράγματα με τη λέξη "απογοητευτικό"» λέει ο Γκερστ.
Σε ηλικία 41 ετών ο Γκερστ μπορεί να υπερηφανεύεται ότι κανείς άλλος Ευρωπαίος πέρασε περισσότερο χρόνο στο Διάστημα. Είχε μια πρώτη εμπειρία από την προηγούμενη αποστολή το 2014, όπου έμεινε 165 ημέρες στον ISS. Αυτή τη φορά παρέμεινε περισσότερο από 6 μήνες (197 ημέρες), και στις 20 Δεκεμβρίου επέστρεψε και πάλι στη Γη.
Όταν οι δημοσιογράφοι της Die Zeit τον ρώτησαν αν νιώθει περίεργα στη γη μετά από τόσο καιρό απάντησε: «Όχι, καθόλου. Ζω στη γη εδώ και 41 χρόνια και πέρασα ένα ακόμη χρόνο στο διαστημικό σταθμό. Σε σύγκριση, αυτό είναι ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα -αρκετά σύντομο για να το συνηθίσει κανείς. Είναι σαν να ξυπνάς από ένα μακρύ όνειρο».
Γεννημένος το 1976, είναι ο πλέον διάσημος αστροναύτης των κοινωνικών μέσων της Γερμανίας: Μόνο στο Twitter, τον ακολουθούν περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι. Παρά το σκληρό του πρόγραμμα, ο Γερμανός αστροναύτης βρήκε καιρό να ασχοληθεί με τους followers του, οι οποίοι είναι ήδη πέντε φορές περισσότεροι από την πρώτη του αποστολή στο Διάστημα.
O γεωφυσικός επιστήμονας χρησιμοποιεί τα κοινωνικά δίκτυα για να μεταδώσει τη γοητεία του διαστημικού ταξιδιού, αλλά και να επισημάνει τα γήινα προβλήματα. Το 2009, στον τελευταίο γύρο επιλογής για το Ευρωπαϊκό Σωματείο Αστροναυτών, επικράτησε έναντι περισσότερων από 8.000 ανταγωνιστών.
Ο άστρο-Άλεξ, όπως τον αποκαλούν χαρακτηριστικά, προετοιμάστηκε δύο χρόνια για τη νέα του αποστολή στο Διάστημα, εργαζόμενος εντατικά: Ολοκλήρωσε ασκήσεις σε 50 πειράματα, που θα έπρεπε να κάνει στο διεθνή διαστημικό σταθμό ISS και στην τεχνολογία που θα χρησιμοποιούσε. Πέρασε πολλά ιατρικά τεστ και μια σειρά από δοκιμές. Έμαθε να πλοηγεί το Σογιούζ και να το δένει στον ISS. Ασκήθηκε σε περιπάτους στο Διάστημα και μυήθηκε σε όλα τα τεχνικά συστήματά του, πέρασε από σενάρια εκτάκτου ανάγκης και έμαθε κανόνες συμπεριφοράς. Κι όλα αυτά, σε στενή συνεργασία με εξειδικευμένο προσωπικό, που σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού και της παραμονής του στο Διάστημα τον παρακολουθούσε και τον συμβούλευε.
Τις τελευταίες μέρες στο Διάστημα ο Γκερστ απήγγειλε ποίημα του Τσαρλς Μπουκόφσκι στέλνοντας -όπως είπε -ένα συναισθηματικό μήνυμα στον αγέννητο εγγονό του. «"Υπάρχει ένα μέρος στην καρδιά που ποτέ δεν θα γεμίσει. Το διάστημα. Ακόμη και στις καλύτερες στιγμές μας θα το ξέρουμε. Θα το ξέρουμε περισσότερο από ποτέ. Υπάρχει ένα μέρος στην καρδιά που ποτέ δεν θα γεμίσει και εμείς θα περιμένουμε και θα περιμένουμε σε αυτό το διάστημα" έγραψε ο Μπουκόφσκι», λέει ο Γκερστ και εξηγεί: «Ήθελα να δείξω πώς η γενιά μας βλέπει τον κόσμο, πώς βλέπουμε ταξίδια στο διάστημα, πώς βλέπουμε πράγματα που μπορεί να μην πηγαίνουν καλά»
Στις 3 Οκτωβρίου ο Αλεξάντερ Γκερστ, έγινε ο πρώτος Γερμανός διοικητής του διαστημικού σταθμού (και δεύτερος Ευρωπαίος μετά τον Βέλγο Φρανκ Ντε Βιν το 2009) και τώρα και με το ρεκόρ των 362 ημερών συνολικής παραμονής στο διάστημα.
Στην ερώτηση τι άλλο μπορεί να επιθυμεί απαντά «θα ήθελα να πετάξω στο φεγγάρι». «Το ρεκόρ μου θα σπάσει πολύ γρήγορα ούτως ή άλλως από κάποιον συνάδελφο, είμαι σίγουρος. Αυτό είναι καλό, διότι αυτό αποτελεί ένδειξη συνέχειας στο χώρο της Ευρώπης... Φυσικά θα ήμουν χαρούμενος, αν υπήρχε άλλη μια αποστολή. Αν θα μπορούσα να επιλέξω, θα ήθελα να πετάξω στο φεγγάρι γιατί αυτό θα ήταν ένα νέο ταξίδι ανακάλυψης για μένα», λέει ο Γερμανός αστροφυσικός 10 μόλις μέρες αφού πάτησε το πόδι του στη Γη.
