Ασφαλώς αποτελεί πρωτοτυπία για την ελληνική πολιτική σκηνή, τουλάχιστον, η παρέμβαση ενός πρωθυπουργού εν μέσω ευρείας απεργιακής κινητοποίησης, επικρίνοντας απεργούς και διαδηλωτές, για την πρόκληση κυκλοφοριακών προβλημάτων και εκτοξεύοντας βαρείς χαρακτηρισμούς κατά των συνδικαλιστών - διοργανωτών.
Επίσης, είναι βέβαιο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν λειτούργησε παρορμητικά, αφουγκραζόμενος την ταλαιπωρία των πολιτών εξαιτίας των διαδηλώσεων στην Αθήνα και τις άλλες πόλεις και της απεργίας στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Η ανάρτησή του στο facebook ήταν μελετημένη και καλά σχεδιασμένη. Σύμφωνα δε, με συνδικαλιστικά στελέχη είχε διττό στόχο:
- Να καλλιεργήσει το έδαφος για επιβολή περιορισμών στις απεργίες και τις διαδηλώσεις. Ήδη το πρώτο εμπόδιο στις απεργίες τοποθετείται με την θέσπιση ηλεκτρονικών ψηφοφοριών για τη λήψη απόφασης κινητοποίησης. Μέτρο που όταν εφαρμοστεί εκτιμάται ότι θα δυσκολέψει τις απεργίες καθώς θα απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του 51% των εγγεγραμμένων μελών του σωματείου. Για τους περιορισμούς στις διαδηλώσεις, χρησιμοποιεί τη δυσφορία από τον αυξημένο κυκλοφοριακό φόρτο, που προκαλούν οι συγκεντρώσεις. Σχετικά είχε προϊδεάσει ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης αναφέροντας σε πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή του ότι «δεν μπορεί 500 άτομα να κλείνουν το κέντρο της Αθήνας». Υπενθυμίζεται ότι υπάρχει το προηγούμενο του Προεδρικού Διατάγματος που έφερε το 2013 η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου για περιορισμούς στις μικρές συναθροίσεις σε πόλεις άνω των 100.000 κατοίκων.
- Αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι πρώτες μεγάλες απεργίες με την κυβέρνησή του γίνονται λόγω της εναντίωσης των συνδικαλιστών στις αλλαγές του συνδικαλιστικού νόμου, επιχειρεί να καλύψει τον κύριο λόγο των κινητοποιήσεων. Δηλαδή, τις νέες βλαπτικές μεταβολές στα εργασιακά, με πρώτο το ξήλωμα των συλλογικών συμβάσεων, που οδηγεί σε μειώσεις μισθών. Χαρακτηριστικά δηλώνει στο «Σin» o πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθηνών Γιώργος Μυλωνάς: «Πιάνουμε το νήμα από την πετυχημένη απεργία στις 24 Σεπτεμβρίου και κλιμακώνουμε. Στόχος είναι η απόσυρση του αντιαναπτυξιακου νομοσχεδίου. Το μεγάλο ατόπημα της κυβέρνησης είναι η κατάργηση των ΣΣΕ, του ΟΜΕΔ και οι μειώσεις μισθών των εργαζομένων, που είναι η εμμονή του νεοφιλελευθερισμού και του ΣΕΒ. Άρα ο αποπροσανατολισμός του πρωθυπουργού αμέσως μετά τη απεργιακή κινητοποίηση, δείχνει ότι η απεργία πέτυχε και ότι η εργαζόμενοι αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι σημαίνει η δήθεν ανάπτυξη τους. Συνεχίζουμε.»
Για την επίτευξη του διπλού στόχου, ο πρωθυπουργός βάζει απέναντι τους συνδικαλιστές, για τους οποίους στην ανάρτησή του στο facebook υποστήριξε ότι «αντιδρούν στη διαφάνεια» και ότι «έχουν χάσει την επαφή τους με τον κόσμο της εργασίας».
Θεωρητικά πρόκειται για εύκολο αντίπαλο,για την κυβέρνηση, που έχει στο πλευρό της τον ΣΕΒ και τεράστια ισχύ επικοινωνιακού πυρός. Ενώ από την άλλη οι συνδικαλιστικές ηγεσίες έχουν απαξιωθεί εδώ και χρόνια και έχουν απολέσει τη δύναμη του παρελθόντος να επηρεάζουν και να κινητοποιούν μάζες. Ωστόσο, στο όποιο μέτωπο ενίοτε η σιγουριά και η υπεροψία του ισχυρού, μπορεί να οδηγήσει σε εκπλήξεις...
Δημήτρης Κυριακόπουλος