Χαμένοι στα συμφέροντα

 Με το να προσεγγίσει την Ρωσία και το Ισραήλ τους τελευταίους μήνες, η τουρκική κυβέρνηση προσπάθησε να ξεφύγει από μια όλο και πιο απομονωμένη θέση, ακόμα και στέλνοντας συμφιλιωτικά σήματα στο καθεστώς Άσαντ. Σε αρκετές περιπτώσεις κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, όταν ήταν τεταμένες οι αμερικανο-τουρκικές σχέσεις, οι Τούρκοι ηγέτες επιδίωξαν να βελτιώσουν τις σχέσεις με την Μόσχα. Σήμερα, στο κυβερνών ΑΚΡ της Τουρκίας πιστεύουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες συνωμοτούν για να πέσει ο Ερντογάν . Στα πλάισια αυτά θα μπορούσαν να μπουν στον πειρασμό να δουν την υποστήριξη της Ρωσίας ως πολύτιμη, καθαρά από την σκοπιά της πολιτικής επιβίωσης. Και στρατιωτικά, η σύλληψη και η απόλυση εκατοντάδων υψηλόβαθμων αξιωματικών και χιλιάδων άλλων μελών των ενόπλων δυνάμεων θα περιπλέξει περαιτέρω την ήδη τεταμένη στρατηγική κατάσταση της Τουρκίας.
Ωστόσο, παρά αυτά τα πολιτικά και στρατηγικά κίνητρα, συγκρουόμενα συμφέροντα περιορίζουν τις δυνατότητες της τουρκο-ρωσικής προσέγγισης.Ακόμη και αν υποτεθεί ότι η Τουρκία και η Ρωσία καταφέρουν να συμφωνήσουν σχετικά με την Συρία, η Μόσχα και η Άγκυρα θα εξακολουθούν να έχουν πολλά ζητήματα που τις χωρίζουν. Τρεις διαφορές ξεχωρίζουν: Η Κύπρος, ο Καύκασος και η Κριμαία. Η Άγκυρα θέλει μια συμφωνία για να επανενωθεί η Κύπρος, κάτι που θα την απελευθερώσει από την ανάγκη να επιδοτεί το τουρκικό μισό του νησιού, αλλά η Ρωσία προτιμά να μείνει η χώρα διαιρεμένη. Ομοίως, στην  σύγκρουση μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, η Τουρκία στηρίζει τους εθνοτικά συγγενείς της στο Αζερμπαϊτζάν, ενώ η Ρωσία διατηρεί μια στρατιωτική βάση στην Αρμενία. Για το Κρεμλίνο, η διατήρηση του status quo  αποτελεί βασικό στόχο. Η Τουρκία, όμως, αντιμετωπίζει εσωτερική πολιτική πίεση να υποστηρίξει το Αζερμπαϊτζάν, και δεν θέλει η Ρωσία να μονοπωλεί τις διαδρομές ενεργειακού εφοδιασμού που διατρέχουν την περιοχή, ειδικά αφού αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν μέσω Γεωργίας τερματίζουν στην Τουρκία. Στην Κριμαία, επίσης, η Άγκυρα αντιμετωπίζει εγχώρια πίεση για να υποστηρίξει τους Τατάρους της Κριμαίας, ένα μικρό αλλά ζωηρό λόμπι στην Τουρκία. Καμιά από αυτές τις τρεις περιφερειακές συγκρούσεις μεμονωμένα δεν εγγυάται [ότι μπορεί] να εκτροχιάσει την συνεργασία μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας, αλλά παρ’όλα αυτά είναι σημεία σύγκρουσης.