Υπέρ της της δημιουργίας ενός προοδευτικού ευρωπαϊκού κινήματος κατά της Δεξιάς και μιας νέας ελπιδοφόρου αριστερής προοπτικής τάχθηκαν ο Γιάννης Βαρουφάκης, η συμπρόεδρος της Αριστεράς (Die Linke) Κάτια Κίπινγκ και ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου του κόμματος αυτού στο Βερολίνο Κλάους Λέντερερ.
Θέμα της συζήτησης στρογγυλής τραπέζης, η οποία έγινε χθες στο Βερολίνο, ήταν η αναζήτηση διεξόδων από την πολύπλευρη κρίση της Ευρώπης και η αναζήτηση των εναλλακτικών κατά της πολιτικής της αυστηρής λιτότητας, του κοινωνικού αποκλεισμού και των οικονομικών ανισοτήτων.
Ο Γιάννης Βαρουφάκης κάλεσε την Αριστερά σε ενότητα. Αναφερόμενος στη δεκαετία του ΄30 υπενθύμισε ότι τότε δεν κατέστη δυνατή «η συγκρότηση μιας συμμαχία κατά της Δεξιάς». Δεν επιτρέπεται να επαναλάβουμε αυτό το λάθος, τόνισε ο κ. Βαρουφάκης. Σημαντικό για την επίτευξή της είναι να συνεργαστούν οι μαρξιστές και οι υπέρμαχοι της ελευθερίας, οι Πράσινοι και οι προοδευτικοί του Κέντρου. Όπως είπε, η εναλλακτική πρόταση στην κυρίαρχη πολιτική, η οποία οδηγεί πιο βαθιά στην οικονομική κρίση και ξυπνά τα φαντάσματα του παρελθόντος, θα αποτελείται από πολλά χρώματα.
Με αφορμή τη σημερινή εκλογική διαδικασία για τη Γερουσία στο Βερολίνο, η συμπρόεδρος του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) Κάτια Κίπινγκ έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου να μην παγιδευτούν οι πολίτες από τους δεξιούς λαϊκιστές και να μην υιοθετήσουν τον τρόπο ερμηνείας των πραγμάτων του Κόμματος Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD).
Χωρίς ουσιαστικές αλλαγές όμως, τόνισε, η δυσαρέσκεια των πολιτών θα κατευθύνεται προς τα δεξιά. Η αριστερή πολιτικός, όπως ακολούθως και ο κ. Λέντερερ, υπογράμμισε ότι η Αριστερά πρέπει να φέρει ξανά την ελπίδα.
Ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου του κόμματος της Αριστεράς (Die Linke) στο Βερολίνο, Κλάους Λέντερερ, επεσήμανε τον κίνδυνο της επιστροφής της πολιτικής η οποία θέλει να τοποθετούμε ή να υψώνουμε εθνικά «σκιάχτρα και φράχτες». Αυτό δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση τη λύση, τόνισε.
Και οι δύο πολιτικοί της γερμανικής Αριστεράς κάλεσαν τους πολίτες σε μεγαλύτερη κινητοποίηση ως μοχλό πίεσης στις κεντροαριστερές κυβερνήσεις. Εάν τελικά γίνει ένας «κοκκινο-κοκκινο-πράσινος» συνασπισμός, όπως λέγεται στη Γερμανία, αποτελούμενος δηλαδή από τους σοσιαλδημοκράτες, την Αριστερά και τους Πράσινους, στο Βερολίνο, η επιτυχία του θα εξαρτηθεί από το να μην αρκεστούν οι πολίτες να βάζουν κάθε μερικά χρόνια ένα σταυρό στα ψηφοδέλτια. Η διαμαρτυρία και η συμμετοχή αποτελούν προϋποθέσεις για τις αλλαγές τις οποίες θέλει να κάνει μιας κυβέρνηση, υπογράμμισαν και οι δύο.
Το κόμμα της γερμανικής Αριστεράς και το DiEM25 του Γιάννη Βαρουφάκη δήλωσαν στη συζήτηση πρόθυμα να προσχωρήσουν σε ένα κίνημα για «μια ειρηνική, ανοικτή Ευρώπη της αλληλεγγύης και όχι του αποκλεισμού και της εξόδου από αυτήν».