Τους τρεις πυλώνες ασφάλισης ως λύση στο χρόνιο πρόβλημα του ασφαλιστικού – συνταξιοδοτικού προτείνει σε συνέντευξη του στο Sofokleousin, λίγες ημέρες μετά την Γενική Συνέλευση της ΕΑΕΕ όπου τέθηκαν επί τάπητος θέματα όπως το ασφαλιστικό, οι συντάξεις και η υγεία, o κος Βασίλης Ξυπολυτάς, Γραμματέας Παραγωγικών Τομέων της ΝΔ.
Επισημαίνει ότι ο κρατικός προϋπολογισμός μεταξύ 2000 και 2014 υποστήριξε τα Ασφαλιστικά Ταμεία με ποσό το οποίο ξεπέρασε αθροιστικά τα 200 δισ. ευρώ. Αναφερόμενος στο τομέα της υγείας διαβλέπει οφέλη μέσα από συμπράξεις μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, οι οποίες όχι μόνο θα ελέγξουν το κόστος, αλλά και θα βελτιώσουν τις προσφερόμενες υπηρεσίες.
Συνέντευξη στην Ελενα Ερμείδου
Στην Ετήσια ΓΣ της ΕΑΕΕ, υπήρξε ένας πολιτικός διάλογος για το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας. Το ασφαλιστικό μας σύστημα στάθηκε η πέτρα του σκανδάλου και αυτό που μας οδήγησε στην χρεοκοπία. Τι έχετε να πείτε για αυτό;
Πράγματι το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό σύστημα είναι από τα βασικά προβλήματα που μας οδήγησαν στην κρίση. Ενδεικτικά να σας αναφέρω ότι μεταξύ του 2000 και του 2014 ο κρατικός προϋπολογισμός υποστήριξε τα Ασφαλιστικά Ταμεία με ποσό το οποίο ξεπέρασε αθροιστικά τα 200 δισ ευρώ.
Για την αντιμετώπιση του προβλήματος, έγιναν πολλές περικοπές από το 2010 έως το 2014 και ακολούθησαν κι άλλες μετά και πολλές προσπάθειες εξορθολογισμού και βελτίωσης της διοίκησης του συστήματος. Αλλά είναι προφανές ότι ακόμα το σύστημα είναι προβληματικό.
Συζητήθηκε η υιοθέτηση των τριών πυλώνων ασφάλισης από την ΝΔ. Είχατε παλαιότερα την ευκαιρία, δεν την αδράξατε, παρά ταύτα. Σήμερα θα τολμούσατε μία τέτοια γενναία μεταρρύθμιση;
Τώρα πια είμαστε έτοιμοι για το μεγάλο βήμα. Ήρθε η στιγμή να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα. Ένα σύστημα που θα βασίζεται σε 3 πυλώνες, που θα αντλεί από την εμπειρία και τις βέλτιστες πρακτικές άλλων αναπτυγμένων χωρών.
Όπως για παράδειγμα οι σκανδιναβικές χώρες που έχουν προχωρήσει, εδώ και καιρό, σε μια αποτελεσματική μεταρρύθμιση του δικού τους ασφαλιστικού συστήματος: Ο 1ος πυλώνας, κρατικός, υποχρεωτικός, με βάση το αναδιανεμητικό σύστημα. Ο 2ος πυλώνας επίσης υποχρεωτικός, αλλά με βάση το κεφαλαιοποιητικό σύστημα και ο ασφαλισμένος να μπορεί να επιλέξει μεταξύ κρατικού φορέα ή ιδιωτικού φορέα.
Τέλος ο 3ος πυλώνας, αυστηρώς ιδιωτικός, προαιρετικός και με βάση το κεφαλαιοποιητικό σύστημα.
Πώς βλέπετε το μοντέλο συνεργασίας δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στην υγεία. Θα τολμούσατε να εξαλείψετε τα αντικίνητρα με την εισαγωγή φορολογικών κινήτρων ώστε το μοντέλο να έχει απήχηση και στα χαμηλότερα εισοδήματα που έχουν σήμερα χτυπηθεί από την βαριά φορολογία;
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό. Αρκεί να δούμε που πάει ο κόσμος σήμερα. Είναι βέβαιο ότι χρειαζόμαστε περισσότερη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα.
Οι συμπράξεις μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στην υγεία θα συνεισφέρουν όχι μόνο στον έλεγχο του κόστους, αλλά και στη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Πρακτικές, όπως η καθολική εφαρμογή κλινικών πρωτοκόλλων πρέπει άμεσα να προχωρήσουν.
Επίσης συμφωνώ ότι πρέπει να δώσουμε ισχυρά φορολογικά κίνητρα ώστε όλη αυτή η “out of pocket” δαπάνη, η οποία γίνεται σήμερα -είναι χρήματα τα οποία αποταμιεύει ο Έλληνας πολίτης- να μεταφερθεί οργανωμένα και συστηματικά προς την ιδιωτική ασφάλιση υγείας.