Tο Ρεμπέτικο καταγράφεται επισήμως στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας.
Ο φάκελος υποψηφιότητας που κατέθεσε το υπουργείο Πολιτισμού εγκρίθηκε από τη Διακυβερνητική Επιτροπή της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO, 2003) στη 12η ετήσια συνεδρίασή της, που πραγματοποιήθηκε στην Κορέα από τις 4 έως τις 9 Δεκεμβρίου.
Το Ρεμπέτικο, αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο του ελληνικού πολιτισμού. Είναι μέρος της ζωής και της καθημερινότητάς μας. Μπορεί να άκμασε στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα όμως επιρροές του εξακολουθούν να παραμένουν ενεργές ακόμη και σήμερα.
Εξέφρασε τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες αλλά αγκαλιάστηκε από ευρύτερα κοινωνικά στρώματα και έγινε ο «καημός» του Έλληνα, μπολιάζοντας καθοριστικά το λαϊκό τραγούδι όπως αυτό εξελίχθηκε στα χρόνια. Στις μέρες μας δε η δυναμική του εκτείνεται σε όλο τον πλανήτη.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην απόφαση μέσα από την πρόταση που έγινε επιτυγχάνεται η ανάδειξη «του δυναμικού χαρακτήρα του, καθώς και της εξέλιξής του σε ισχυρό σημείο αναφοράς για τη συλλογική μνήμη και ταυτότητα των Ελλήνων».
Επίσης στην απόφαση υπογραμμίζεται «η ποιοτική τεκμηρίωση του φακέλου συνολικά και υπογραμμίζεται ότι η θερμή έκφραση υποστήριξης της υποψηφιότητας από την κοινότητα του ρεμπέτικου ανέδειξε συναρπαστικές προσωπικές αφηγήσεις, άμεσα συνδεδεμένες με το στοιχείο».
Να σημειώσουμε πως το Ρεμπέτικο είναι το πέμπτο στοιχείο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς που εγγράφει η Ελλάδα στον Αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας (UNESCO, 2003). Έχουν προηγηθεί η Μεσογειακή Δίαιτα (από κοινού με την Ιταλία, Ισπανία, Μαρόκο, Πορτογαλία, Κύπρο, Κροατία), η Παραδοσιακή Μαστιχοκαλλιέργεια στη Χίο, η Τηνιακή Μαρμαροτεχνία, καθώς και το εθιμικό δρώμενο των Μωμόγερων.