Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν γνωρίζουμε τη σύνθεση της δεύτερης κυβέρνησης του καθηγητή Τζουζέπε Κόντε, ούτε ακούσαμε τις προγραμματικές δηλώσεις. Το γεγονός όμως ότι η νέα κυβέρνηση στηρίζεται στη συνεργασία του Κινήματος 5 Αστέρων με το Δημοκρατικό Κόμμα προσφέρεται για σχολιασμό.
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΕΛΗΟΛΑΝΗ*
Το πρώτο νέο στοιχείο που αναδεικνύεται είναι η πολιτική απομόνωση της Λέγκας. Μέχρι πριν από λίγους μήνες ο Ματέο Σαλβίνι ήταν ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος της ιταλικής πολιτικής σκηνής. Όχι μόνον είχε καταφέρει να επιβάλλει το μεταναστευτικό ως το μόνο και αποκλειστικό θέμα δημόσιας συζήτησης, αλλά επιβλήθηκε και ο ίδιος ως πρωταγωνιστής και ρυθμιστής των πάντων. Μια εφήμερη δόξα, που κατέρρευσε όταν φάνηκε ότι η επίθεση του Σαλβίνι στην εξουσία είχε καταλήξει σε φιάσκο: Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η Λέγκα παραμένει πρώτο κόμμα, αλλά μέσα σε ένα μήνα έχασε περίπου το 5%. Αυτό εξηγεί τον εκνευρισμό του Σαλβίνι μετά τις συναντήσεις του με τον Ιταλό Πρόεδρο Σέρτζιο Ματαρέλα.
Ένα δεύτερο στοιχείο αφορά την πορεία του Κινήματος 5 Αστέρων μετά την αυτοκτονική συνεργασία του με τη Λέγκα. Η κατακόρυφη πτώση του στις δημοσκοπήσεις διεκόπη αμέσως, αφού από το 14,8% του Ιουλίου πέρασε στις 25 Αυγούστου στο 16,6%. Απ΄ό,τι διαφαίνεται, και η δεύτερη κυβέρνηση Κόντε θα συνεχίσει την εφαρμογή των μέτρων που προωθεί το Κ5Α, όπως η μείωση των βουλευτών, η υποστήριξη της μητρότητας, μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και άλλα.
Το Κ5Α φαίνεται να έχει πλέον ξεφύγει από τη λογική του κινήματος διαμαρτυρίας και να συμβιβάστηκε με τη λογική της εξουσίας. Η ουτοπία της ψηφιακής άμεσης δημοκρατίας κατέρρευσε, ενώ αναγκάστηκε να αποδεχτεί ότι η διάκριση μεταξύ αριστεράς και δεξιάς δεν είναι ούτε παρωχημένη ούτε αδιάφορη. Δεν μένει παρά να μετατραπεί σε πραγματικό πολιτικό κίνημα και να πάψει να είναι ιδιωτική επιχείρηση του Μπέπε Γκρίλο και του Τζανρομπέρτο Καζαλέτζο.
Τέλος, το Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο, μετά την οδυνηρή ήττα που υπέστη στις περσινές εκλογές (18%), άλλαξε ηγεσία και μετακινήθηκε προς τα αριστερά. Τώρα είχε την ανέλπιστη ευκαιρία να επανέλθει στο πολιτικό παιχνίδι και μάλιστα με όρους ευνοϊκούς: Το Κ5Α συνεργάσιμο, ο Ματέο Ρέντσι ετοιμάζει νέο κόμμα, κεντρώο και αδρά χρηματοδοτούμενο από χρηματιστές, και η Ευρώπη είναι έτοιμη να του διευκολύνει το έργο, αυξάνοντας το ποσοστό του ελλείμματος και αρχίζοντας έναν νέο κύκλο ποσοτικής χαλάρωσης.
Πόσο θα διαρκέσει αυτή η περίεργη συνεργασία; Κανείς δεν γνωρίζει. Το ιταλικό πολιτικό σκηνικό αλλάζει με μεγάλη ταχύτητα και ενίοτε οι ίδιοι οι πολιτικοί δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στις ραγδαίες εξελίξεις. Όπως απέδειξε περίτρανα η περίπτωση του Σαλβίνι.
* Άρθρο του δημοσιογράφου Δημήτρης Δεληολάνη στο blog του Ινστιτούτου «ΕΝΑ» για τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία