Πολιτική

Τρεις οι κίνδυνοι για τις ασφαλιστικές στο περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων


Τρεις είναι οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν τις ασφαλιστικές σε ένα παρατεταμένο περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων: Ο κίνδυνος μη κάλυψης των εγγυημένων αποδόσεων, ο κίνδυνος επανεπένδυσης των διαθεσίμων με χαμηλότερες αποδόσεις, η μείωση της κερδοφορίας. Η παραμονή των χαμηλών επιτοκίων συνδέεται με τα προβλήματα στο μακροοικονομικό περιβάλλον και τις νομισματικές πολιτικές των κεντρικών τραπεζών.

Το ασθενές μακροοικονομικό περιβάλλον σε συνδυασμό με την από τις κεντρικές τράπεζες νομισματική πολιτική και τα πολύ χαμηλά επίπεδα πληθωρισμού (σε ευρωπαϊκό επίπεδο ο πληθωρισμός είναι σημαντικά χαμηλότερος από το στόχο  της ΕΚΤ), επιφέρει σημαντικές πιέσεις στα επιτόκια της ευρωζώνης και συνεπώς  αύξηση του κινδύνου επιτοκίου για τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις.

H κρίση χρέους ορισμένων κρατών της ευρωζώνης εντείνει τον κίνδυνο διεύρυνσης των πιστωτικών περιθωρίων των ομολόγων (spread risk), καθώς και τον κίνδυνο μείωσης της πιστοληπτικής ικανότητας των τραπεζών των κρατών αυτών, με συνακόλουθη την επίταση του κινδύνου συγκέντρωσης (concentration risk) λόγω αυξημένης έκθεσης των ασφαλιστικών επιχειρήσεων σε προθεσμιακές καταθέσεις.

Οι συστημικοί κίνδυνοι που συνδέονται με τους κινδύνους επιτοκίου και πιστωτικών περιθωρίων συνοψίζονται στον κίνδυνο χαμηλών επιτοκίων για παρατεταμένο χρονικό διάστημα και στον κίνδυνο της διπλής επίδρασης στον ισολογισμό των ασφαλιστικών επιχειρήσεων λόγω των μειωμένων επιτοκίων με ταυτόχρονη διεύρυνση των πιστωτικών περιθωρίων (double hit).

Σε ένα παρατεταμένο περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων, οι κίνδυνοι για τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις είναι:

•    Ο κίνδυνος δυσχερούς κάλυψης των εγγυημένων αποδόσεων σε ασφαλιστικά προϊόντα (συμβόλαια) στο χαρτοφυλάκιο ασφαλιστικών επιχειρήσεων ζωής και μικτής δραστηριότητας τα οποία είχαν πωληθεί  με υψηλά εγγυημένα τεχνικά επιτόκια, κυρίως κατά τις δεκαετίες του 1980 και 1990. Ο εν λόγω κίνδυνος είναι ανύπαρκτος για τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις κατά ζημιών δεδομένης της φύσης των εργασιών τους (μη εγγυημένα επιτόκια).

•    Ο κίνδυνος επανεπένδυσης των διαθεσίμων με χαμηλότερες των αναμενόμενων αποδόσεις, για το σύνολο των ασφαλιστικών επιχειρήσεων.

•    Η μείωση της κερδοφορίας  τους  λόγω των χαμηλότερων αποδόσεων των επενδύσεων.
Οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις, λόγω της έκθεσής τους στους ανωτέρω κινδύνους, υποχρεούνται βάσει του νέου εποπτικού πλαισίου Φερεγγυότητα ΙΙ που είναι σε ισχύ από 1.1.2016, να διατηρούν τα απαιτούμενα από αυτό κεφάλαια προς  διασφάλιση της φερεγγυότητάς τους.