Πάνω από 10.000 θέσεις εργασίας μπορεί να χαθούν τα επόμενα χρόνια στον τραπεζικό τομέα, καθώς οι ξένοι μεγαλομέτοχοι των ελληνικών τραπεζών πιέζουν για δραστικές μειώσεις προσωπικού, προκειμένου να βελτιώσουν την αποδοτικότητα και να αυξήσουν την κερδοφορία τους. Τα σχέδια τους συναρτώνται με τη μετάβαση των τραπεζών στη νέα ψηφιακή εποχή των ιντερνετικών συναλλαγών και τη συρρίκνωση των παραδοσιακών εργασιών τους.
Στα χρόνια της κρίσης συνολικός ο αριθμός των τραπεζοϋπαλλήλων μειώθηκε κατά 18.800 άτομα,καθώς 9 τράπεζες "εξαφανίσθηκαν" και εκατοντάδες τραπεζικά καταστήματα εκλεισαν.
Οι προσπάθειες περαιτέρω συμπίεσης του λειτουργικού κόστους και των μισθολογικών δαπανών ενδέχεται να οδηγήσουν τώρα σε ένα διαρκές πογκρόμ, με προγράμματα μαζικής εθελουσίας εξόδου και «συναινετικές» απολύσεις.
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των τραπεζοϋπαλλήλων για τα "χειρότερα" και η ΟΤΟΕ βρίσκεται σε επιφυλακή, οργανώνοντας γραμμές άμυνας για την διασφάλιση θέσεων απασχόλησης και εργασιακών δικαιωμάτων.
Το θέμα αυτό βρίσκεται στο επίκεντρο των εργασιών του συνεδρίου της ΟΤΟΕ.
Στην εναρκτήρια ομιλία του, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Σταύρος Κούκος, εκτίμησε ότι οι ξένοι μέτοχοι των τραπεζών είναι αυτοί που πιέζουν για μείωση θέσεων εργασίας, τονίζοντας ότι η μείωση που ήδη έχει συντελεστεί «δεν είναι αρκετή για τους νέους μετόχους των Τραπεζών, που επιμένουν να στοχοποιούν τους εργαζόμενους».
«Ορισμένοι, μάλιστα, απεργάζονται νέα σχέδια αποσταθεροποίησης της εργασίας, από το οπλοστάσιο των πιο παρωχημένων νεοφιλελεύθερων συνταγών. Ας γνωρίζουν εξαρχής ότι θα μας βρουν απέναντί τους. Τα σχέδιά τους δεν θα περάσουν», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Κούκος.
Ο πρόεδρος της ΟΤΟΕ αναφέρθηκε σε «πληροφορίες που συστηματικά και πανομοιότυπα διοχετεύονται στα ΜΜΕ, οι οποίες αναφέρουν ότι οι θέσεις εργασίας στον κλάδο θα μειωθούν παραπέρα κατά 5.000 έως 10.000 μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια, εξαιτίας της μετάβασης των Τραπεζών στη νέα ψηφιακή εποχή».
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΟΤΟΕ, δεν δικαιολογείται νέα μείωση προσωπικού από τον ψηφιακό μετασχηματισμό για τους εξής λόγους:
- Οι εργαζόμενοι του κλάδου έχουν ήδη πληρώσει πολύ ακριβά την οικονομική κρίση. Σε έκταση και σε μεγέθη που δεν έχουν προηγούμενο στην Ε.Ε.
- Η χώρα έχει ήδη μια από τις υψηλότερες σχέσεις κατοίκων/τραπεζοϋπάλληλο στην Ε.Ε: αντιστοιχούν 259 κάτοικοι ανά τραπεζοϋπάλληλο, έναντι 178 κατοίκων που είναι ο μέσος όρος της Ευρωζώνης. Έχει, δηλαδή, «ξεπεράσει» χώρες που βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο ψηφιοποίησης του τραπεζικού συστήματος, όπως είναι η Γαλλία, η Γερμανία, οι Σκανδιναβικές χώρες, η Σλοβενία.
- Παρά την εντατικοποίηση της εργασίας του δραστικά μειωμένου προσωπικού στο δίκτυο, μεγάλο κομμάτι της πελατείας διαμαρτύρεται για το κλείσιμο καταστημάτων.
- Στην Ελλάδα υπάρχουν γεωγραφικές ιδιαιτερότητες (νησιωτικότητα, δυσπρόσιτες περιοχές). Υπάρχει, επίσης, ακριβό ιντερνετ, καθώς και ελλείψεις σε ψηφιακές δεξιότητες και υποδομές ανα την επικράτεια. ‘Αλλωστε, η χρήση της ψηφιακής Τραπεζικής παραμένει στο 36% στην Ελλάδα, έναντι 61% στην ΕΕ-28.
Τα παραπάνω εκ των πραγμάτων προϋποθέτουν κατάλληλα αποκεντρωμένα και στελεχωμένα δίκτυα καταστημάτων. Αυτά, άλλωστε, συγκροτούν το «πρόσωπο», τη φήμη και το κύρος της κάθε Τράπεζας, στις τοπικές κοινωνίες, τόνισε ο κ. Κούκος.
Τι δείχνουν οι αριθμοί
Για τη συρρίκνωση της απασχόλησης στο τραπεζικό σύστημα, ο πρόεδρος της ΟΤΟΕ παρουσίασε στοιχεία που δείχνουν ότι από το 2011 έχει χαθεί περίπου μία στις τρεις θέσεις εργασίας.
Ειδικότερα, μεταξύ 31/12/2015 και Ιουνίου του 2018 η απασχόληση μειώθηκε κατά 15,1% (-7.000 εργαζόμενοι), με εθελούσιες εξόδους, ενώ ο αριθμός των καταστημάτων δικτύου μειώθηκε κατά 18% ή κατά 420 υποκαταστήματα.
Το κόστος εργασίας (δαπάνες προσωπικού) μειώθηκε κατά 12,8% ή κατά 198 εκατ. ευρώ. Η παραγωγικότητα της εργασίας αυξήθηκε κατά 11,3%. Συνέπεια όλων αυτών είναι στα τέλη του 2017 να έχουμε 39.100 εργαζόμενους στις Τράπεζες και 2.080 καταστήματα στο α’ εξάμηνο του 2018.
Συνολικά για την περίοδο 2011-2017, έχουμε μείωση της απασχόλησης κατά 20.800 εργαζόμενους ή κατά -34,7%, έναντι 11% στην Ευρωζώνη. Υπάρχει συνολική μείωση των δαπανών προσωπικού πάνω από 1,5 δις ετησίως ή κατά -45% και συνολική μείωση του αριθμού καταστημάτων κατά 1.760 ή κατά 47%, έναντι -36% στην Ευρωζώνη.
Επίσης, καταγράφεται αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας σε απόλυτα μεγέθη στις πέντε μεγαλύτερες τράπεζες κατά 21%, ενώ κα την περίοδο 2013-2017 (αιχμή των αναδιαρθρώσεων) η αύξηση της παραγωγικότητας των τραπεζοϋπαλλήλων έφτασε το 58,2%.
