Η αποχώρηση της Τουρκίας από τη Συνθήκη για τις Συμβατικές Δυνάμεις στην Ευρώπη (CFE), αποδεικνύει ότι ετοιμάζει νέο εξοπλιστικό ράλι και δεν επιθυμεί επ΄ουδενί να έχει φραγμούς και έλεγχο από κανέναν.
Η Άγκυρα δεν είναι η πρώτη που φεύγει από αυτή τη συνθήκη έχουν αποσυρθεί η Ρωσία και η Πολωνία, κάθε μία χώρα για τους δικούς της λόγους, αλλά η Τουρκία διάλεξε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή μετά τη συμφωνία για το πακέτο προμήθειας από τις ΗΠΑ των F-16.
Σημειώνεται ότι η Τουρκία συμφώνησε για 40 νέα μαχητικά F-16 Blk70 (32 μονοθέσια και 8 διθέσια), 79 κιτ αναβάθμισης παλαιότερων μαχητικών (επί της ουσίας 99), 952 πυραύλους AMRAAM AIM-120C8, 864 βόμβες SDB-1, 96 πυραύλους αντιραντάρ HARM AGM-88B και τους επίσης 96 AARGM AGM-88E, τους 401 πυραύλους αέρος-αέρος AIM-9X και 1.334 κιτ κατεύθυνσης βομβών JDAM (διαφόρων κατηγοριών), ατρακτίδια IRST και Sniper, και όλο τον δευτερογενή εξοπλισμό, (φορείς όπλων, πυραύλων, βλήματα δοκιμών, τηλεμετρίες, πυροκροτητές, σταθμοί επικοινωνιών εδάφους, συστήματα υποστήριξης κάθε τύπου). Επίσης εκπαίδευση, χάρτες, λογισμικό, μηχανήματα, εργαστήρια ελέγχου, υποδομές, τεχνική υποστήριξη, με ερωτηματικό την μεταφορά της τεχνογνωσίας και σε ποιο επίπεδο.
Οι εξοπλιστικές κινήσεις της Τουρκίας δεν είναι τυχαίες γιατί παράλληλα με την αεροπορία συνεχίζει την ανάπτυξη των πυραυλικών συστημάτων, του πολεμικού της ναυτικού, και των μη επανδρωμένων συστημάτων, παράλληλα με αυτά για το στρατό ξηράς, αποδεικνύοντας ότι ετοιμάζεται για κάτι μεγάλο. Να στηρίξει το αφήγημα της «Γαλάζιας πατρίδας» των «συνόρων της καρδιάς». Επίσης οι τουρκικές ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις είναι άσχετες με το ποιος ασκεί κυβερνητικά καθήκοντα: ο Ερντογάν, ο Ιμάμογλου ή κάποιος άλλος.
Η Τουρκία έφυγε από τη συνθήκη για υπερεξοπλιστεί ακόμη περισσότερο, και μάλιστα με επιθετικά όπλα, όπως οι βαλιστικοί πύραυλοι που εξελίσσει τα αεροπλανοφόρα και οι στρατιωτικοί δορυφόροι.
Η συνθήκη CFE από το 1990 περιόριζε τις τουρκικές συμβατικές δυνάμεις να αναπτύσσονται, οπουδήποτε αλλού πλην της νοτιοανατολικής Τουρκίας και τώρα αίρονται αυτοί οι περιορισμοί. Με την εφαρμογή της η Άγκυρα απομάκρυνε το 40% των τουρκικών δυνάμεων από τα ελληνικά σύνορα.
Έτσι μετά την αποχώρηση η γειτονική χώρα επανέρχεται στην προ του 1990 κατάσταση με ό,τι αυτό συνάγεται και σύμφωνα με πληροφορίες επαναφέρουν στρατεύματα προς τα παράλια απέναντι από τα ελληνικά νησιά.
Οι κινήσεις αυτές δεν αποδεικνύουν ότι η Τουρκία θα προχωρήσει άμεσα σε ενέργειες κατά των ελληνικών νησιών, αλλά δεν αποκλείεται να κάνει κάτι να και όταν της δοθεί κάποια ευκαιρία.
Η Τουρκία επιδιώκει να πετύχει μια «νομιμοποίηση» των παράνομων, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο επιδιώξεών της, για αποκτήσει πρόσβαση επί της κυριαρχίας άλλων ωρών. Ήδη σε Ιράκ και Συρία έχουν εισβάλει με τις γνωστές δικαιολογίες κατά των Κούρδων και έχουν επέμβει στη Λιβύη τη Σομαλία και σε άλλες περιοχές οπότε τώρα αναμένεται το επόμενο βήμα.