Ουδέν νεώτερον προέκυψε από το debate των αρχηγών εκτός ίσως από λίγες ¨χαριτωμενιές ¨έτσι για να απαλύνει η ατμόσφαιρα. Και τα προγράμματα των κομμάτων ουδέν έχουν να προσφέρουν αφού κινούνται στα πλαίσια του μνημονίου και η διαφορά είναι ποιός θα το διαχειριστεί καλύτερα και προς όφελος των πολιτών.
Εκεί που τώρα ρίχνεται το βάρος το βάρος είναι τα προεκλογκά τηλεοπτικά σποτς που προσπαθούν να κερδίσουν τις εντυπώσεις και να φτιάξουν πολιτικό κλίμα. Δεν επιδιώκουν να κερδίσουν ψήφους αφού πολλοί είναι οι αναποφάσιστοι κι αυτοί που περιφέρονται χωρίς σαφή τοποθέτηση και θα αποφασίσουν μάλλον την τελευταία στιγμή. Τα σποτς δείχνουν μάλλον πόσο ευρηματικά είναι τα κομματικά επιτελεία που αξιοποιούν κάθε μέσο από την θετική μέχρι και την αρνητική διαφήμιση.
Οπως για παράδειγμα το σποτς ΕΝΕΛ που παρουσιάζει τον πρόεδρο της ΝΔ Β. Μεϊμαρακη ως έναν ρεμπέτη μπουζουξή με τη σημείωση ¨Ρίχτα Βαγγέλα¨ και με υπόκρουση λαϊκό τραγούδι. Προσπαθούν βεβαίως να αποδομήσουν πολιτικά τον πρόεδρο της ΝΔ υπερτονίζοντας τον λαϊκό του χαρακτήρα και την απλή του γλώσσα. Από την κριτική των ΑΝΕΛ δεν γλίτωσε ούτε ο Τσίπρας όταν ο Καμμένος περιμένει τον μικρό Αλέξη που έχει σπάσει το αριστερό του χέρι να βγεί από το νοσοκομείο. Ο υπαινιγμός για το αριστερό χέρι είναι σαφής αφήνοντας να εννοηθεί ότι το δεξί χέρι (ΑΝΕΛ) είναι μια χαρά.
Μεγάλη εντύπωση προκαλεί το σποτς της ΛΑΕ με τον Π. Λαφαζάνη να ζητάει από τον ταξιτζή να τον πάει στο Νομισματοκοπείο. Η παράταξη προσπαθεί να διακωμωδήσει τις φήμες για το ντού στην ΤτΕ και στα αποθέματα εννοώντας ότι είναι ανάξια λόγου. Επεται το σποτ του Λαπαβίτσα και την αναφορά στο εθνικό νόμισμα.
ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ δεν πρωτυπούν καθόλου στα προεκλογικά σποτς αν και δεν αποφεύγουν τις μπηχτές. Οπως το πρώτο για αυτύς που ¨μένουν όρθιοι¨ έχει ευθύς υπαινιγμούς για αυτούς που καθηλώνονται ¨στα 4¨ όπως και η δεύτερη λέει ότι μας πήγαν πίσω για να ρίξει τελικά το κεντρικό σύνθημα ¨η Ελλάδα μπροστά¨.
