Η ανατροπή της συμφωνίας του Μαΐου του 2017 μεταξύ των χωρών του ΟΠΕΚ και των χωρών εκτός ΟΠΕΚ για τον περιορισμό της παραγωγής σε μια προσπάθεια ενίσχυσης των τιμών του πετρελαίου οδήγησε την Ρωσία, ως τον μεγαλύτερο παραγωγό εκτός ΟΠΕΚ, να έρθει κοντά με την Σαουδική Αραβία ως τον κυρίαρχο εξαγωγέα πετρελαίου του ΟΠΕΚ.
Και οι δύο χώρες χρειάζονται η τιμή του πετρελαίου να ξεπεράσει τα 50 δολάρια το βαρέλι, με την Ρωσία να επιθυμεί να υποστηρίξει τον προϋπολογισμό της πριν από τις προεδρικές εκλογές του Μαρτίου του 2018 και την Σαουδική Αραβία [να θέλει] απελπισμένα να χρηματοδοτήσει έναν δαπανηρό πόλεμο στην Υεμένη, να διατηρήσει τις κοινωνικές πρόνοιες για να αποφύγει εσωτερική αναταραχή και να υποστηρίξει την προγραμματισμένη αρχική δημόσια προσφορά της σημαντικότερης εταιρείας της, της Saudi Aramco. (Πράγματι, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Saudi Aramco στην υπέρβαση των εμποδίων γύρω από την μερική ιδιωτικοποίησή της θα μπορούσαν να αποτελέσουν βασικό μελλοντικό στόχο για τις εταιρείες της Ρωσίας).
Οι δύο μεγαλύτεροι εξαγωγείς πετρελαίου παγκοσμίως έχουν έρθει ιδιαίτερα κοντά από τον Νοέμβριο του 2016, όταν η Ρωσία αποφάσισε να μειώσει την παραγωγή κατά 300.000 βαρέλια ημερησίως -ουσιαστικά το ήμισυ της συνολικής μείωσης της προσφοράς από τον ΟΠΕΚ. Η Σαουδική Αραβία δήλωσε την επιθυμία της να θεσμοποιήσει την σχέση της Ρωσίας με τον ΟΠΕΚ.
Τον Ιούνιο του 2017, ο διάδοχος πρίγκηπας Mohammed bin Salman, και ο υπουργός Ενέργειας, Khalid al-Falih, πραγματοποίησαν επίσημη επίσκεψη στην Αγία Πετρούπολη. Οι συναντήσεις τους με τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, και τον υπουργό Ενέργειας, Αλεξάντερ Νόβακ, είχαν πολλά αμοιβαία συγχαρητήρια για την επιτυχημένη κοινή στρατηγική τους στην πετρελαϊκή αγορά καθώς και συνομιλίες για διμερή συνεργασία και κοινά έργα σε όλο το εύρος της βιομηχανίας πετρελαίου.
Ωστόσο, η Ρωσία δεν συμμαχεί μόνο με την Σαουδική Αραβία. Οι προσπάθειες της Μόσχας να εξαπλωθεί σε όλη την Μέση Ανατολή μπορούν να φανούν στις εταιρικές συμφωνίες που έχουν υπογραφεί τα τελευταία δύο χρόνια σε πολλές χώρες.
Η ρωσική εταιρεία Lukoil, για παράδειγμα, εκμεταλλεύτηκε την παραγωγή πετρελαίου στο κοίτασμα West Qurna στο Ιράκ από το 2009, αλλά βρίσκεται σε διαπραγμάτευση για να επεκτείνει την παραγωγή της και να ξεκινήσει παραγωγή στο νεοανακαλυφθέν κοίτασμα Eridu.
Και ο διευθύνων σύμβουλος της Lukoil, Vagit Alekperov, συναντήθηκε πρόσφατα με τον υπουργό Πετρελαίου του Ιράν, Bijan Zangeneh, για να συζητήσει τις επενδύσεις σε δύο χερσαία κοιτάσματα. Η Gazprom Neft, η θυγατρική εταιρεία του Ομίλου Gazprom, απέκτησε τρία «οικόπεδα» εξερεύνησης που της επιτρέπουν να κάνει γεωτρήσεις για υδρογονάνθρακες στο Κουρδιστάν ενώ παράλληλα λειτουργεί το κοίτασμα Badra στο νότιο Ιράκ.
Η Rosneft, μια άλλη ρωσική πετρελαϊκή εταιρεία, έχει υπογράψει συμφωνίες συνεργασίας στο Κουρδιστάν και την Λιβύη και έχει αγοράσει ποσοστό 30% στον γιγαντιαίο αγωγό φυσικού αερίου Zohr της Αιγύπτου. Η νέα θυγατρική της, η Bashneft, ξεκίνησε γεωτρήσεις στο «οικόπεδο» 12 στο Ιράκ. Επιπλέον, τέσσερις ρωσικές εταιρείες πετρελαίου έχουν αρχίσει διαπραγματεύσεις για ευκαιρίες στην Συρία, μια επιχείρηση που καθοδηγείται τόσο από την πολιτική όσο και από το εμπορικό ενδιαφέρον -αν και η πιθανότητα εξεύρεσης μεγάλων πετρελαϊκών κοιτασμάτων είναι σχετικά χαμηλή, οι επενδύσεις έχουν ξεκάθαρη συμβολική σημασία.
ΠΗΓΗ: premium.paratiritis.gr