Η βιομηχανία πετρελαίου εισέρχεται σε μια εποχή αυξανόμενου ρίσκου, δεδομένου ότι η πρόοδος για την κλιματική αλλαγή θέτει σε κίνδυνο την κυριαρχία των ορυκτών καυσίμων στην παγκόσμια αγορά ενέργειας. Αν και κανείς δεν έχει ακόμη επινοήσει μια βιώσιμη εναλλακτική για το πετρέλαιο που χρησιμοποιείται ως καύσιμο μεταφορών, οι κυβερνήσεις αναζητούν ολοένα και περισσότερο εναλλακτικά καύσιμα και τεχνολογίες, ανεξαρτήτως των τιμών του πετρελαίου.
Μερικές μελέτες επικεντρωμένες στο κλίμα επεδίωξαν να ποσοτικοποιήσουν τα «καιόμενα» ορυκτά καύσιμα ως μέρος των παγκόσμιων αποθεμάτων , με δεδομένο τον στόχο του περιορισμού της αύξησης της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς Κελσίου. Μια πρόσφατη μελέτη υπολογίζει ότι η τήρηση του ορίου των δύο βαθμών σημαίνει ότι η Μέση Ανατολή θα δει περισσότερα από τα αποθέματά της να λιμνάζουν κάτω από την γη –το 38%- σε σύγκριση με τον παγκόσμιο μέσο όρο του 33%. Αυτό οφείλεται στο μεγάλο μέγεθος των πόρων της Μέσης Ανατολής σε σχέση με τον μέχρι τώρα μέτριο ρυθμό παραγωγής της.
Με βάση τέτοιους υπολογισμούς, είναι προς το συμφέρον των πετρελαιοπαραγωγικών χωρών να αντιπαλέψουν τις τάσεις με την εντατικοποίηση της παραγωγής και την συντόμευση του χρονοδιαγράμματος για την μετατροπή των υπόγειων αποθεμάτων σε υπέργεια περιουσιακά στοιχεία. Αυτό, αν όλα τα άλλα παραμείνουν σταθερά, θα μειώσει τις παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου και θα αυξήσει την ζήτηση.