Ο Donald Trump βάσισε την προεκλογική του εκστρατεία επενδύοντας στον ...Αρμαγεδώνα.«Η χώρα μας πηγαίνει στην κόλαση» , προειδοποιεί καθώς αντιμετωπίζει την οικονομική κατάρρευση, την αποσύνθεση των ζωτικών υποδομών και διαφαινόμενο αφανισμό στα χέρια των «ριζοσπαστικών ισλαμιστών τρομοκρατών». Με λίγα λόγια, είναι η Αποκάλυψη: «Αν δεν γίνουμε σκληροί και αν δεν γίνουμε έξυπνοι, και γρήγορα, δεν πρόκειται να έχουμε πια χώρα». Η ώρα για δράση είναι τώρα «γιατί αργότερα θα είναι πολύ αργά» . Εάν οι πολίτες λάβουν σοβαρά υπόψη την έκκλησή του, λέει, υπάρχει ελπίδα. Ο Trump μπορεί να οδηγήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες μακριά από τον Αρμαγεδδώνα και να κάνει το έθνος «μεγάλο και πάλι».
Πολλοί Αμερικανοί πολιτικοί ήταν καταστροφολόγοι. Μερικοί έχουν χρησιμοποιηθεί αυτή την γλώσσα για να ξεσηκώσουν τους πολίτες ώστε να αντιμετωπίσουν μεγάλες κρίσεις . Αυτό που είναι διαφορετικό στον Trump είναι ότι σε αντίθεση με πολιτικούς, ακόμη και δημαγωγούς του παρελθόντος, ο Trump μόνος του προσφέρει τον εαυτό του ως μοναδικό σωτήρα της Αμερικής. Ξανά και ξανά, λέει ότι «τα προβλήματα μπορούν όλα να διορθωθούν, αλλά ... μόνο από εμένα» . Ξανά και ξανά, ο ίδιος υπόσχεται: «Ποτέ δεν θα σας απογοητεύσω». Η ρητορική του Τραμπ παντρεύει την απελπισία της Ημέρας της Κρίσεως, με την ελπίδα της λύτρωσης.
Επενδύει τις προκλήσεις του παρόντος με μια κοσμική σημασία. Καλεί τους ακροατές του να βλέπουν τους εαυτούς τους στην αιχμή ενός μεγάλου μετασχηματισμού. Η Αποκαλυπτική ρητορική του Trump συνδυάζει, επίσης, την σαγηνευτική απλότητα με μια προειδοποίηση ότι η επιλογή μεταξύ της καταστροφής και της σωτηρίας είναι επικείμενη και τα στοιχήματα είναι υψηλά. Το «αργότερα» είναι πολύ αργά και όλα τα μέσα -εικονικοί πνιγμοί , «εξαφάνιση» των οικογενειών των υπόπτων τρομοκρατών , και η ανάπτυξη πυρηνικών όπλων - είναι πάνω στο τραπέζι. Αυτό, είναι η ρητορική για το τέλος του κόσμου στα χειρότερά της. Ρητορική όπως αυτή έχει δικαιολογήσει απερίγραπτη βία ,από τα μεσαιωνικά πογκρόμ μέχρι τους θρησκευτικούς πολέμους.Ο Trump υπογραμμίζει επίσης την σύγχυση που πολλοί από τους υποστηρικτές του μπορεί να αισθάνονται καθώς συλλογίζονται τις δημογραφικές, οικονομικές, και εθνικές προκλήσεις ασφαλείας της χώρας τους. Εμείς δεν «ξέρουμε τι συμβαίνει», λέει επανειλημμένα ο ίδιος. Αλλά, αν γίνει πρόεδρος, θα ξέρουμε σύντομα.
Η σημερινή σύγχυση και η δυσαρέσκεια γίνονται το προοίμιο για μια Αμερική που αποκαθίσταται. Όπως και η μακρά παράδοση του Αποκαλυπτισμού, η ρητορική του Τραμπ παντρεύει την απελπισία της Ημέρας της Κρίσεως, με την ελπίδα της λύτρωσης. Επενδύει τις προκλήσεις του παρόντος με μια κοσμική σημασία. Καλεί τους ακροατές του να βλέπουν τους εαυτούς τους στην αιχμή ενός μεγάλου μετασχηματισμού.