Οι περισσότεροι όταν αναφέρονται στα κέρδη της Γερμανίας από την κρίση του ευρωπαϊκού Νότου, περιορίζονται στο να καταγράψουν τα κεφαλαιακά της οφέλη που προέρχονται από τις διαφορές των επιτοκίων με τα οποία η ίδια δανείζεται και με εκείνα που δανείζει τους υπερχρεωμένους νότιους εταίρους της. Ελάχιστοι έχουν επισημάνει ότι το μεγαλύτερο κέρδος της Γερμανίας από την κρίση του Νότου, ήταν ότι με τον τρόπο αυτό κατάφερε να λύσει με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια και με το μικρότερο εφικτό κόστος, το τεράστιο πρόβλημα της έλλειψης εργατικού και επιστημονικού δυναμικού.
Πολλοί αναλυτές είχαν επισημάνει στο παρελθόν ότι οι ελλείψεις σε εξειδικευμένους εργαζόμενους, ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα το οποίο θα έπρεπε να αντιμετωπίσει άμεσα η Γερμανία προκειμένου να εξακολουθήσει να έχει τον ηγετικό της ρόλο στην παγκόσμια οικονομία. Μάλιστα μελέτες ανέφεραν, ότι μέχρι το 2020 η δυναμική γερμανική οικονομία θα βιώσει την έλλειψη ενός εκατομμυρίου εργαζομένων ειδικευμένων στους τομείς τής επιστήμης, της μηχανικής, των μαθηματικών και της τεχνολογίας. Εκτιμάται μάλιστα, με βάση τη σημερινή δημογραφική εξέλιξη, ότι μέχρι το 2030 οι κενές θέσεις εργασίας θα φτάσουν τα 4 εκατατομμύρια.
Και η κρίση έδωσε τη λύση, καθώς πυροδότησε μια εισροή εξειδικευμένων μεταναστών από τις χώρες του Νότου, οι οποίες βιώνουν την πιο μαζική φυγή νέων επιστημόνων από το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτή η απότομη άνοδος της μετανάστευσης προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη, με δεδομένη τη φήμη της Γερμανίας ως μια χώρα που δεν είναι ιδιαίτερα φιλόξενη στους μετανάστες (το οποίο συνόψισε η Μέρκελ στο σχόλιο της το 2010, ότι η πολυπολιτισμικότητα έχει «εντελώς αποτύχει»).
Η ψυχρή λογική των αριθμών προσδίδει ανατριχιαστικές διαστάσεις, τόσο για το μέγεθος του προβλήματος των υπερχρεωμένων του Νότου, όσο και τα οφέλη της Γερμανίας. Στη Γερμανία πήγαν από την Ισπανία το 2012 29.000 άνθρωποι, 45 % περισσότεροι σε σχέση με το 2011, από την Ελλάδα 34.000, μια αύξηση της τάξης του 43 %, που μεταφράζεται σε 10.000 περισσότερους μετανάστες (2011: 24.000), ίδια ποσοστιαία αύξηση παρουσιάζει και ο αριθμός των νέων μεταναστών από την Πορτογαλία, ενώ 42.000 άνθρωποι ήρθαν από την Ιταλία (+40%).
Αν το καλοσκεφτούμε, οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου βρίσκονται αντιμέτωπες με μία ιδιότυπη ανθρωπιστική κρίση, η οποία μπορεί να ερμηνευτεί με όρους ανάλογους με εκείνους του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, όπου τα ελλείμματα των τρεχουσών συναλλαγών των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, ήταν τα πλεονάσματα των χωρών του ευρωπαϊκού Βορρά και κυρίως της Γερμανίας.
Η διαφορά είναι, ότι ενώ στη μία περίπτωση μιλάμε για ευρώ, στην άλλη το μέτρο είναι ανθρώπινες ψυχές και μάλιστα νέες. Και αν στην περίπτωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών κάποια στιγμή το έλλειμμα μπορεί να ισοσκελιστεί, στην περίπτωση των ανθρώπων θα παραμείνει για δεκαετίες ολόκληρες σε βάρος των υπερχρεωμένων, με ό,τι αυτό σημαίνει τόσο για τις κοινωνίες, όσο και για την αναπτυξιακή τους προσπάθεια.
πηγή: premium.paratiritis