Τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει ακόμα πιο δύσκολο να αρνηθεί κανείς ότι τα εισοδήματα για τους περισσότερους πολίτες των ΗΠΑ έχουν περιπέσει σε στασιμότητα , ενώ οι ελίτ τα πηγαίνουν καλύτερα από ποτέ, δημιουργώντας αυξανόμενη ανισότητα σε όλη την αμερικανική κοινωνία. Ορισμένα βασικά γεγονότα, όπως το εξαιρετικά αυξημένο μερίδιο του εθνικού πλούτου που λαμβάνεται από το κορυφαίο ένα τοις εκατό, και μάλιστα το κορυφαίο 0,1%, είναι όλο και πιο μη αμφισβητούμενα. Αυτό που είναι καινούργιο σε αυτόν τον πολιτικό κύκλο είναι ότι η προσοχή έχει αρχίσει να στρέφεται από τις υπερβολές της ολιγαρχίας στις δυσχερείς συνθήκες εκείνων που μένουν πίσω.
Τα εισοδήματα της εργατικής τάξης έχουν μειωθεί κατά την τελευταία γενιά, πιο δραματικά για τους λευκούς άνδρες με μέση ή κατώτερη εκπαίδευση. Για αυτή την ομάδα, το σύνθημα του Τραμπ, «Κάνε Αμερική Μεγάλη πάλι!» (Make America Great Again!) έχει πραγματικό νόημα. Αλλά οι παθολογίες από τις οποίες υποφέρουν πηγαίνουν πολύ πιο βαθιά και αποκαλύπτονται σε δεδομένα σχετικά με την εγκληματικότητα, την χρήση ναρκωτικών και τις μονογονεϊκές οικογένειες.
Οι διακηρύξεις της πολιτικής του Trump ήταν συγκεχυμένες και αντιφατικές, καθώς χωρίς σαφή υποκείμενη ιδεολογία. Αλλά το θέμα που τον έκανε ελκυστικό είναι η οικονομική εθνικιστική ατζέντα που αποσκοπεί στην προστασία και την αποκατάσταση των θέσεων εργασίας των Αμερικανών εργατών. Αυτό εξηγεί και την αντίθεσή του με την μετανάστευση και το ότι καταδικάζει τις αμερικανικές εταιρείες που μεταφέρουν τα εργοστάσιά τους στο εξωτερικό για να εξοικονομήσουν κόστος εργασίας. Επέκρινε όχι μόνο την Κίνα για την χειραγώγηση του νομίσματός της, αλλά και φιλικές χώρες όπως η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα για την υπονόμευση της μεταποιητικής βάσης των Ηνωμένων Πολιτειών. Και φυσικά είναι τελείως εναντίον της περαιτέρω ελευθέρωσης του εμπορίου, όπως η Trans-Pacific Partnership στην Ασία και η Transatlantic Trade and Investment Partnership με την Ευρώπη.
Πηγή: prenium.paratiritis.gr