Ενισχυμένος φαίνεται ότι βγαίνει ο Ταγιπ Ερντογάν από την "περιπέτεια" του πραξικοπήματος και της παρ' ολίγον ανατροπής του: Θα κατορθώσει τελικά να εκκαθαρίσει τις ένοπλες δυνάμεις και τον κρατικό μηχανισμό από θύλακες αμφισβήτησης της πολιτικής του, ενώ προς το παρόν κερδίζει αναγνώριση και αποδοχή από τη διεθνή κοινότητα, ως εκλεγμένος δημοκρατικός ηγέτης.
Μέχρι τώρα ο ίδιος και το "καθεστώς του έχουν κατά καιρούς «απογοητεύσει» παραδοσιακούς συμμάχους της Τουρκίας. Ομως, η απόπειρα πραξικοπήματος, τους ένωσε τώρα στο πλευρό του –ή όπως τίθεται πιο επίσημα, στο πλευρό της «δημοκρατικά εκλεγμένης τουρκικής κυβέρνησης και των δημοκρατικών θεσμών».
Μετά τον πρώτο αιφνιδιασμό και την αμηχανία που επικράτησε όσο φαινόταν ότι οι πραξικοπηματίες ελέγχουν την κατάσταση, ο ένας μετά τον άλλο οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων έσπευσαν να εκφράσουν την υποστήριξη τους - πολύ πιο θερμά οι ηγέτες χωρών του ΝΑΤΟ.
Φυσικά, όποιος κι αν κρύβεται πραγματικά πίσω από τη χθεσινή απόπειρα πραξικοπήματος, δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Η Τουρκία θεωρείται σημαντικός σύμμαχος στο ΝΑΤΟ, δεδομένης της στρατηγικής γεωγραφικής της θέσης ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ασία, ενώ αυτή τη στιγμή αποτελεί και μία γέφυρα για τους πρόσφυγες από τη Συρία.
Η χώρα φιλοξενεί περίπου 1.500 άτομα στρατιωτικού προσωπικού και αεροσκάφη των ΗΠΑ, καθώς και στρατεύματα από την Ιταλία, την Ισπανία και άλλες χώρες, στην αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ, έναν σημαντικό σταθμό για την καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους, τόσο στη Συρία, όσο και στο Ιράκ.
H αστάθεια από την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία απειλεί τις προσπάθειες του ΝΑΤΟ να καταπολεμήσει το Ισλαμικό Κράτος. Και άρα, αναγκάζει τις χώρες της Συμμαχίας να σταθούν στο πλευρό της κυβέρνησης Ερντογάν, ακόμα κι αν της έχουν βγάλει "κίτρινη κάρτα" για διάφορους άλλους τακτικισμούς της πρόσφατα.
Η στήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης - που εκφράστηκε από τον πρόεδρο Ομπάμα, μετά από διφορούμενες δηλώσεις του Αμερικανού ΥΠΕΞ Κέρι - έρχεται παρά τις ανησυχίες που εκφράζονταν τον τελευταίο καιρό από την Ουάσιγκτο, για «καταστολή των πολιτικών ελευθεριών» στην Τουρκία. Υπενθυμίζεται ότι μόλις την άνοιξη, ο Ομπάμα είχε αρνηθεί να συναντήσει επισήμως τον Ερντογάν, όταν ο τελευταίος βρέθηκε στην Ουάσινγκτον για μία σύνοδο για τη πυρηνική ασφάλεια.
Απόλυτος κυρίαρχος στο εσωτερικό
Την τελευταία τριετία ο Ερντογάν «σφίγγει τη λαβή του» στην εξουσία, καταπνίγοντας τις αντίθετες φωνές και τις εις βάρος του κατηγορίες για διαφθορά. Αυτό έχει διχάσει τους πολίτες στην Τουρκία και θορυβήσει τους επενδυτές.
Το πραξικόπημα όμως δεν αποτελεί έκπληξη για τη χώρα, ούτε οφείλεται αποκλειστικά στον τρόπο διακυβέρνησης του Ερντογάν. Παραδοσιακά στην Τουρκία επικρατεί ένταση ανάμεσα στην πολιτική και τη στρατιωτική ηγεσία, κάτι που καταδεικνύουν καιτα τρία πραξικοπήματα που έχουν γίνει στη χώρα από το 1960. Παραδόξως όμως, αυτή η ένταση φαίνεται ότι τελικά διαχρονικά εξυπηρετεί κάποιους πιο μακρόπνοους στρατηγικούς στόχους της "βαθειάς" Τουρκίας.
Προς το παρόν, φαίνεται ότι ο Ερντογάν κερδίζει μία ακόμη "παρτίδα" στην συνεχή και υποβόσκουσα αντιπαράθεση με τους στρατιωτικούς. Και όχι μόνον γίνεται τώρα απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού, αλλά θα μπορέσει να βάλει τις βάσεις για πλήρη επικράτηση στο μέλλον: Εχει τώρα τη δυνατότητα να εκκαθαρίσει πλήρως τις ένοπλες δυνάμεις και τον κρατικό μηχανισμό, θα αλλάξει τι ισορροπίες υπερ του και θα αποδυναμώσει περαιτέρω τους εκφραστές του "καθεστωτικού κεμαλισμού".
