Το διεθνές κλίμα και η αβεβαιότητα για την αξιολόγηση ήταν μόνο η αφορμή για το άρτια ενορχηστρωμένο πάρτι υποτιμητικής κερδοσκοπίας που έχει στηθεί στο Χρηματιστήριο της Αθήνας. Μπορεί οι χρηματιστηριακές αξίες, των τραπεζών κυρίως, να κατακρημνίζονται λεφτά όμως βγαίνουν και μάλιστα με τη σέσουλα. Για όσους γνωρίζουν το Χρηματιστηριακό παιχνίδι και έχουν λεφτά, μετοχές και δυνατότητα μόχλευσης η πτώση δεν είναι αποτρεπτική, η μεγάλη και σίγουρη πτώση είναι σίγουρα λεφτά.
Αυτή τη φορά όμως το Χρηματιστηριακό παιχνίδι με μετοχές, Παράγωγα, ανοιχτές πωλήσεις δεν περιορίστηκε στην υποτιμητική κερδοσκοπία, όπως τις προηγούμενες. Με κέντρο το Χρηματιστήριο της Αθήνας και με τη διεθνή συγκυρία και την αξιολόγηση για παραπέτασμα καπνού δημιουργήθηκε ένα γαϊτανάκι πολιτικής αποσταθεροποίησης της χώρας.
Στην ουσία οι επενδυτές σορτάρουν την κυβέρνηση και τις προοπτικές της χώρας, στήνοντας μια ακόμη παγίδα, ένα μέτωπο έντασης και κοινωνικής αντίδρασης.
Το concept απλό: Λαϊκή κατακραυγή προς την κυβέρνηση, μετά από την χρηματιστηριακή απαξίωση των άρτι ανακεφαλαιοποιημένων τραπεζών, οι μετοχές των οποίων έχουν πέσει στα τάρταρα. Μαζί με τις μετοχές έχουν εξαϋλωθεί όμως και τα λεφτά που επένδυσε το ΤΧΣ, τα οποία σημειωτέον ήταν λιγότερα κατά 70% από τα προϋπολογιζόμενα.
Το γεγονός όμως παραμένει, σε μια αγορά όπως η ελληνική με το 75-80% των μετοχών των τραπεζών σε ισχυρά χέρια, που μόλις είχαν τοποθετηθεί στις αμκ, άρα σε τιμές υψηλότερες από τις τρέχουσες κατά 50-70% ποιός πουλάει;
Ποιος θέλει να βγει όταν ξέρει ότι η πόρτα της εξόδου είναι κλειστή και ότι για να φύγει θα πρέπει να θυσιάσει το 50-80% της αρχικής του επένδυσης; Ποιος διεθνής επενδυτής, fund ή φορέας είναι διατεθειμένος να χάσει τόσα πολλά σε τόσο λίγο; Τι θα απαντήσει ο εκάστοτε διαχειριστής όταν κληθεί από την επενδυτική επιτροπή, το διοικητικό συμβούλιο και τους μετόχους του να πει;
Σίγουρα λοιπόν η εικόνα δεν εξαντλείται στην πτώση των μετοχών στην κύρια αγορά του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, καθώς το έργο συνεχίζεται στην αγορά Παραγώγων, εκεί κάτω από τη γνωστή αδιαφάνεια και κάλυψη που προσφέρουν τα παράγωγα, κάποιοι όχι μόνο μαζεύουν τις απώλειές τους αλλά παράγουν και κέρδη, κάποιοι άλλοι έχοντας υποθηκεύσει τις μετοχές τους πουλάνε ανοιχτά συμβόλαια σε μετοχές και δείκτες, ενώ με το άλλο χέρι επαναγοράζουν μετοχές σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές περιμένοντας… αντίδραση.
Το παιχνίδι είναι γνωστό στη χρηματιστηριακή αγορά, αλλά αυτή τη φορά επιχειρήθηκε –και συνεχίζει να πριμοδοτείται- η πολιτική εκμετάλλευση της πτώσης του ΧΑ, η απαξίωση των τραπεζών και η δημιουργία κλίματος πολιτικής αποσταθεροποίησης μέσω του Χρηματιστηρίου.
Οι εποπτικές αρχές για ακόμη μια φορά είναι απούσες, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και η διοίκηση του Χρηματιστηρίου δεν ενημερώνουν κανένα, για τις περίεργες κινήσεις σε παράγωγα και μετοχές, για τα εσωτερικά pools μεγάλων παιχτών που ανταλλάσσουν μετοχές και ρίχνουν σε μια ρηχή αγορά καραβιές χαρτιά αφού πρώτα έχουν στήσει σκηνικό στα Παράγωγα.
Αντί των εποπτικών και ελεγκτικών αρχών όμως παρεμβαίνουν τα κόμματα με επερωτήσεις για την κατάσταση που επικρατεί στο Χρηματιστήριο. Δηλαδή η αντιπολίτευση ξέρει από πού και πως ξεκίνησε η πτώση και πως δεν είναι φυσιολογική ενώ η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς τα αγνοεί;
