Αποφάσισε, πέρυσι, ο Γιώργος Κατρούγκαλος ότι το ανταποδοτικό σκέλος των συντάξεων θα πρέπει να υπολογίζεται με ένα μαθηματικό τύπο, στον οποίο θα ενσωματώνεται και ένας συντελεστής ετήσιας μεταβολής μισθών, τον οποίο θα υπολόγιζε η ΕΛΣΤΑΤ.
Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, η ΕΛΣΤΑΤ δηλώνει αδυναμία να υπολογίσει το συντελεστή που επινόησε ο τέως υπουργός Εργασίας, ενώ στο μεσοδιάστημα ο υπολογισμός και η έκδοση νέων συντάξεων έχει μπλοκαρισθεί.
Μπροστά στον κίνδυνο να διατηρηθεί αυτή η εμπλοκή και να μείνουν μετέωρες οι νέες συντάξεις, το υπουργείο Εργασίας, στο οποίο είναι πλέον «πρώτο βιολί» η πρώην στενή συνεργάτις του κ. Κατρούγκαλου, Έφη Αχτσιόγλου, λύνει το γόρδιο δεσμό ακριβώς όπως τον έλυσε και ο βασιλιάς Αλέξανδρος: αφαιρεί, ως και το 2020, το... συντελεστή Κατρούγκαλου από τον τύπο υπολογισμού και στη θέση του εισάγει το Γενικό Δείκτη Τιμών Καταναλωτή, που είναι ήδη διαθέσιμος και βολικός.
Τις πταίει γι’ αυτό το φιάσκο;
Κάποιοι επιχειρούν να το φορτώσουν στην πλάτη της ΕΛΣΤΑΤ, με τον ισχυρισμό ότι ολιγώρησε και δεν δημιούργησε το «δείκτη Κατρούγκαλου». Αφήνεται να εννοηθεί, μάλιστα, ότι μπορεί και να πρόκειται για κάποιο σατανικό σχέδιο δολιοφθοράς, για να μην προχωρήσει η εφαρμογή του νέου ασφαλιστικού νόμου.
Δικαστές δεν είμαστε, αλλά μια ετυμηγορία με βάση την κοινή λογική μπορούμε να εκδώσουμε: ένοχος είναι ο Γ. Κατρούγκαλος!
Εξηγούμε:
- Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και δεν προσφέρεται για τολμηρές ακαδημαϊκές ασκήσεις. Όταν, λοιπόν, ψάχνεις ένα μαθηματικό τύπο για να υπολογίζονται οι συντάξεις, χρησιμοποιείς ήδη διαθέσιμους στατιστικούς δείκτες. Δεν επινοείς δικούς σου, ιδιαίτερα όταν η αρμόδια στατιστική αρχή σε προειδοποιεί ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να τους δημιουργήσει, επειδή δεν διαθέτει τα απαιτούμενα στοιχεία.
- Στην προκειμένη περίπτωση, το ζητούμενο ήταν να συνδεθούν οι μεταβολές των συντάξεων με τις μεταβολές των μισθών. Δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί το επιδίωξε με τόσο πάθος ο κ. Κατρούγκαλος, αφού κατά τη συνήθη πρακτική οι συντάξεις συνδέονται με το κόστος ζωής (τιμάριθμος), ώστε οι συνταξιούχοι να προστατεύονται από τις μεταβολές του. Εν πάση περιπτώσει, αν ήθελε τόσο πολύ ο κ. Κατρούγκαλος να συνδέσει συντάξεις και μισθούς, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το Δείκτη Κόστους Εργασίας, που δημοσιεύει η ΕΛΣΤΑΤ, ο οποίος δίνει ένα μέτρο της μεταβολής των μισθών στην οικονομία, αν και είναι διαφορετικός από το δείκτη που εμπνεύσθηκε ο πρώην υπουργός Εργασίας.
- Η πραγματικότητα, λοιπόν, ήταν διαφορετική από τις επιθυμίες του κ. Κατρούγκαλου. Αυτός, αντί να προτιμήσει την προσαρμογή στην πραγματικότητα, επιχείρησε να προσαρμόσει την πραγματικότητα στις επιθυμίες του. Βάσισε τον υπολογισμό των συντάξεων σε ένα δείκτη που δεν υπήρχε και ήταν από εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να δημιουργηθεί έγκαιρα (οι στατιστικοί δείκτες χρειάζονται και ένα χρονικό βάθος για να έχουν νόημα). Και φθάσαμε στο πρωτοφανές ακόμη και για τα ελληνικά δεδομένα φαινόμενο να μην είναι δυνατός ο υπολογισμός των συντάξεων στους αρκετούς μήνες που έχουν μεσολαβήσει από την ψήφιση του νέου ασφαλιστικού. Θα πρέπει να ερωτηθούν ειδικοί της Παγκόσμιας Τράπεζας για να μας υποδείξουν (αν υπάρχει) τη χώρα του τρίτου κόσμου που δεν μπορεί να υπολογίσει τις συντάξεις λόγω αστοχίας του νομοθέτη.
Επειδή υπάρχουν ουκ ολίγες συνωμοσίες να ασχολούμαστε καθημερινά και να παράγουμε σχετικές θεωρίες, ας μην αναζητούμε συνωμοσία και σε αυτή την περίπτωση. Όχι, δεν έγινε κάποιου είδους πραξικόπημα της ΕΛΣΤΑΤ κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Ήταν μια πεντακάθαρη γκάφα του Γ. Κατρούγκαλου.
