Πολιτική

Την απόσυρση δύο επίμαχων άρθρων από το νομοσχέδιο ζητούν οι φαρμακευτικές


Δύο επίμαχα άρθρα ζητούν με επιστολή τους στον πρόεδρο της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων κ. Νικόλαο Μανιό να αποσυρθούν από το νομοσχέδιο οι φαρμακευτικές, με αφορμή τη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων.

Όπως αναφέρει η επιστολή που έστειλαν ο πρόεδρος του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ) κ. Πασχάλης Αποστολίδης και Γενικός Διευθυντής του Συνδέσμου κ. Μιχάλης Χειμώνας, σύσσωμος ο φαρμακευτικός κλάδος αντιτίθεται στα μέτρα και ζητά την απόσυρση δύο άρθρων (87 και 89).

Συγκεκριμένα μιλούν για το άρθρο 87-Διατάξεις για την φαρμακευτική δαπάνη του ΕΟΠΥΥ αναφορικά  με το νέο τέλος εισόδου/υποχρεωτική έκπτωση 25% στις νέες δραστικές και μάλιστα αναδρομικά. 

Όπως υποστηρίζει η φαρμακευτική αγορά, όσον αφορά στα νέα φάρμακα που θα επιτύχουν να εισαχθούν στην ελληνική αγορά παρά τα ανωτέρω «φίλτρα», η πρόθεση του Υπουργείου Υγείας είναι να πενταπλασιάσει κατ’ ελάχιστον το τέλος εισόδου για τις νέες δραστικές που προστατεύονται από δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, και να διαμορφωθεί το σχετικό ποσοστό σε 25%. Η υιοθέτηση ενός τέτοιου μέτρου θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην παρεμπόδιση ή ακόμα και στον αποκλεισμό των ασθενών από την πρόσβαση στη νέα και καινοτόμα φάρμακα, παραβιάζοντας τους θεμελιώδεις κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (acquis communautaire) για την δημόσια υγεία και την ελεύθερη κυκλοφορία των προϊόντων. Επιπροσθέτως, υπάρχει η πρόθεση το μέτρο αυτό να έχει αναδρομική ισχύ (από 1/1/2017) κατά παράβαση κάθε έννοιας προβλεψιμότητας που απαιτεί το δίκαιο, όχι μόνο ανατρέποντας πλήρως τα δεδομένα εισόδου τους στην αγορά, ανατρέποντας τον σχετικό οικονομικό προγραμματισμό των εταιρειών αλλά κυρίως αιφνιδιάζοντας τους ασθενείς, οι οποίοι αγωνιούν να λάβουν νέες θεραπείες.

Επιπλέον, όπως λένε οι εκπρόσωποι των φαρμακευτικών εταιρειών στην επιστολή τους, αντί να θεσπιστούν διαρθρωτικά μέτρα τα οποία θα οδηγήσουν στον εξορθολογισμό της δημόσιας δαπάνης και ως εκ τούτου στη μείωση του claw-back τουλάχιστον 30% για το 2017, προτείνεται η εισαγωγή μιας ενοποιημένης κλίμακας των υφισταμένων ποσοστών εκπτώσεων (rebates), που φτάνουν στο 50%. Είναι προφανές ότι πλέον απειλείται η επιβίωση πολλών φαρμακευτικών επιχειρήσεων

Το δεύτερο είναι το άρθρο 89-Νέα κριτήρια αξιολόγησης φαρμάκων θετικού καταλόγου, που όπως λένε, αν εφαρμοστούν οι προτεινόμενες προϋποθέσεις αποζημίωσης είτε σωρευτικά είτε σε συνδυασμό, τότε η είσοδος νέων φαρμάκων στην χώρα καθίσταται απαγορευτική, και δύναται να καθυστερήσουν νέα φάρμακα να φτάσουν στον Έλληνα ασθενή από 2 έως και 4 χρόνια.

Ο ισχυρισμός πως μόνο τα νέα και καινοτόμα προϊόντα ευθύνονται για την επιβάρυνση της φαρμακευτικής δαπάνης, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Πολιτική Δημόσιας Υγείας για το διάστημα 2014-2020 (Καν. 282/2014) και τα ισχύοντα στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που αναγνωρίζουν την προστιθέμενη αξία της καινοτομίας στην κοινωνία και έχουν – προ καιρού – προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις που την προάγουν. Η υιοθέτηση ενός τέτοιου μέτρου θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην παρεμπόδιση ή ακόμα και στον αποκλεισμό των ασθενών από την πρόσβαση στα νέα και καινοτόμα φάρμακα, παραβιάζοντας τους θεμελιώδεις κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (acquis communautaire) για την δημόσια υγεία και την ελεύθερη κυκλοφορία των προϊόντων.

Σύμφωνα με το ΣΦΕΕ, παρά τις υπέρογκες εκπτώσεις και αναγκαστικές επιστροφές που επιβαρύνουν διαρκώς τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, ο κλάδος του φαρμάκου στηρίζει το Δημόσιο Σύστημα Υγείας με κάθε τρόπο και κυρίως αναλαμβάνοντας το κόστος των φαρμάκων για τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας, το οποίο ξεπερνά τα 120εκ. € τον χρόνο, αλλά και επιστρέφοντας στην Πολιτεία ~€1δις για το 2016.

Κλείνοντας οι εκπρόσωποι του ΣΦΕΕ, σημειώνουν ότι ο εκσυγχρονισμός, η μεταρρύθμιση και ο εξορθολογισμός του Εθνικού Συστήματος Υγείας οφείλει να ακολουθεί ένα ολοκληρωμένο μοντέλο πολιτικής υγείας ενσωματώνοντας τις βέλτιστες πρακτικές που εφαρμόζονται στα Ευρωπαϊκά συστήματα Υγείας και όχι να προωθεί συνεχώς την υλοποίηση οριζόντιων μέτρων τα οποία καλύπτουν προσωρινά τις αδυναμίες του συστήματος.