Μετά την καταγγελία των δανείων του ΔΟΛ από τις πιστώτριες τράπεζες, τίποτε δεν έχει ξεκαθαρίσει όσον αφορά την επόμενη ημέρα του ιστορικού Συγκροτήματος και την εξέλιξη του επιχειρηματικού θρίλερ, η έκβαση του οποίου θα είναι καθοριστικής σημασίας για τη διαμόρφωση του τοπίου των ΜΜΕ, αλλά και των πολιτικών ισορροπιών. Οι εμπλεκόμενοι -τράπεζες, ιδιοκτήτες, υποψήφιοι επενδυτές - δεν έχουν καταλήξει σε ένα σενάριο κοινής αποδοχής για αν ο ΔΟΛ θα συνεχίσει τη λειτουργία του έστω και συρρικνωμένος, ή αν θα βγουν «στο σφυρί» από τις τράπεζες τα media που ελέγχει.
Όταν έγινε γνωστή η απόφαση των τραπεζών να οδηγήσουν την εταιρεία σε πτώχευση, χωρίς να δημοσιοποιηθούν περισσότερα στοιχεία για τη διαδικασία που σκοπεύουν να ακολουθήσουν, κυριάρχησε η εκτίμηση πως θα επιλεγόταν η εξυγίανση με βάση το άρθρο 106β του αναθεωρημένου πτωχευτικού κώδικα, που έχει κωδικοποιηθεί εσχάτως ως «μοντέλο Μαρινόπουλου».
Μάλιστα, την εφαρμογή αυτής της διαδικασίας στην προκειμένη περίπτωση, όπως έχει επισημάνει το sofokleousin, θα διευκόλυνε η πρόσφατη τροποποίηση του πτωχευτικού κώδικα, που δίνει τη δυνατότητα στους πιστωτές να επιβάλλουν σχέδιο εξυγίανσης με δικαστική απόφαση, χωρίς τη συναίνεση του οφειλέτη, εφόσον αυτός βρίσκεται -όπως συμβαίνει με τον ΔΟΛ- σε παύση πληρωμών.
Η κυβέρνηση δεν κρύβει ότι προτιμά το «μοντέλο Μαρινόπουλου». Όπως δήλωσε (στην ΕΡΤ) ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Νίκος Παππάς, είναι «ευκταία» μια λύση «τύπου Μαρινόπουλου», όπου θα βρεθεί επενδυτής να βάλει χρήματα και να τακτοποιήσει όλες τις εκκρεμότητες. «Συνέχιση της λειτουργίας, χωρίς επενδυτή και “ζεστό χρήμα” δεν μπορεί να υπάρξει», είπε χαρακτηριστικά ο υπουργός.
Όμως, στην περίπτωση του ΔΟΛ φαίνεται ότι όλες οι προσπάθειες που έχουν γίνει από την κυβέρνηση και τις τράπεζες να αναλάβει το ρόλο... Σκλαβενίτη ο όμιλος Μπόμπολα δεν καταλήγουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα, όπως δεν είχαν καταλήξει σε αποτέλεσμα και οι επανειλημμένες προσπάθειες στο παρελθόν για τη συγχώνευση του ΔΟΛ με την Πήγασος.
Όπως εκτιμούν τραπεζικά στελέχη και γνώστες της αγοράς των ΜΜΕ, το κεφαλαιακό κενό που θα πρέπει να καλύψει ένας επενδυτής για να διασωθεί ο ΔΟΛ έχει υπολογισθεί σε 25 εκατ. ευρώ και είναι πολύ υψηλό, για τα δεδομένα της περιόδου, σε σχέση με τα οφέλη που μπορεί να προσδοκά ο στρατηγικός επενδυτής.
Στην περίπτωση, μάλιστα, του ομίλου Μπόμπολα, τα πιθανά οφέλη από μια εξαγορά του ΔΟΛ καλύπτονται από πέπλο αβεβαιότητας, αφού υπάρχει πολύ μεγάλος βαθμός επικάλυψης δραστηριοτήτων, ιδιαίτερα στο χώρο του Τύπου, και θα απαιτηθεί να γίνει μια εκτεταμένη και επώδυνη αναδιάρθρωση με αβέβαια οικονομικά αποτελέσματα.
Επιπλέον, οι υπολογισμοί που έκαναν πολλοί ότι ο όμιλος Μπόμπολα θα μπορούσε να εξασφαλίσει μια πολύ καλύτερη ρύθμιση των δανείων της Πήγασος, εάν «έβαζε πλάτη» για τον ΔΟΛ, δεν φαίνεται να επιβεβαιώνονται.
Όταν έλθει η ώρα να ρυθμισθούν οι υποχρεώσεις της Πήγασος, εκτιμούν τραπεζικά στελέχη, ο όμιλος Μπόμπολα θα εξασφαλίσει ούτως ή άλλως μια ικανοποιητική συμφωνία με τις τράπεζες, που δεν θα μπορούσε να υπερβεί κάποια όρια «ελαστικότητας», από την πλευρά των τραπεζών, χωρίς να τεθεί από πολλούς θέμα χαριστικής μεταχείρισης του ομίλου.
Άλλωστε, η κυβέρνηση δεν δίνει κάποιο «σήμα» στις τράπεζες για ευνοϊκή μεταχείριση του ομίλου Μπόμπολα, σε περίπτωση που «βάλει πλάτη» για τον ΔΟΛ. Όπως δηλώνει ο Ν. Παππάς, «δεν είμαστε στον καιρό που δίνονταν δάνεια με “αέρα”».
Το μόνο στοιχείο στο οποίο φαίνεται να συγκλίνουν όλοι οι ισχυροί της ελληνικής αγοράς των media, που βρίσκεται σε πρωτοφανή κρίση, είναι ότι τα οφέλη όλων θα μεγιστοποιούνταν από την απόσυρση του ΔΟΛ από την αγορά και την τμηματική εκποίηση των εντύπων και μέσων του Συγκροτήματος, μέσα από μια ευέλικτη διαδικασία, που θα επέτρεπε στους ενδιαφερόμενους να «διαμοιράσουν τα ιμάτια» του ΔΟΛ χωρίς να καταβάλουν μεγάλα ποσά.
Το σενάριο ΙΙ και... τα προβλήματα
Σε αυτό το πλαίσιο, φαίνεται να κερδίζει έδαφος η διαδικασία του νόμου Δένδια, για τον ορισμό από το δικαστήριο ειδικού διαχειριστή του ΔΟΛ, που θα έχει την εντολή να πουλήσει τα στοιχεία ενεργητικού του Συγκροτήματος, ολικά ή τμηματικά, μέσα σε διάστημα 12μήνου και να αποδώσει τα έσοδα στους πιστωτές.
Όπως έχει αναφέρει το sofokleousin, οι τράπεζες μπορούν να αξιοποιήσουν ένα πολύ ισχυρό νομικό «όπλο», που παρέχει στους πιστωτές ο νόμος 4307/2014 («νόμος Δένδια»), για την υπαγωγή σε έκτακτη διαδικασία ειδικής διαχείρισης κάθε επιχείρησης που βρίσκεται σε γενική και μόνιμη αδυναμία εκπλήρωσης ληξιπρόθεσμων χρηματικών υποχρεώσεων.
Μετά την καταγγελία της δανειακής σύμβασης του κοινοπρακτικού δανείου του ΔΟΛ, οι τράπεζες θα ζητήσουν από το δικαστήριο να ορίσει μεγάλη ελεγκτική εταιρεία ως ειδικό διαχειριστή του ΔΟΛ και η σχετική απόφαση θα πρέπει, βάσει του νόμου, να συζητηθεί εντός διμήνου.
Ο ειδικός διαχειριστής θα συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες που έχουν μέτοχοι και διοίκηση της εταιρείας, δηλαδή ουσιαστικά θα πάρει τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας από τον Σταύρο Ψυχάρη.
Το πιθανότερο σενάριο, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, είναι ότι τα επί μέρους περιουσιακά στοιχεία του ΔΟΛ θα βγουν ξεχωριστά «στο σφυρί», γιατί αυτή η μέθοδος θεωρείται η καλύτερη στην προκειμένη περίπτωση για τη μεγιστοποίηση του τιμήματος που θα εισπράξουν οι πιστωτές.
Όμως, και η διαδικασία αυτή έχει δύο σοβαρά προβλήματα: το πρώτο είναι ότι θα πρέπει να βρεθεί τρόπος για να παρασχεθεί στον ΔΟΛ ενδιάμεση χρηματοδότηση, ώστε να συνεχίσουν τα μέσα τη λειτουργία τους μέχρι να περάσουν σε νέους ιδιοκτήτες. Το δεύτερο αφορά την τύχη των εργαζομένων, αφού δεν είναι σαφές πώς θα γίνει η μετάβασή τους σε ένα νέο ιδιοκτήτη, ο οποίος θα έχει αγοράσει πιθανόν έναν τίτλο π.χ. μιας εφημερίδας, χωρίς να έχει δεσμεύσεις για το προσωπικό που απασχολείται στην έκδοσή της.
Αν δεν υπάρξουν κάποιες εγγυήσεις για την ενδιάμεση χρηματοδότηση και για το μέλλον των εργαζομένων κοινή είναι η εκτίμηση των παραγόντων της τραπεζικής αγοράς, αλλά και όσων γνωρίζουν καλά τη λειτουργία των ΜΜΕ, ότι τα μέσα του ΔΟΛ θα μπορούσαν να «σβήσουν» απότομα και να οδηγηθούν σε απαξίωση, εις βάρος των συμφερόντων των πιστωτριών τραπεζών.