Νέες καταγγελίες για θαλασσοδάνεια που καταφέρνουν να λάβουν επιτήδειοι από τράπεζες, τα οποία σε μικρό χρονικό διάστημα καταλήγουν «κόκκινα» φτάνουν στο ΣΔΟΕ και στο υπουργείο Ανάπτυξης.
Δεδομένου ότι στις υποθέσεις αυτές υπάρχει και υπόνοια για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, ενεργοποιήθηκε και η Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες.
Σύμφωνα με τις καταγγελίες, η πιο διαδεδομένη πρακτική προβλέπει κατ΄ αρχήν μια νέας εταιρείας κατά προτίμηση startup, οι οποίες είναι και ελκυστικές, με ειδίκευση σε software ή γενικά σε καινοτομικές δράσεις ή εναλλακτικά αλυσίδα καταστημάτων εστίασης.
Στη συνέχεια, εμφανίζουν αυξημένους τζίρους, ενδεχομένως και πέραν των πραγματικών πωλήσεων, τους οποίους τους δηλώνουν κανονικά στην Εφορία.
Πληρώνουν δε, κανονικά τους φόρους, εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς, άλλωστε, για τα πρώτα έτη υπάρχει σημαντική ελάφρυνση και γενικά στις φορολογικές τους υποχρεώσεις είναι άψογοι. Το ίδιο άψογοι εμφανίζονται και απέναντι στις οφειλές τους προς ΕΦΚΑ.
Εξασφαλίζουν έτσι άψογο φορολογικό προφίλ και φυσικά φορολογική όσο και ασφαλιστική ενημερότητα, αλλά και υψηλούς και αναπτυσσόμενους τζίρους.
Έτσι, προσέρχονται στην τράπεζα και ζητούν δάνειο για την περαιτέρω ανάπτυξη της επιχείρησής τους, το οποίο η τράπεζα δύσκολο το αρνείται με το τόσο... καθαρό φάκελο.
Όμως, μετά τη λήψη του δανείου αρχίζει να ξεδιπλώνεται το σχέδιό τους. Αρχίζει η καθυστέρηση πληρωμών προς την Εφορία και τον ΕΦΚΑ και των δόσεων προς την τράπεζα και κάποια στιγμή εξαφανίζονται!
Έτσι δημιουργείται ένα ακόμη κόκκινο δάνειο, καθώς και κόκκινες οφειλές προς την Εφορία και τον ΕΦΚΑ, και ξεκινά η διαδικασία επιβολής αναγκαστικών μέτρων, τα οποία είναι αναποτελεσματικά καθώς οι επιτήδειοι επιχειρηματίες έχουν φροντίσει εκ των προτέρων να οχυρωθούν.
Και οι θυγατρικές στο κόλπο
Παράλληλα, μια άλλη μέθοδος για τη λήψη και διασπάθιση του δανείου είναι η συμμετοχή στο «κόλπο» και θυγατρικών σε Βαλκάνια, Κύπρο ή Μάλτα.
Η επιχείρηση λαμβάνει το δάνειο, αλλά στη συνέχεια ανακαλύπτει πως η θυγατρική της στο εξωτερικό, έχει ταμειακά προβλήματα και την ενισχύσουν από το ποσό του δανείου.
Οι συναλλαγές της μητρικής εταιρείας, με τη θυγατρική είναι καθ΄ όλα νόμιμες και διαφανείς και δεν προκαλούν την παραμικρή υποψία, μέχρι να σκάσει το «κανόνι». Τα κεφάλαια, φυσικά, καταλήγουν στους λογαριασμούς των ίδιων των μεγαλομετόχων.
Μια τρίτη μέθοδος είναι το δάνειο για την εξαγορά κερδοφόρας εταιρείας στο εξωτερικό.
Ιδρύουν μια εταιρεία στο εξωτερικό, σε χώρα με χαμηλή φορολογία, όπως η Κύπρος και η Βουλγαρία, οι τζίροι και τα κέρδη της οποίας καλπάζουν.
Συγχρόνως, έχουν ιδρύσει και εταιρεία στην Ελλάδα, μέσω της οποίας πηγαίνουν στην τράπεζα και ζητούν δάνειο για την εξαγορά της. Η τράπεζα χρηματοδοτεί την ελληνική εταιρεία για να εξαγοράσει την ξένη, χωρίς να γνωρίζει όμως στην ουσία, η ξένη εταιρεία ανήκει στο ίδιο κύκλωμα.
Έτσι, το δάνειο που προορίζονταν για την εξαγορά, καταλήγουν σε τραπεζικούς λογαριασμούς των μεγαλομετόχων και η τράπεζα φορτώνεται ένα ακόμη «κόκκινο» δάνειο.