Η πολύμηνη εκκρεμότητα με την επιλογή νέου διευθύνοντος συμβούλου στην Τράπεζα Πειραιώς θα είναι ένα από τα σημαντικότερα θέματα της ατζέντας στις απογευματινές συζητήσεις κυβέρνησης - θεσμών, καθώς οι δανειστές ξεκαθαρίζουν ότι άλλες καθυστερήσεις δεν θα γίνουν ανεκτές χωρίς επιπτώσεις στην ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης.
Η τελευταία διορία που δίνεται στις ελληνικές αρχές για να ολοκληρωθούν οι σχετικές διαδικασίες είναι ως τα τέλη Νοεμβρίου. Από ελληνικής πλευράς αναμένεται να τονισθεί ότι η επιλογή του κ. Γ. Χατζηνικολάου ως νέου προέδρου της τράπεζας και η ολοκλήρωση των υπόλοιπων αλλαγών στο διοικητικό συμβούλιο επιτρέπουν πλέον αισιοδοξία ότι η επιλογή του νέου CEO θα γίνει έγκαιρα, χωρίς να υπάρξει κίνδυνος να μείνει ανεκπλήρωτο ένα από τα προαπαιτούμενα της αξιολόγησης.
Πάντως, αυτή η αισιοδοξία μετριάζεται εκ των πραγμάτων, καθώς δεν φαίνεται να υπάρχουν ως τώρα ενδείξεις ότι εκτονώνεται η διαμάχη του βασικού μετόχου, Τζον Πόλσον, με την «παλαιά φρουρά» της τράπεζας και ο Αμερικανός επενδυτής άφησε σαφέστατα να εννοηθεί, σε πρόσφατες δηλώσεις του, ότι θεωρεί κατάλληλο για τη θέση του CEO τον Άνθιμο Θωμόπουλο, ο οποίος αποτελεί «κόκκινο πανί» για την πλευρά Σάλλα.
Και στο ΤΧΣ
Μια άλλη σημαντική εκκρεμότητα, για την οποία οι δανειστές έχουν ως τώρα ανελαστικές θέσεις, αφορά την τοποθέτηση του τραπεζίτη Βασίλη Κατσικιώτη στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Το διορισμό Κατσικιώτη έχει ήδη εγκρίνει το Euro Working Group, όπως απαιτεί το θεσμικό πλαίσιο για το Ταμείο. Ομως ο ίδιος αρνήθηκε τελικά να αναλάβει τη θέση, υπογραμμίζοντας ότι αιφνιδιάσθηκε από υπουργική απόφαση του Ευκλείδη Τσακαλώτου, που περιόριζε τη θητεία του μέχρι τα τέλη Ιουνίου 2017, αντί του 2020.
Ο κ. Κατσικιώτης έχει αφήσει ανοικτό το ενδεχόμενο να αναλάβει τη θέση, εφόσον όμως εκδοθεί «διορθωτική» υπουργική απόφαση, κάτι που δεν έχει γίνει ως τώρα και η ελληνική πλευρά καλείται να εξηγήσει αν σκοπεύει να προχωρήσει σε αυτή την κίνηση, ώστε να κλείσει η εκκρεμότητα, η οποία δημιουργεί ορατό κίνδυνο να μείνει ανεκπλήρωτο ένα σημαντικό προαπαιτούμενα της δεύτερης αξιολόγησης.
