Ως εγχείρημα μνημειώδους αναποτελεσματικότητας θα περάσει στην ιστορία η προσπάθεια πώλησης του 5% των μετοχών του ΟΤΕ από το ΤΑΙΠΕΔ.
Οι ειδικοί του Ταμείου για τις ιδιωτικοποιήσεις και δύο τράπεζες που εργάσθηκαν ως σύμβουλοι (Credit Suisse και Τράπεζα Πειραιώς) "κατάφεραν" να χαθούν αρκετοί μήνες, για να καταλήξουμε σε μια διαδικασία υποβολής προσφορών με... μηδενική προσέλευση ενδιαφερόμενων.
Κάποιος τώρα θα πρέπει να εξηγήσει τους λόγους που οδήγησαν σε αυτό το φιάσκο -και, ίσως, να ενημερώσει τους φορολογούμενους για το ποσό που χάθηκε σε αμοιβές συμβούλων.
Οι λάτρεις των προφανών εξηγήσεων πιθανόν να σκεφθούν ότι έτσι όπως μεθοδεύθηκε αυτή η ιδιωτικοποίηση δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε καλύτερο αποτέλεσμα.
Ως γνωστόν, βάσει της συμφωνίας ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ, η Deutsche Telekom έχει δικαίωμα πρώτης άρνησης, σε περίπτωση πώλησης μετοχών από το Δημόσιο.
Έτσι, όσοι ενδεχομένως εξέτασαν την πιθανότητα να υποβάλουν προσφορά για το 5% γνώριζαν εξαρχής ότι, ακόμη και αν η προσφορά τους ήταν υψηλή, στο τέλος μπορεί να έμεναν με την... επιθυμία για απόκτηση μετοχών του ΟΤΕ, αφού η Telekom θα είχε το δικαίωμα να αγοράσει τις μετοχές στην ίδια τιμή.
Αυτό μάλλον υπονόμευση τη διαδικασία, διώχνοντας τους ενδιαφερόμενους επενδυτές.
Δεν θα ήταν, άραγε, ποιο καλή διαδικασία, αν το ΤΑΙΠΕΔ καλούσε πρώτη την Telekom να αγοράσει τις μετοχές και, σε περίπτωση άρνησης, να είχε τη δυνατότητα να τις διαθέσει ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς από τη συμφωνία μετόχων;
Σε κάθε περίπτωση, το ΤΑΙΠΕΔ οφείλει να απολογηθεί για το φιάσκο και να μας ενημερώσει πόσο κόστισε. Εκτός αν τα μεγάλα αφεντικά των ιδιωτικοποιήσεων αισθάνονται ότι μπορούν να οργανώνουν αποτυχημένους διαγωνισμούς χωρίς να δίνουν λογαριασμό...