Τα χωροκατακτητικά είδη αποτελούν μια ραγδαίως αυξανόμενη παγκόσμια απειλή.
Το νησί Μπουβέ, μια μικροσκοπική ξηρασία στο νότιο Ατλαντικό, γεμάτη από βράχους 500 μέτρων, έχει κάτι το αξιοσημείωτο, είναι το μόνο γνωστό σημείο στη Γη, λένε οι επιστήμονες, ότι έχει μη χωροκατακτητικά. Κάθε άλλο μέρος και κάθε άνθρωπος στον πλανήτη επηρεάζεται τουλάχιστον έμμεσα από ένα ή περισσότερα είδη που έχουν μεταφερθεί, είτε σκόπιμα είτε ακούσια, σε νέες εκτάσεις, εκτός των οικοσυστημάτων που εξελίχθηκε.
Στο βιβλίο The Aliens Among Us, ο βιολόγος και δημοσιογράφος Leslie Anthony καταγράφει τις επιζήμιες επιπτώσεις των χωροκατακτητικων ειδών, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο εξαπλώνονται και πώς μπορούν να καταπολεμηθούν. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όσα παρείσακτα είδη - από ζεβροειδούς αποχρώσεως μύδια στο Great Lakes μέχρι βιρμανικούς πύθωνες στο Everglades - βλάπτουν τις καλλιέργειες, τις υποδομές ή άλλως επιβαρύνουν τους φορολογούμενους με 145 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Τα χωροκατακτητικά είδη, γράφει ο Anthony, είναι «παιδιά που γεννιούνται από την παγκοσμιοποίηση και τον καταναλωτισμό». Ο αριθμός τους αυξάνεται καθώς το διεθνές εμπόριο διευρύνεται. Μερικά είδη εμφανίζονται κρυφά στα καινούρια τους σπίτια κατά τις μεταφορές ανθρώπων. Σκεφτείτε τους σπόρους στα ρούχα των πεζοπόρων ή τα ψάρια στα φορτηγά πλοία. Άλλοι έχουν απελευθερωθεί σκόπιμα, όπως γαιοσκώληκες ή ψάρια- δολώματα που αφήνουν οι αλιείς ή εξωτικές σαύρες και φίδια που απελευθερώνονται από απρόσεκτους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων. Οι αρουραίοι, τα μεγαλύτερα χωροκατακτητικά είδη του κόσμου, έχουν ταξιδέψει τον κόσμο με εξερευνητές και εμπόρους, έτσι έχουν τα τροπικά μυρμήγκια, τα οποία γενετικές μελέτες δείχνουν ότι μεταφέρθηκαν από το νοτιοδυτικό Μεξικό προς την Ασία, ξεκινώντας κατά τον 16ο αιώνα από έδαφος που χρησιμοποιούσαν τα ισπανικά πλοία.
Το εν λόγω βιβλίο είναι διεξοδικά εμπνευσμένο από την επιτόπια εργασία του Anthony και από συνεντεύξεις με επιστήμονες, εθελοντές κοινοτήτων, κυβερνητικούς ερευνητές και υπεύθυνους χάραξης πολιτικής. Αυτές οι ομάδες αγωνίζονται να αναχαιτίσουν είδη πριν δημιουργήσουν αποικίες σε νέες ακτές και εξαλείψουν εκείνους που βρίσκονται ήδη εκεί. Η κουβέντα σχετικά με τους ανθρώπους που αγωνίζονται ενάντια στην εξάπλωση του ιού Zika και άλλων εξωτικών ασθενειών που παραμένουν μεγάλες απειλές, παρά το μικροσκοπικό τους μέγεθος, καθιστά το βιβλίο ιδιαίτερα επίκαιρο.
Ορισμένες μάχες ενάντια στους εισβολείς φαίνονται σχεδόν καταδικασμένες να αποτύχουν. Εκτός από την τεράστια και όλο αυξανόμενη ανάπτυξη του εμπορίου, υπάρχει και το το αναπόφευκτο φάσμα της κλιματικής αλλαγής, το οποίο δίνει ώθηση σε αυτές τις νέες αποικίες.