Αφόρητη πίεση στα νοικοκυριά με χαμηλά εισοδήματα και στα ζευγάρια με δύο εργαζόμενους θα ασκεί από το 2020 το ελάχιστο όριο των οικογενειακών δαπανών με «πλαστικό χρήμα», που είναι στο 30% επί του εισοδήματος ενώ αντίθετα μπαίνει πλαφόν για τα υψηλά εισοδήματα.
Η υποχρέωση εξόφλησης δαπανών με ηλεκτρονικές πληρωμές τριπλασιάζεται από το 2020, για τα εισοδήματα μέχρι 10.000 ευρώ και διπλασιάζεται για τα υψηλότερα εισοδήματα.
Μέχρι και φέτος, το όριο των αγορών με «πλαστικό χρήμα» ξεκινά από 10% και φτάνει μέχρι 18,75% του εισοδήματος, πραγματικού ή τεκμαρτού, ενώ από το 2020 διαμορφώνεται στο 30% για όλους, ανεξαρτήτως ύψους εισοδήματος.
Όμως, μια σημαντική παράμετρος είναι πως η υποχρέωση συγκέντρωσης αποδείξεων ισχύει είτε για το πραγματικό εισόδημα είτε για το τεκμαρτό, και αφορά συγκεκριμένα όποιο είναι υψηλότερο.
Η πρόβλεψη αυτή η δημιουργεί απίστευτες στρεβλώσεις, παγίδες και παράδοξα ειδικά για τους χαμηλόμισθους, ενώ ευνοούνται οι υψηλόμισθοι.
Παράδειγμα, μισθωτός με περιστασιακή απασχόληση με ετήσιο εισόδημα της τάξης των 1.000 ευρώ. Το ποσό των ηλεκτρονικών πληρωμών που οφείλει να πραγματοποιήσει δεν θα είναι 300 ευρώ (1.000 ευρώ Χ 30%), αλλά 900 ευρώ!
Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι η ελάχιστη τεκμαρτή δαπάνη για κάθε φορολογούμενο είναι το ποσό των 3.000 ευρώ, οπότε το ύψος των ηλεκτρονικών αγορών που πρέπει να πραγματοποιήσει ο συγκεκριμένος φορολογούμενος είναι 3.000Χ30%=900 ευρώ. Το ίδιο ισχύει και για όλους όσους έχουν εισοδήματα κάτω από το ποσό των 3.000 ευρώ.
Στις περιπτώσεις των ζευγαριών που έχουν εισόδημα κάτω από 5.000 ευρώ, υποχρεώνονται να συγκεντρώνουν αποδείξεις για το ποσό της ελάχιστης τεκμαρτής δαπάνης που είναι 1.500 ευρώ.
Παράλληλα, για όσους έχουν υψηλότερα πραγματικά εισοδήματα, π.χ. 6.000 ευρώ, αλλά η τεκμαρτή δαπάνη είναι 10.000 ευρώ, υποχρεούνται να συγκεντρώσουν αποδείξεις για το ποσό των 10.000 ευρώ, ήτοι 3.000 ευρώ, αντί των 1.800 ευρώ, που αναλογούν στο πραγματικό εισόδημα.
Σύζυγοι
Στους συζύγους που έχουν και οι δύο εισοδήματα, καθένας πρέπει να πληρώνει, με ηλεκτρονικές δαπάνες, το 30% για το εισόδημά του.
Παράδειγμα: Ο σύζυγος έχει εισόδημα 15.000 ευρώ, άρα θα πρέπει να προβεί σε ηλεκτρονικές πληρωμές ύψους 4.500 ευρώ.
Η σύζυγος έχει εισόδημα 10.000 ευρώ, που σημαίνει ότι θα πρέπει να δαπανά με «πλαστικό χρήμα» τουλάχιστον το ποσό των 3.000 ευρώ.
Αθροιστικά το ζευγάρι θα πρέπει να πληρώνει με κάρτες το ποσό των 7.500 ευρώ.
Πλαφόν 20.000 ευρώ για τους πλούσιους!
Και ενώ η πίεση για τις ηλεκτρονικές αγορές είναι ασφυκτική για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, εντούτοις η κυβέρνηση διευκολύνει τους έχοντες υψηλές απολαβές.
Σύμφωνα με πληροφορίες μπαίνει ανώτατο όριο δαπανών με ηλεκτρονικές αγορές, στο ποσό των 20.000 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι οι έχοντες εισοδήματα άνω των περίπου 67.000 ευρώ, υποχρεούνται να δαπανούν μέσω τραπεζικού συστήματος το ποσό των 20.000 ευρώ, όσο υψηλό και αν είναι το εισόδημά τους.
Δηλαδή θα ισχύει το 30% επί του εισοδήματος, αλλά το ανώτατο όριο των υποχρεωτικών αγορών θα είναι μέχρι 20.000 ευρώ, για κάθε φορολογούμενο.
Αυτό σημαίνει ότι ο φορολογούμενος που έχει εισοδήματα π.χ. 100.000 ευρώ, ετησίως αντί να δαπανά με «πλαστικό χρήμα» 30.000 ευρώ, θα αρκούν οι δαπάνες των 20.000 ευρώ.
Σημειώνεται ότι με το ισχύον καθεστώς, οι συντελεστές για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα ήταν χαμηλότεροι (κλιμακωτά 10%, 15% και 20%,) αλλά το ανώτατο όριο συλλογής ηλεκτρονικών αποδείξεων ήταν το ποσό των 30.000 ευρώ, το οποίο τώρα «κουρεύεται» κατά 10.000 ευρώ.
Τσουχτερά πρόστιμα
Όσοι φορολογούμενοι το 2020 δεν καλύψουν το ελάχιστο απαιτούμενο ποσό των ηλεκτρονικών αγορών θα τους επιβληθεί φόρος 22% στη διαφορά μεταξύ των αποδείξεων που όφειλαν να συγκεντρώσουν και εκείνων που τελικά συγκέντρωσαν.
Παράδειγμα, εάν κάποιος έπρεπε να πραγματοποιήσει δαπάνες 5.000 ευρώ, αλλά δαπάνησε με ηλεκτρονικές αγορές το ποσό των 4.000 ευρώ του επιβάλλεται φόρος ύψους 220 ευρώ (1.000€ Χ 22%).