Στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα συστήματα Υγείας και στους περιορισμένους οικονομικούς πόρους που δεν επιτρέπουν την κάλυψη του συνεχώς αυξανόμενου κόστους της φαρμακευτικής αγωγής και της περίθαλψης των πολιτών, αναφέρθηκε ο κ. Απόστολος Αρμαγανίδης, καθηγητής Πνευμονολογίας - Εντατικής Θεραπείας και Διευθυντής Β΄ Πανεπιστημιακής Κλινικής Εντατικής Θεραπείας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου «ΑΤΤΙΚΟΝ», Ιατρικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α, με αφορμή το Διεθνές Συνέδριο “ATHENA 2017”, μια από τις κορυφαίες διεπιστημονικές εκδηλώσεις στον τομέα των σοβαρών λοιμώξεων, που διοργανώνεται για δεύτερη φορά από την Ελληνική Εταιρεία Λοιμώξεων στους Βαρέως Πάσχοντες Ασθενείς.
Φυσικά, όπως είπε ο κ. Αρμαγανίδης, το κόστος της ανθρώπινης ζωής είναι ανεκτίμητο, αλλά δυστυχώς οι διαθέσιμοι πόροι για την υγεία είναι συγκεκριμένοι και σίγουρα όχι ανεξάντλητοι.
Ωστόσο, η πρόταση να μην χρησιμοποιούμε τα νέα και καινοτόμα φάρμακα επειδή θα είναι ακριβότερα από τα παλιά, δεν είναι μόνο ανεδαφική και ηθικά κατακριτέα, αλλά και λανθασμένη από φαρμακο-οικονομική άποψη, σύμφωνα με τον καθηγητή. Όπως είπε, η τιμή του φαρμάκου αποτελεί ένα μικρό ποσοστό του συνολικού κόστους περίθαλψης του ασθενούς (συνήθως
Στη ΜΕΘ, για παράδειγμα, κάθε ημέρα νοσηλείας στοιχίζει τουλάχιστον 1.000€, οπότε εάν μια νέα αντιβιοτική θεραπεία έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση της διάρκειας νοσηλείας για 2 - 3 μέρες, αυτόματα υπερκαλύπτει τη διαφορά τιμής ανάμεσα στο παλιό και το νέο αντιβιοτικό, όσο ακριβότερο και εάν είναι αυτό.
Με βάση όλα αυτά, οι φαρμακο-οικονομικές αναλύσεις αποτελούν πλέον ένα απαραίτητο εργαλείο αν όχι για τον περιορισμό, τουλάχιστον για τον εξορθολογισμό των δαπανών για την υγεία, επεσήμανε ο κ. Αρμαγανίδης και συμπλήρωσε. «Βέβαια, όπως συμβαίνει με κάθε εργαλείο, το αποτέλεσμα εξαρτάται από την καλή ή κακή χρήση του και από το σκοπό στον οποίο αποβλέπει αυτή. Η σύγχρονη σωστή φαρμακο-οικονομική προσέγγιση απαιτεί την αξιολόγηση νέων θεραπειών μέσα από μια ανάλυση συνολικού κόστους/ ωφελιμότητας, έτσι ώστε να εκτιμήσουμε (αφού μιλάμε με οικονομικούς όρους), αν αξίζει να επενδύσουμε σε μια ακριβότερη νέα θεραπεία για να έχουμε το επιπλέον όφελος μου μας προσφέρει σε ποσότητα αλλά και ποιότητα ζωής».
Συνεπώς, όπως είπε κλείνοντας, η επιλογή του φθηνότερου φαρμάκου περιορίζει την πρόσβαση σε νέες καινοτόμες και αποτελεσματικότερες θεραπείες, ενώ συχνά όχι μόνο δεν μειώνει αλλά μπορεί και να αυξήσει το συνολικό κόστος περίθαλψης του ασθενούς.
Ανθή Αγγελοπούλου
