Μετά την “κόκκινη κάρτα” στον Κασσελάκη ο ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει σε κινούμενη άμμο και κανένας δεν μπορεί να προβλέψει μέχρι πού μπορεί να φτάσει και με τι “αποσκευές”. Αντίθετα, σε σταθερό έδαφος φαίνεται να πατάει το ΠΑΣΟΚ, που εκλέγει σήμερα πρόεδρο εν μέσω αμοιβαίων όρκων και διαβεβαιώσεων από όλους τους διεκδικήσαντες την ηγεσία, ότι θα διαφυλάξουν την ενότητα του κόμματος ως κόρη οφθαλμού.
Οι εξελίξεις είναι καθοριστικές όχι μόνον για τα δύο κόμματα, αλλά και για τη μελλοντική διαμόρφωση του χώρου της κεντροαριστεράς. Ισορροπίες ανατρέπονται, συσχετισμοί δυνάμεων αλλάζουν – και οι αλλαγές αυτές θα αποτυπωθούν σύντομα και στις δημοσκοπήσεις.
Αποκτά προβάδισμα
Στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν ότι η προϊούσα αποσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ τους φέρνει σε πλεονεκτική θέση στη διαδικασία ανάδειξης της ηγεμονεύουσας αντιπολιτευτικής δύναμης, που μπορεί να αντιπαρατεθεί στη ΝΔ και να αποτελέσει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
Ανεξάρτητα λοιπόν από τις εσωτερικές διαιρέσεις και τις αντιπαλότητες που μπορεί να δημιούργησε η εσωκομματική μάχη για την ηγεσία, το ΠΑΣΟΚ επιτυγχάνει τον βασικό πολιτικό του στόχο, ή βρίσκεται σε καλό δρόμο για να τον επιτύχει -τουλάχιστον αυτό πιστεύουν στη Χαριλάου Τρικούπη.
Κατά τις εκτιμήσεις τους, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ δεν “βρίσκει τον δρόμο του” και παραμένει στα πρόθυρα νέας πολυδιάσπασης, το ΠΑΣΟΚ θα κερδίζει έδαφος, επεκτείνοντας την εμβέλεια του στην εκλογική βάση της κεντροαριστεράς. Υπό μία προϋπόθεση: Οτι ανεξάρτητα από την έκβαση της σημερινής εκλογικής αναμέτρησης, με πρόεδρο Ανδρουλάκη ή Δούκα, θα διατηρηθεί και θα ενισχυθεί η συνοχή του κόμματος, οικοδομούμενη πάνω σε ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο στόχων και πολιτικής στρατηγικής.
Η στρατηγική συνεργασιών
Αναλυτές εκτιμούν ότι κομβικό σημείο για την συνοχή του ΠΑΣΟΚ σε επίπεδο ηγεσίας – η οποία θα έχει περισσότερο συλλογικό χαρακτήρα μετά τη σημερινή προεδρική εκλογή, θα είναι η στρατηγική συμμαχιών και συνεργασιών. Οπως επισημαίνουν, με τους τωρινούς συσχετισμούς πολιτικής-εκλογικής δύναμης το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να εμφανιστεί ρεαλιστικά ως εναλλακτική επιλογή διακυβέρνησης. Θα χρειαστεί να “ανοίξει την πόρτα” σε συνεργασίες. Οχι βέβαια εκλογικές, αλλά βασισμένες σε προγραμματικές συγκλίσεις και σε στόχους κυβερνητικής πολιτικής.
Δεν μπορεί να το κάνει όσο ο ΣΥΡΙΖΑ παραπαίει και ώσπου να διαμορφωθεί το διάδοχο σχήμα στο αριστερό άκρο του κεντροαριστερού χώρου. Ομως σε πρώτη φάση αρκούν οι διακηρύξεις προθέσεων και κάποιες κινήσεις που θα τις επιβεβαιώνουν εμπράκτως.
Ο... "μύλος" και οι "ξένοι" στον ΣΥΡΙΖΑ
Στον ΣΥΡΙΖΑ το θέμα είναι ποιοί θα έχουν “το πάνω χέρι” στο κόμμα μετά το επικείμενο Συνέδριο και την ανάδειξη προέδρου. Η πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής απέπεμψε τον Στέφανο Κασσελάκη, λέγοντας του ουσιαστικά “δεν ανήκεις εδώ”. Ο έκπτωτος πρόεδρος και οι υποστηρικτές του ελπίζουν ότι θα κερδίσουν την πλειοψηφία στο Συνέδριο, το οποίο μπορεί να ακυρώσει όλες τις αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής – την καθαίρεση από την προεδρία κα τον αποκλεισμό του από τις εσωκομματικές εκλογές.
Αν το επιτύχουν, “θα γίνει... μύλος”, ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαλυθεί και η “σφραγίδα” θα μείνει στα χέρια των “νεοφερμένων” - του Στ. Κασσελάκη εξ Αμερικής, της Θεοδώρας Τζάκρη από το ΠΑΣΟΚ κα του Πέτρου Παππά από τους αλήστου μνήμης ΑΝ.ΕΛ.
Ούτως ή άλλως, το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα βρίσκεται εν μέσω καταιγίδας και είναι εξαιρετικά αβέβαια αν θα μπορέσει να επιβιώσει μετά το Συνέδριο και την εκλογή νέας ηγεσίας.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση οι εξελίξεις θα είναι μάλλον αρνητικές για την κεντροαριστερά, όπου θα μείνει μόνο το ΠΑΣΟΚ ως πόλος έλξης και συσπείρωσης. Η διαδικασία ανασύνθεσης του χώρους θα χρειασθεί λοιπόν πολύ μεγαλύτερο χρόνο για να προχωρήσει – και με αμφίβολα αποτελέσματα.