Με την εκλογή προέδρου και Κεντρικής Επιτροπής απ' ευθείας από την κομματική βάση, η οποία διευρύνθηκε με την εγγραφή δεκάδων χιλιάδων νέων μελών, άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στη διαδικασία μετεξέλιξης και μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ, που φιλοδοξεί να επανέλθει στην εξουσία πολιτικά ωριμότερος, απαλλαγμένος από δογματισμούς και ιδεολογικές αγκυλώσεις του παρελθόντος.
Τα αποτελέσματα των εσωκομματικών εκλογών επιβεβαίωσαν την απόλυτη κυριαρχία Τσίπρα στο κόμμα και οδηγούν σε περαιτέρω αποδυνάμωση του “ιερατείου” των παλιών στελεχών, που είχε μέχρι τώρα καθοριστικό ρόλο στη λήψη πολιτικών αποφάσεων και στη χάραξη στρατηγικής.
Ομως το επίμαχο ζήτημα σ' αυτή την αναμέτρηση δεν ήταν οι συσχετισμοί δυνάμεων στη νέα Κεντρική Επιτροπή – πόσα μέλη θα εκλέξει κάθε ομάδα κι αν θα υπάρχει ισχυρή “αντιπολίτευση”. Η ουσία της αντιπαράθεσης αφορά την πολιτική φυσιογνωμία του κόμματος, το ιδεολογικό του προφίλ και τη στρατηγική του στόχευση.
- Ο Αλέξης Τσίπρας, η ομάδα των “προεδρικών” και οι “ΠΑΣΟΚογενείς” θέλουν ένα ανοιχτό κόμμα με προφίλ σύγχρονης ριζοσπαστικής σοσιαλδημοκρατίας, προσανατολισμένο στο χώρο της χώρο της κεντροαριστεράς, με στρατηγική προσαρμοσμένη στους εκλογικούς στόχους του και στην κατάκτηση της εξουσίας.
- Η άλλη πλευρά, με βασικό εκπρόσωπο τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και συμπλέοντες τους Πάνο Σκουρλέτη, Νίκο Φίλη και πολλά άλλα προβεβλημένα στελέχη, προτάσσει τη διατήρηση - και την ενίσχυση – του αριστερού προφίλ του κόμματος. Σε πολλά κείμενα του προσυνεδριακού διαλόγου τονίστηκε ότι δεν έχει νόημα να αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ τη διακυβέρνηση της χώρας, αν είναι να αλλάξει πολιτική ταυτότητα, να απομακρυνθεί από τις ιδεολογικές του ρίζες και να ακολουθήσει πολιτικές κεντρώων και κεντροδεξιών κομμάτων
Ο πόλεμος συνεχίζεται
Το ζήτημα λοιπόν είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάει ένα “κλίκ” αριστερά, ή θα κάνει δύο βήματα προς το κέντρο, υιοθετώντας συνθήματα, προτάσεις και πολιτικές που “αγγίζουν” τους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους και θα τον φέρουν πιό κοντά στην εκλογική νίκη, ή σε κυβερνητική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ.
Προς το παρόν φαίνεται ότι η μάχη έχει περίπου κριθεί.
- Οι “προεδρικοί” του Τσίπρα επικράτησαν πλήρως στις εκλογές για τη νέα Κεντρική Επιτροπή.
- Η παλιά ομάδα των "53+" και η «Ομπρέλα» της εσωκομματικής αντιπολίτευσης βγαίνουν αποδυναμωμένες.
- Η κομματική βάση διευρύνεται και αλλοιώνεται με την είσοδο δεκάδων χιλιάδων μελών που δεν έχουν “αριστερή κουλτούρα” και λίγο-πολύ αδιαφορούν για τα θέματα ιδεολογικοπολιτικής ταυτότητας.
- Στις επόμενες εσωκομματικές εκλογές ο ανταγωνισμός των υποψηφίων θα γίνει με επικοινωνιακούς όρους και η διαδικασία μπορεί να εξελιχθεί σε κομματική “πασαρέλα”
Ομως ο “πόλεμος” δεν τελειώνει εδώ. Ενδέχεται μάλιστα να κλιμακωθεί τους επόμενους μήνες. Εκτός αν προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές, οπότε τα εσωτερικά θέματα θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα.
Χ. ΝΙΑΚΑΣ