Χιλιάδες δανειολήπτες ελβετικού φράγκου κατάθεσαν συλλογική αγωγή κατά συστημικής τράπεζας που θα συζητηθεί στον Αρειο Πάγο την 1η Δεκεμβρίου 2023 ημέρα Παρασκευή.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο Πανελλήνιος Σύλλογος των δανειοληπτών (ΣΥ.ΔΑΝ.Ε.Φ), απευθύνει πρόσκληση και προς τα μέλη του αλλά και δημοσίως, σημειώνοντα πως "πρέπει να παρασταθούμε ενώπιον του Αρείου Πάγου κατά την προαναφερόμενη ημέρα και ώρα. Η παρουσία μας καλείται ως έκφραση υποστήριξης των δικαιωμάτων των χιλιάδων δανειοληπτών τα οποία πλήττονται από δάνεια εκφρασμένα σε ρήτρα ελβετικού φράγκου.
Ο Άρειος Πάγος είναι το δικαστήριο που παράγει νομολογία γι’ αυτό συνεχίζουμε να αναδεικνύουμε με κάθε τρόπο την ανάγκη να αποσταλούν προδικαστικά ερωτήματα στο Δικαστήριο της Ένωσης (Δ.Ε.Ε). Το ελληνικό ανώτατο δικαστήριο, απέφυγε την υποχρέωσή του να αποστείλει προδικαστικό ερώτημα στο Δ.Ε.Ε για την ορθή ερμηνεία των διατάξεων της Οδηγίας 93/13, υποχρέωση που βασίζεται τόσο στο Ελληνικό Σύνταγμα, όσο και στο Ενωσιακό δίκαιο. Με αυτή του την παράλειψη, το δικαστήριο δεν απέδωσε δικαιοσύνη στους πληττόμενους δανειολήπτες. Ταυτόχρονα, κατάφερε ένα σημαντικό πλήγμα στο κράτος δικαίου και την εμπιστοσύνη των πολιτών ότι τυγχάνουν προστασίας από το δικαστικό σύστημα. Αυτό το πλήγμα έρχεται να προστεθεί στην επισφαλή κατάσταση της δικαιοσύνης στη χώρα, όπως έχει επισημανθεί και από τις εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα τελευταία χρόνια. Με αυτό το δεδομένο, ο Σύλλογος Δανειοληπτών Ελβετικού Φράγκου υπέβαλε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή καταγγελία κατά της Ελλάδος, για παραβίαση του άρθρου 267 Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) από το ανώτατο δικαστήριο της χώρας.
Τα προδικαστικά που έχει αιτηθεί η συλλογική αγωγή (ν.2251/94) τόσο στη δίκη που προηγήθηκε κατά συγκεκριμένης συστημικής τράπεζας (δεν προωθήθηκαν) όσο και σε αυτές που έπονται για διαφορετικούς προμηθευτές (01/12/2023-12/01/2024- 19/04/2024) είναι αυτά που έλυσαν το ζήτημα σε όλη την Ευρώπη, ανακουφίζοντας τους δανειολήπτες που έπρεπε να καταβάλλουν έως 70% επιπλέον δόσης & κεφαλαίου απ’ όσα είχαν αρχικώς δανειστεί. Δυστυχώς έως σήμερα στην Ελλάδα δεν έχουν αποσταλεί από το Ανώτατο δικαστήριο της χώρας (σ.σ με βάση το ελληνικό δίκαιο, είναι το μόνο που υποχρεούται να αποστείλει προδικαστικό ερώτημα στο ΔΕΕ, αντίθετα, τα χαμηλότερης βαθμίδας δικαστήρια έχουν τη δυνατότητα, αλλά όχι την υποχρέωση αποστολής προδικαστικού ερωτήματος), τα αιτούμενα και ορθά προδικαστικά, αυτά δηλαδή που έδωσαν την κατεύθυνση επίλυσης σε όλες τις χώρες της Ευρώπης για το κοινό ζήτημα των δανείων με την κοινή -καταχρηστική- (όπως κρίθηκε σε όλη την Ευρώπη) ρήτρα δανείων σε ελβετικό φράγκο (σ.σ από τις 546 προδικαστικές παραπομπές που καταγράφηκαν το 2022 μόνο 4 προήλθαν από τα ελληνικά δικαστήρια).
Σημειωτέον πως μεταξύ άλλων χωρών της ΕΕ στη Γερμανία όπου χιλιάδες πολίτες της που έλαβαν τα ίδια δάνεια, η κοινή ρήτρα δανείων σε ελβετικό φράγκο κρίθηκε -μεταξύ άλλων- καταχρηστική και πλέον οι Γερμανοί -Ευρωπαίοι πολίτες- ήδη αποπληρώνουν τα εν λόγω δάνεια χωρίς να καταβάλλουν τα ως άνω υπέρογκα ποσά. Αντίστοιχα, στη Γαλλία κρίθηκε ότι τα δάνεια με ρήτρα αξίας ελβετικού φράγκου είναι δάνεια με λογιστικό δανεισμό και προκαλούν ως αποτέλεσμα την άνευ ορίων μετακύλιση του συναλλαγματικού κινδύνου στον δανειολήπτη- καταναλωτή και αυτό κατόπιν προδικαστικού ερωτήματος που έστειλε ως όφειλε το Ανώτατο δικαστήριο της Γαλλίας. Ομοίως σε ανάλογο πνεύμα αποφάνθηκε η Πολωνία, Ουγγαρία, Κροατία, Ισπανία, Ιταλία (αποφάσεις κατά Barclaysκ.α)
Κυρίες, κύριοι
Με την παρουσία μας, την 01η/12/2023 στον Άρειο Πάγο προτάσσουμε την αξίωση μας για ίση αντιμετώπιση και εφαρμογή του Ενωσιακού δικαίου με τα υπόλοιπη Κράτη μέλη.
Δεν είμαστε Ευρωπαίοι πολίτες ξεχωριστής κατηγορίας που για χάριν των ισχυρισμών των Ελληνικών τραπεζικών ιδρυμάτων αλλά και χρόνιων πολιτικών παραλείψεων εφαρμόζεται η κατ’ αποκοπή και περιστασιακή παραβίαση των κανόνων, κατά τρόπο ώστε οι μείζονες πολιτικοί στόχοι που η Ένωση κλήθηκε να υπηρετήσει να μένουν ευχολόγια κενά περιεχομένου.
Τονίζουμε για ακόμη μια φορά από μεριάς των δανειοληπτών πως είναι τουλάχιστον απαράδεκτο τα «κέρδη» των τραπεζών να συνδέονται με την προκύπτουσα υπερχρέωση των καταναλωτών, οι οποίοι ενώ έχουν ήδη αποπληρώσει το δάνειό τούς συμπεριλαμβανομένων των τόκων, καλούνται να αποπληρώσουν ξανά ένα νέο κεφάλαιο σχεδόν ισόποσο ή και αόριστο σε κάποιες περιπτώσεις".