«Παγώνει» επ' αόριστον η διαδικασία ιδιωτικοποίησης των ΕΛΠΕ με απόφαση του υπουργικού συμβουλίου, που λαμβάνεται λίγες ημέρες μετά την οριστική απεμπόληση των δικαιωμάτων ελέγχου που είχε το Δημόσιο στη διοίκηση των ΕΛΠΕ με βάση τη συμφωνία του 2003 με τον όμιλο Λάτση.
Όπως προκύπτει από το πρόγραμμα αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του ΤΑΙΠΕΔ που εγκρίθηκε από το υπουργικό συμβούλιο, μετά το ναυάγιο της προσπάθειας ταυτόχρονης πώλησης μετοχών από το Δημόσιο και τον όμιλο Λάτση, η οποία είχε συμφωνηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση, στην παρούσα φάση αξιολογούνται εναλλακτικά σενάρια αξιοποίησης, χωρίς μάλιστα να έχει προγραμματισθεί κάποιο επόμενο βήμα.
Ουσιαστικά, δηλαδή, περνά στις ελληνικές καλένδες η ιδιωτικοποίηση, την οποία είχαν συμφωνήσει να προωθήσουν προηγούμενες κυβερνήσεις, υπό την πίεση των δανειστών. Σύμφωνα με πληροφορίες, το θέμα συζητήθηκε στο πλαίσιο της μεταμνημονιακής αξιολόγησης, χωρίς να προβάλλουν ιδιαίτερες ενστάσεις οι εκπρόσωποι των Θεσμών.
Η ματαίωση της ιδιωτικοποίησης, την οποία είναι κοινό μυστικό ότι δεν επιθυμούσε ο όμιλος Λάτση, ενισχύει περαιτέρω τη θέση του ομίλου στα ΕΛΠΕ, όπου ήδη, μετά τις τελευταίες αλλαγές που προωθούνται στο καταστατικό σε συμφωνία με την κυβέρνηση, η πλευρά Λάτση ενισχύει περαιτέρω τη θέση της, όσον αφορά τον έλεγχο της διοίκησης.
Το σχέδιο για αλλαγές στο καταστατικό, που αναμένεται να εγκριθεί από τη γενική συνέλευση στις 20 Μαΐου, δίνει τέλος στην κυριαρχία κυριαρχία του Δημοσίου στη διοίκηση των ΕΛΠΕ. Η διοίκηση των ΕΛΠΕ προτείνει να «σβήσουν» βασικές διατάξεις του καταστατικού, που έδιναν πλειοψηφία στο Διοικητικό Συμβούλιο στα μέλη που διόριζε το Δημόσιο (επτά, επί συνόλου 13 μελών του δ.σ., το οποίο προτείνεται τώρα να γίνει 11μελές). Παράλληλα, καταργείται η υποχρεωτική συμμετοχή δύο εκπροσώπων των εργαζομένων και άλλων δύο εκπροσώπων των μετόχων μειοψηφίας.
Από την πλευρά της διοίκησης των ΕΛΠΕ οι αλλαγές που ακυρώνουν τη συμφωνία του 2003 παρουσιάζονται ως μια κίνηση επιβεβλημένη από τη νέα νομοθεσία, βάσει της οποίας η διοίκηση των ΕΛΠΕ οδηγήθηκε στην πρόταση να εκλέγονται όλα τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου απευθείας από τη γενική συνέλευση. Δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς, όμως, γιατί δεν έχει επιλεγεί η δυνατότητα που δίνει η νομοθεσία για τον ορισμό έως και 2/5 του διοικητικού συμβουλίου απευθείας από μετόχους, κάτι που θα διατηρούσε μια ισχυρή παρουσία του Δημοσίου στη διοίκηση, αντίστοιχη με το ποσοστό μετοχών που εξακολουθεί να κατέχει (πάνω από 35%).
Σε κάθε περίπτωση, το Δημόσιο πλέον περιορίζεται σε ένα ρόλο παθητικού μετόχου, αφήνοντας στην ελεγχόμενη από την πλευρά Λάτση διοίκηση ανοικτό πεδίο για να εφαρμόσει όλα τα σχέδιά της για μετατροπή της εταιρείας σε holding και στροφή στην πράσινη ενέργεια, χωρίς μάλιστα να υπάρχει πλέον στον ορίζοντα η «ενοχλητική» διαδικασία ιδιωτικοποίησης, που θα μπορούσε να αλλάξει τους συσχετισμούς στη μετοχική σύνθεση.
