Το πολιτικό κόστος της κυοφορούμενης νέας συμφωνίας με τους δανειστές καλείται να διαχειρισθεί τώρα η κυβέρνηση, καθώς τα εργασιακά και η κατάτμηση-περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ γίνονται αντικείμενο ενδοκυβερνητικών τριβών και διαφωνιών, προκαλώντας παράλληλα έντονες αντιδράσεις και αμφισβητήσεις στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ. Δυσχεραίνεται η προσπάθεια ολοκλήρωσης της διαπραγμάτευσης-αξιολόγησης, ενώ εν αμφιβόλω τίθεται η δυνατότητα υπερψήφισης της συμφωνίας από την κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Οι εξελίξεις δείχνουν ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και οι επιτελείς του στο Μαξίμου θα χρειασθεί να εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια «χειρισμών» για να αποσπάσουν τη συναίνεση των ανώτερων κομματικών στελεχών και της κοινοβουλευτικής ομάδας , αφήνοντας ανοιχτό και το ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στη σημερινή συνεδρίαση του εκτελεστικού συμβουλίου της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά των «53+» αναμένεται να ζητηθεί η άμεση σύγκληση του ανώτατου κομματικού οργάνου, πριν από τη συνεδρίαση του Eurogroup, στις 7 Απριλίου.
Μάλιστα, τίθεται θέμα συνεδρίασης της Κ.Ε. κεκλεισμένων των θυρών, καθώς εκτιμάται ότι η μέχρι στιγμής ενημέρωση για τις εξελίξεις στη διαπραγμάτευση, λόγω της αναγκαίας μυστικότητας, δεν είναι πλήρης και θα πρέπει να παρουσιασθούν αναλυτικά τα στοιχεία της επικείμενης συμφωνίας, χωρίς τους περιορισμούς που δημιουργεί μια ανοικτή συνεδρίαση.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι προτάσεις αυτές διατυπώνονται μετ’ επιτάσεως και, σε περίπτωση που δεν γίνουν αποδεκτές, αναμένεται να συγκεντρωθούν υπογραφές μελών της Κ.Ε., που δεν προέρχονται κατ’ ανάγκη από τον κύκλο των «53+».
Η στάση που θα τηρήσουν οι «53+», άτυπος ηγέτης των οποίων είναι ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, έχει καίρια σημασία για τη διαμόρφωση ισορροπιών υπέρ ή κατά της συμφωνίας με τους δανειστές στην Κεντρική Επιτροπή, από την οποία ο Αλέξης Τσίπρας περιμένει ότι η συμφωνία θα επικυρωθεί, κατά τρόπο δεσμευτικό και για τους βουλευτές, που δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να την υπερψηφίσουν, ή να παραδώσουν τη βουλευτική έδρα τους.
Ο Τσακαλώτος και οι "53+"
Ο κ. Τσακαλώτος παραμένει μακριά από το πολιτικό προσκήνιο τις τελευταίες ημέρες, μετά την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης στις Βρυξέλλες, που φέρεται να έχει οδηγήσει σε απόσταση αναπνοής από την τεχνική συμφωνία με τους δανειστές.
Οι φυγόκεντρες δυναμικές που αναπτύσσονται εντός των «53+» έρχονται στην επιφάνεια, ενώ ως τώρα διατηρούσαν χαμηλούς τόνους. Ενδεικτικές είναι οι σημερινές δηλώσεις της αντιπροέδρου της Βουλής, Τασίας Χριστοδουλοπούλου, που υπογράμμισε ότι «αυτή η κυβέρνηση δεν πρέπει να κλείσει μια συμφωνία που θα φέρει τόσα δεινά σε συγκεκριμένες κοινωνικές κατηγορίες» και εξέφρασε την άποψη ότι, αν υπάρξει αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις, «δεν είναι η απάντηση να υπογράψουμε το αδιέξοδο. Η απάντηση είναι να αναζητήσουμε υπερβάσεις, θα τις βρούμε ως κοινωνία. Όχι, όμως, να πετροβολάμε προς την ίδια κατεύθυνση».
Προς το παρόν, έχει αποφύγει να τοποθετηθεί για τα θέματα της διαπραγμάτευσης ο Νίκος Φίλης, που θεωρείται "αντίπαλον δέος" του Ευκλείδη Τσακαλώτου στην ομάδα των "53+".
Ο ρόλος Σκουρλέτη
Την ίδια στιγμή, δυναμικές αμφισβήτησης της συμφωνίας, ιδιαίτερα για το θέμα της ΔΕΗ, δημιουργεί και ο υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης, ο οποίος δεν εγγράφεται πολιτικά στην ομάδα των «53+», αλλά μοιάζει να διεκδικεί έναν αυτοτελή ρόλο και επιχειρεί να συσπειρώσει ευρύτερα τμήματα του στελεχιακού δυναμικού του κόμματος.
Η στάση του κ. Σκουρλέτη δυσκολεύει εκ των πραγμάτων την προσπάθεια που άρχισε από χθες ο υπουργός Ενέργειας, Γιώργος Σταθάκης, να κατευνάσει τις αντιδράσεις των συνδικαλιστών της ΔΕΗ και των βουλευτών του κόμματος που εκλέγονται σε περιοχές με μεγάλες μονάδες της επιχείρησης.
Αυτοί οι βουλευτές έχουν πλέον ρόλο-κλειδί στην εξέλιξη των εσωκομματικών διαπραγματεύσεων, όχι μόνο γιατί ενδέχεται να αντιδράσουν αρνητικά στη συμφωνία για τη ΔΕΗ, αλλά και επειδή, ακόμη και αν παραδώσουν τις έδρες τους, οι αντικαταστάτες τους από τις ίδιες περιοχές θα αντιμετωπίσουν τα ίδια σοβαρά διλήμματα.
Η στάση του Τσίπρα
Από την πλευρά του Μαξίμου, το μήνυμα που εκπέμπεται είναι ότι ο πρωθυπουργός θα επιμείνει και θα ρίξει όλο το πολιτικό βάρος του υπέρ της έγκρισης της συμφωνίας με τους δανειστές. Περιμένει, επίσης, ότι η στάση του υπουργού Οικονομικών υπέρ της συμφωνίας θα επηρεάσει καθοριστικά τους «53+» και οι αποφάσεις της Κ.Ε. θα είναι θετικές.
Ωστόσο, ιδιαίτερα χρήσιμο για το Μαξίμου θα ήταν αν «έσπαζε» η αντίσταση του ΔΝΤ στην επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, έστω και με όρους και μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ένα «κρυφό χαρτί» για την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να καταδειχθεί ότι η διαπραγμάτευση φέρνει, έστω και με δυσκολίες, την κατάκτηση ενός στρατηγικού στόχου του κόμματος.