Η διαχείριση της πανδημίας και η ουκρανική κρίση ήταν τα βασικά θέματα της πρώτης ομιλίας του Όλαφ Σολτς ως Καγκελάριου, νωρίτερα σήμερα, στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο (Bundesrat). Ενόψει της διάσκεψής του με τους Πρωθυπουργούς των κρατιδίων στις 16 Φεβρουαρίου, ο κ. Σολτς άφησε να εννοηθεί ότι τα επιστημονικά στοιχεία επιτρέπουν «ένα πρώτο βήμα προς το άνοιγμα», ενώ, λίγες ημέρες πριν από την επίσκεψή του στο Κίεβο (14 Φεβρουαρίου) και στη Μόσχα (15 Φεβρουαρίου), επανέλαβε ότι, σε περίπτωση στρατιωτικής εισβολής στην Ουκρανία, η Ρωσία «θα υποστεί σοβαρές συνέπειες».
«Οι επιστημονικές προβλέψεις δείχνουν ότι επίκειται η κορύφωση του τρέχοντος κύματος της πανδημίας, γεγονός το οποίο επιτρέπει ένα πρώτο βήμα προς το άνοιγμα και μπορούμε επίσης να εξετάσουμε την προοπτική περαιτέρω βημάτων για την άνοιξη», δήλωσε ο Όλαφ Σολτς από το βήμα της Bundesrat, χωρίς ωστόσο να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες. Τόνισε πάντως ότι «πρέπει να παραμείνουμε σε εγρήγορση και έτοιμοι για την περίπτωση που ο αριθμός των κρουσμάτων αυξηθεί σημαντικά εκ νέου», ενώ αναφέρθηκε συγκεκριμένα στα εκατομμύρια ηλικιωμένων που δεν έχουν εμβολιαστεί κατά της Covid-19, αλλά «πρέπει να συνεχίσουν να προστατεύονται». Σε ό,τι αφορά την εξέλιξη της πανδημίας, ο Καγκελάριος τάχθηκε και πάλι υπέρ του υποχρεωτικού εμβολιασμού, προειδοποιώντας για το ενδεχόμενο νέας έξαρσης από το φθινόπωρο.
Μιλώντας για την κρίση στα σύνορα της Ουκρανίας, ο Όλαφ Σολτς τόνισε για μία ακόμη φορά ότι η Ρωσία θα πρέπει να περιμένει σοβαρές συνέπειες, εάν επιτεθεί στρατιωτικά στην Ουκρανία. «Είναι σημαντικό να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα στη Ρωσία, ότι οποιαδήποτε στρατιωτική επίθεση θα είχε πολύ υψηλό κόστος και για την ίδια», δήλωσε ο Καγκελάριος και επανέλαβε ότι «έχουμε καθήκον να αποτρέψουμε τον πόλεμο στην Ευρώπη και αυτό περιλαμβάνει και την αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων για διάλογο». Ιδιαίτερη μνεία έκανε κ.Σολτς στις προσπάθειες του Σχήματος της Νορμανδίας (Γερμανία, Γαλλία, Ρωσία, Ουκρανία) να προωθήσει μια διπλωματική λύση. Σε αυτή τη συγκυρία, όπως επισήμανε, αναδείχθηκε και πάλι η σημασία των διατλαντικών σχέσεων και ασφαλώς η σημασία της συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΑΠΕ-ΜΠΕ